Συνεχίζοντας την κινηματογραφική του περιπλάνηση στη (νεο)ελληνική πραγματικότητα, ο Νίκος Περάκης καταπιάνεται τώρα με την πρόσφατη κρίση του χρηματιστηρίου και αφηγείται μια ιστορία διαπλοκής με επίκεντρο τις μετοχές κάποιας μεγάλης επιχείρησης. Η «Φούσκα» σατιρίζει ξανά τα διαπλεκόμενα συμφέροντα -σε υψηλότερο επίπεδο από τη «Θηλυκή Εταιρεία»- και εμπλέκει το κράτος με το παρακράτος, τον κλήρο με […]
Συνεχίζοντας την κινηματογραφική του περιπλάνηση στη (νεο)ελληνική πραγματικότητα, ο Νίκος Περάκης καταπιάνεται τώρα με την πρόσφατη κρίση του χρηματιστηρίου και αφηγείται μια ιστορία διαπλοκής με επίκεντρο τις μετοχές κάποιας μεγάλης επιχείρησης. Η «Φούσκα» σατιρίζει ξανά τα διαπλεκόμενα συμφέροντα -σε υψηλότερο επίπεδο από τη «Θηλυκή Εταιρεία»- και εμπλέκει το κράτος με το παρακράτος, τον κλήρο με τους μεγαλοκαρχαρίες και τους διαγωνισμούς ομορφιάς με την πορνεία. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή ταινία που «μιλά» κυρίως για τις σχέσεις εξουσίας και κεφαλαίου, είναι διαποτισμένη με το υπόγειο χιούμορ του δημιουργού της, χρησιμοποιεί την αισθητική της διαφήμισης χωρίς να ενοχλεί και διαθέτει μία από τις πιο όμορφες ερωτικές σκηνές που είδαμε πρόσφατα σε ελληνική παραγωγή. Τα προβλήματα αρχίζουν από τη στιγμή που το σενάριο μοιάζει με… ελεύθερο σκοπευτή. Αυτό το μπαράζ από ιδέες δεν αφήνει τις επιμέρους ιστορίες να ανασάνουν, οδηγεί στο μπούκωμα του θεατή και κάπου τον αφήνει αμέτοχο απέναντι στα όσα διαδραματίζονται. Η ελληνικής κατασκευής έκδοση DVD περιοχής 2 είναι άριστη από κάθε άποψη. Η πλήρους ανάλυσης εικόνα αποτυπώνει πολύ πιστά το πρωτότυπο, ο ήχος (σε 5.1) διαθέτει πλούσιες χαμηλές συχνότητες και μια ικανοποιητική εντύπωση περιβάλλοντος χώρου, ενώ το συνοδευτικό υλικό είναι αξιοπρεπέστατο.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.