Άντρια Αρχόνα για τη σκηνή βιασμού στο Andor: Οι γυναίκες, δυστυχώς, εγκλωβιζόμαστε συχνά σε τέτοιες καταστάσεις

Οι σκηνές βιασμού αποτελούν «δίκοπο μαχαίρι» για πολλές ταινίες και σειρές ανά τα χρόνια. Ποιος μπορεί άλλωστε αν ξεχάσει την αντίδραση θεατών και συμμετεχόντων στην ταινία «Last Tango in Paris», αλλά και την εξομολόγηση της εκτός σεναρίου βάναυσης σκηνής της Μαρία Σνάιντερ; Τα χρόνια πέρασαν από τότε και στην περίπτωση του Andor τα πράγματα (ευτυχώς) ήταν αρκετά διαφορετικά, σύμφωνα με την Άντρια Αρχόνα.

Η Αρχόνα υποδύεται την Bix Caleen του Andor και μίλησε στο Entertainment Weekly για την δική της εμπειρία σε απόπειρα βιασμού στη σειρά.

«Προσπαθεί να βγει από μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία, ως γυναίκες, δυστυχώς εγκλωβιζόμαστε αρκετά συχνά»

As Bix on ‘Andor,’ Adria Arjona becomes the first actress to film an attempted sexual assault in the ‘Star Wars’ universe. Arjona tells us more about this milestone. https://t.co/kGO5od2jEs

— Entertainment Weekly (@EW) April 23, 2025

Η σκηνή του βιασμού

Στο επεισόδιο 3 της δεύτερης σεζόν του Andor, η σειρά περνάει έναν δραματικό «Ρουβίκωνα» για το franchise και απεικονίζει μια απόπειρα βιασμού. Καθώς οι αυτοκρατορικές δυνάμεις κατεβαίνουν στον πλανήτη όπου κρύβεται η Bix Caleen, η ίδια και οι άλλοι πρόσφυγες της Ferrix βρίσκονται σε εγρήγορση.

Μόνη στο καταφύγιό της, η Bix καθηλώνεται από τον αυτοκρατορικό υπολοχαγό Krole (Άλεξ Γουόλντμαν), έναν από τους αξιωματικούς που διενεργούν δήθεν έλεγχο στον πλανήτη. Αφού της λέει: «Ξέρω ότι είσαι παράνομη. Μετράμε τις βίζες. Είναι ένα δύσκολο σημείο για όλους», στη συνέχεια προσφέρει μια αποκρουστική συμφωνία – να κάνει σεξ μαζί του για να μην την καταδώσει.

Όταν εκείνη τον εκλιπαρεί να μην το κάνει αυτό, εκείνος αγνοεί τις εκκλήσεις της και προσπαθεί να της επιβληθεί, προκαλώντας την Bix σε αυτοάμυνα, η οποία περιλαμβάνει το χτύπημά του με ένα γαλλικό κλειδί αρκετές φορές, καθώς καταλήγουν σε καυγά.

Ένα ασφαλές περιβάλλον

Αν και η σκηνή ήταν βίαιη και κουραστική, η Αρχόνα επαινεί τον σκηνοθέτη Άριελ Κλέιμαν για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου οι συμμετέχοντες στη σκηνή ερμηνευτές αισθάνονταν ασφαλείς.

«Είχαμε μια καταπληκτική ομάδα κασκαντέρ και συνεργάτη τον Άρι ως σκηνοθέτη, ο οποίος γύρισε αυτή τη σκηνή επιστημονικά και με τέτοιο ακριβή τρόπο ώστε να μας γλιτώσει από το να κάνουμε ένα εκατομμύριο λήψεις», σημειώνει η Αρχόνα.

«Ήταν μια πρόκληση επειδή όλοι όσοι συμμετείχαν στη δημιουργία αυτής της σκηνής ένιωθαν τη σημασία του τι σήμαινε αυτή η σκηνή, όχι μόνο για την παράσταση, αλλά και για τον Πόλεμο των Άστρων», προσθέτει.

«Αλλά ένιωσα επίσης απίστευτα ασφαλής και ανακουφισμένη κατά τη διαδικασία της δημιουργίας της. Είναι κάτι που κάνει ο Τόνι Γκίλροϊ. Φέρνει αυτό το φαινόμενο του καθρέφτη που (σ.σ. δείχνει) ότι τα πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο μας μπορούν επίσης να συμβούν σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακριά».

«Μέχρι τη στιγμή που έκανα τις σκηνές, ένιωθα σαν να αφηγούμαι ένα μικρό μέρος της ιστορίας των πέντε ατόμων που πραγματικά εστίασα στις ιστορίες τους. (σ.σ. Άνθρωποι) για τους οποίους κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά. Ένιωσα ότι τους έκανα περήφανους. Δεν έχουν ιδέα ποια είμαι, αλλά ήταν ένας μικρός φόρος τιμής που μετέφερα»

«Είναι ένας τρόπος διαφυγής»

«Είναι ένας τρόπος διαφυγής», εξηγεί η Άντρια Αρχόνα. «Είναι πολύ διαφορετικό γι’ αυτήν να λέει: Έρχεται το αγόρι μου. Μπορεί να αισθάνεται ότι δεν θα τη σεβαστεί, σωστά; Αλλά αν λέει, ο σύζυγός μου, υπάρχει δύναμη σε αυτό. Υπάρχει σεβασμός σε αυτό. Ελπίζει στα πιο τρελά της όνειρα ότι το σέβεται αυτό. Φυσικά και δεν το κάνει, αλλά εκείνη νιώθει απίστευτα στριμωγμένη εκείνη τη στιγμή».

«Προσπαθεί να βγει από μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία, ως γυναίκες, δυστυχώς εγκλωβιζόμαστε αρκετά συχνά», συνεχίζει.

Η Bix υποβάλλεται σε μια παροιμιώδη δοκιμασία αυτή τη σεζόν, με την πρώτη σειρά επεισοδίων να κορυφώνεται με αυτή την απόπειρα επίθεσης. Αλλά ακόμη υποφέρει από εφιάλτες για τα βασανιστήρια που βίωσε στην πρώτη σεζόν.

Από αυτό τον πλανήτη σε έναν μακρινό γαλαξία

Η Αρχόνα βρήκε παρηγοριά και έμπνευση σε πραγματικές μαρτυρίες γυναικών που επέζησαν από βιασμούς και βασανιστήρια. «Ένιωσα σαν να πέρασα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες υποκριτικής», λέει για τη 2η σεζόν. «Η έρευνα ήταν πιο βαριά. Διάβασα τόσες πολλές συνεντεύξεις και είδα τόσα πολλά βίντεο με ανθρώπους που πραγματικά το έχουν περάσει αυτό».

«Αυτή η διαδικασία ήταν η πιο εξαντλητική», σκέφτεται. «Και έμεινε μαζί μου. Μέχρι τη στιγμή που έκανα τις σκηνές, ένιωθα σαν να αφηγούμαι ένα μικρό μέρος της ιστορίας των πέντε ατόμων που πραγματικά εστίασα στις ιστορίες τους. (σ.σ. Άνθρωποι) για τους οποίους κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά. Ένιωσα ότι τους έκανα περήφανους. Δεν έχουν ιδέα ποια είμαι, αλλά ήταν ένας μικρός φόρος τιμής που μετέφερα».