Μια κακή αποκρατικοποίηση

Δεν είναι κακό, εδώ που φτάσαμε, να το παραδεχτούμε. Η αποκρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ απέτυχε. Μπορεί να απέτυχε και όλο το σχέδιο αναζωογόνησης του σιδηροδρόμου, που διαδέχτηκε των υπερχρεωμένο ΟΣΕ, ωστόσο η μεταβίβαση του μεταφορικού έργου στην ιταλική κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων απέτυχε και αυτή παταγωδώς.

Θα έπρεπε φυσιολογικά να μας υποψιάσει ότι κάτι δεν πάει καλά τα χρόνια της αποκρατικοποίησης σε μια ιταλική κρατική εταιρεία, αλλά μας «τύφλωσαν» τα λαμπερά, καθαρά και κυρίως γρήγορα τρένα που κυκλοφορούν στην Ιταλία. Πιστέψαμε ότι θα αποκτήσουμε τρένα Ιταλίας. Στην πράξη αποδείχτηκε ότι ούτε εμείς, με τα έργα που δεν έγιναν από τα παρακλάδια του ΟΣΕ, ούτε αυτοί, με τις μηδενικές τους επενδύσεις, δουλέψαμε ποτέ σοβαρά προκειμένου να αποκτήσει η χώρα σιδηρόδρομο αξιώσεων. Περιμέναμε ότι θα μας σώσει μια ιταλική εταιρεία. Παραβλέψαμε ότι η τρίτη σε μέγεθος οικονομία στην ευρωζώνη είναι εδώ και χρόνια άρρωστη. Το βλέπουμε, αν και σε μικρότερο βαθμό, με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν και άλλες επενδύσεις, επίσης από ιταλικές κρατικές εταιρείες, στον χώρο της ενέργειας. Ξεκάθαρα βέβαια το 2017 που έγινε η αποκρατικοποίηση είχαμε ανάγκη και τα λεφτά ακόμα και του κατά πολύ μειωμένου τιμήματος (45 εκατ. ευρώ) που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μην ξεχνάμε ότι όταν γίνεται μια αποκρατικοποίηση, ο βασικός στόχος είναι να δουλέψει μια κρατική εταιρεία καλύτερα, αποδοτικότερα. Για αυτό και επιλέγεται ένας επενδυτής που πιθανολογείται ότι ξέρει καλά τη δουλειά και έχει όλη τη διάθεση και τη γνώση προκειμένου να δημιουργήσει υπεραξίες, ένα καλύτερο προιόν. Προφανώς θα πρέπει να επενδύσει και πολλά χρήματα, προκειμένου να την εκσυγχρονίσει και να αυξήσει την παραγωγικότητά της. Καθήκον μιας κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει ότι θα το κάνει. Μεν ξεχνιόμαστε. Ο στόχος για τον επενδυτή είναι ξεκάθαρος. Να βγάλει λεφτά. Απόλυτα θεμιτό.

Πρώτα ωστόσο θα πρέπει να επενδύσει και να δουλέψει προκειμένου να την κάνει καλύτερη. Σε αυτή την κατεύθυνση, αν δεν το έχει εξασφαλίσει με τη σύμβαση, θα πρέπει να «φωνάξει» προκειμένου όλοι οι υπόλοιποι φορείς να κάνουν τη δουλειά τους. Αλλιώς η επένδυσή του κινδυνεύει.

Από όσα μάθαμε τις τελευταίες μέρες, στην περίπτωση της αποκρατικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν προκύπτει από πουθενά μια προειδοποίηση της ιταλικών συμφερόντων Hellenic Train προς τις ελληνικές κρατικές υπηρεσίες για το επίπεδο ασφάλειας των ελληνικών σιδηροδρομικών γραμμών. Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν και κυρίως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, αλλά όχι οι χρήστες. Αν το έκαναν, σίγουρα δεν το φώναξαν, ώστε να γίνουν κοινωνοί του προβλήματος και οι πελάτες τους. Οι επιβάτες του ελληνικού σιδηρόδρομου. Το προϊόν στην αναβάθμιση του οποίου υποτίθεται ότι ήταν οι βασικοί επενδυτές απειλούνταν και αυτοί ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Μια εταιρεία στο περιθώριο της ιταλικής μητρικής χωρίς φωνή, χωρίς ψυχή, με στελέχη που είναι σαν να κάνουν απρόθυμα το «αγροτικό τους» στην εξορία της Ελλάδας.

«Πουλούσαν καθρεφτάκια» στους «έλληνες ιθαγενείς» μιλώντας για ασημένια και λευκά βέλη, τη στιγμή που λόγω των προβλημάτων είχαν μετατρέψει τη Hellenic Train σε… Hellenic Bus (λεωφορείο). Ηταν συχνή άλλωστε η – ασφαλής – μεταφορά των επιβατών με λεωφορεία, όταν τα τρένα καθηλώνονταν….