Ο έλεγχος του θυμού είναι το κλειδί της ταχείας επούλωσης των πληγών
Λονδίνο: Ο έλεγχος του θυμού μπορεί να επιταχύνει την διαδικασία επούλωσης του σώματος μετά από μια χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Brain Behavior and Immunity.
Λονδίνο: Ο έλεγχος του θυμού μπορεί να επιταχύνει την διαδικασία επούλωσης του σώματος μετά από μια χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Brain Behavior and Immunity.
Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο με επικεφαλής τον Δρ Ζαν-Φιλιπ Γκουέν έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση σχεδόν 100 άτομα και τους ζήτησαν να βαθμολογήσουν πόσο καλά μπορούσαν να ελέγχουν τα νεύρα τους και την ταχύτητα με την οποία ανάρρωσαν από εκδορές.
Οι θερμόαιμοί συμμετέχοντες είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες να χρειαστούν περισσότερες από τέσσερις ημέρες για να επουλωθεί η εκδορά εν συγκρίσει με τα άτομα ηπίων τόνων.
Οι επιστήμονες προκάλεσαν εκδορές στους συμμετέχοντες σε έναν εκ τους βραχίονές τους και στη συνέχεια κατέγραψαν την επούλωση της πληγής κατά τη διάρκεια οκτώ ημερών.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικά με τους τρόπους έκφρασης του θυμού, είτε εξωτερικεύοντας τον (φωνάζοντας στους άλλους) είτε εσωτερικεύοντας τον (διατηρώντας εξωτερικά την ψυχραιμία του). Οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να κρίνουν την γενικότερη ικανότητά τους να διαχειριστούν τον θυμό τους.
Το αν κάποιος εξωτερίκευε ή εσωτερίκευε τον θυμό του δεν είχε καμιά επίπτωση στην ανάρρωση, αλλά αυτό που είχε σημασία ήταν πόσο έλεγχο ασκούσαν οι εθελοντές στα συναισθήματά τους. Τα άτομα με μικρό έλεγχο του θυμού παρήγαγαν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, η οποία σχετίζεται με την καθυστέρηση της επούλωση των τραυμάτων. Η επαγόμενη από το στρες καθυστερημένη επούλωση μπορεί να αυξήσει την επιρρέπεια σε λοιμώξεις της πληγής, μια διαδικασία που κινητοποιεί την περαιτέρω μείωση της αποκατάστασης.
Οι θεραπευτικές στρατηγικές όπως η χαλάρωση, ή ακόμα και η γνωστική θεραπεία, μπορούν να βοηθήσουν άτομα που ανήκουν σε ομάδες κινδύνου να έχουν καλύτερη ανάρρωση.
Οι επιστήμονες θέλησαν να διασφαλίσουν ότι η σχέση μεταξύ ελέγχου του θυμού και της επούλωση δεν μπορούσε να αποδοθεί σε άλλους παράγοντες υγείας, λαμβάνοντας υπόψη τον ύπνο, την ποσότητα της σωματικής άσκησης και τη κατανάλωση αλκοόλ.
Τέσσερις εθελοντές τελικά εξαιρέθηκαν από την έρευνα διότι δεν υπήρχαν στοιχεία για τις προαναφερόμενες παραμέτρους, αλλά για τους υπόλοιπους, ο έλεγχος του θυμού αποδείχθηκε ότι ήταν τελικά ο ισχυρότερος παράγοντας που επηρέαζε την ανάρρωση.
Τα στοιχεία συνηγορούν με άλλα από έρευνες για το στρες και την ανάρρωση. Σε μια έρευνα για παράδειγμα, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που φρόντιζαν τον σύντροφο τους ή έναν γονέα με άνοια χρειάζονταν κατά μέσο όρο 24% περισσότερο χρόνο για να επουλωθεί μια πληγή τους, συγκριτικά με ομάδα ελέγχου. Σε μια άλλη διαπιστώθηκε ότι ακόμα και οι συζυγικοί καβγάδες μπορούν να επιβραδύνουν την επούλωση μιας απλής πληγής.