Ελπίδες θεραπείας του διαβήτη με μεταμόσχευση νησιδίων παγκρέατος
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι έκαναν μια ανακάλυψη που μπορεί οδηγήσει σε μια νέα θεραπεία για τους πάσχοντες από διαβήτη στο μέλλον, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό άρθρο Science.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι έκαναν μια ανακάλυψη που μπορεί οδηγήσει σε μια νέα θεραπεία για τους πάσχοντες από διαβήτη στο μέλλον, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό άρθρο Science.
Ορισμένοι ασθενείς έχουν ήδη θεραπευθεί με μεταμοσχεύσεις νησιδίων παγκρέατος, αλλά ένα μείζον εμπόδιο στην διαδικασία είναι ο περιορισμένος αριθμός δωρητών παγκρέατος.
Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ ανακάλυψαν έναν τρόπο να συλλέξουν περισσότερα κύτταρα χρησιμοποιώντας έναν ορό, προερχόμενο από βοοειδή, ο οποίος συμβάλλει στην αναπαραγωγή τους.
Ο Δρ Μάρβιν Γκερσχενγορν και οι συνεργάτες του στο Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη, Πεπτικών και Νεφρικών Παθήσεων αφαίρεσαν νησίδια από το πάγκρεας πτωματικών δοτών και τα εξέθεσαν σε έναν φορέα ο οποίος περιείχε εμβρυϊκό βόειο ορό.
Ο εν λόγω ορός, προερχόμενος από βοοειδή, έδειξε να ενθαρρύνει τα νησίδια να μεταλλαχθούν σε αρχέγονα κύτταρα, τα οποία είναι προκάτοχοι των νησιδίων.
Αν και τα ανθρώπινα αρχέγονα κύτταρα των νησιδίων (hIPCs) δεν μπορούν από μόνα τους να παράγουν ινσουλίνη, είναι ικανά να αναδιπλασιαστούν εύκολα.
Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατόν να πάρουμε έναν μεγάλο αριθμό hIPCs σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, σχεδόν αύξηση κατά ένα δισεκατομμύριο σε 90 μέρες.
Είναι βέβαια διαφορετικά από τα υπόλοιπα αρχέγονα κύτταρα, καθώς είναι περισσότερο ανεπτυγμένα και μπορούν να μεταμορφωθούν μόνο σε νησίδια.
Μάλιστα στις έρευνες διαπιστώθηκε ότι τα αρχέγονα κύτταρα των νησιδίων είχαν αρκετά από τα χαρακτηριστικά των νησιδίων παγκρέατος ενώ ήταν ικανά να παράγουν μικρές ποσότητες ινσουλίνης.
Αν και τα ευρήματα είναι ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο κρίνονται πολύ θετικά. Ο Δρ Γκερσχενγορν με δηλώσεις του στο BBC επεσήμανε ότι «είναι ένα βήμα μπροστά, αν και απέχουμε πολύ ακόμα στο να μεταφράσουμε τα ευρήματα σε θεραπεία για τον διαβήτη, καθώς τα διαφοροποιημένα κύτταρα δεν λειτουργούν εξίσου καλά με τα πρότυπα κύτταρα.
Δεν παράγουν την απαραίτητη ποσότητα ινσουλίνης και δεν είναι τόσο προσαρμόσιμα στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Τέλος θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι τα συγκεκριμένα κύτταρα αναπτύχθηκαν σε περιβάλλον που δεν είναι άριστο για ανθρώπινη χρήση, επομένως δεν είμαστε έτοιμοι να τα μεταμοσχεύσουμε σε ανθρώπους. Στο άμεσο μέλλον ελπίζουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια αυτά».