Πέθανε η συγγραφέας Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Γεννήθηκε Καβάλα το 1930, σπούδασε στη Σχολή Κοινωνικών Λειτουργών και σε σχολή δημοσιογραφίας.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1954, στο συλλογικό βιβλίο Κόκκινη κλωστή δεμένη και στη συνέχεια, στα επίσης συλλογικά έργα Παραμύθι ν’ αρχινήσει (1955) και Ο καλός φίλος (1956).

Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Χελιδόνια και Διαδρομές, μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

Το έργο της περιλαμβάνει παραμύθια, διηγήματα, μυθιστορηματικές βιογραφίες, μυθιστορήματα, θέατρο.

Μεταξύ άλλων η Γρηγοριάδου – Σουρέλη είχε γράψει: Ο μικρός μπουρλοτιέρης (1965), Χορεύοντας στο δάσος (1966), Στις ρίζες της λευτεριάς (1968), Φουρφουρής ο κότσυφας (1969), Καπετάν Κώττας (1969), Ο Σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο (1970), Ρήγας Φεραίος. Ο τροβαδούρος τής λευτεριάς (1971), Ζήτουλας για το γένος (1971), Τα δώδεκα φεγγάρια (1971), Ο Αλέξης με το ξύλινο άλογο (1972), Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα (1973), Δημήτριος ο Νεομάρτυρας (1976), Εμένα με νοιάζει (1976), Ο αγέρας παίζει φλογέρα (1977), Παιχνίδι χωρίς κανόνες (1982), Συντροφιά με τον άνεμο (1983), Τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου (1985), Καυτές μνήμες από τη Σμύρνη (1985), Κατερίνα (1987), Τρελοβάπορο χωρίς τιμόνι (1987), Το φεγγάρι, το γραμματόσημο κι εγώ (1987), Ντο-ρε-μι κι ένα σκυλί (1988), Τα 24 παιδιά της Καλομάνας (1988), Πριν από το τέρμα (1988), Ο μεγάλος αποχαιρετισμός (1990), Οι μάγοι της κασέτας (1991), Είναι κανείς εδώ; (1994), Σκύλος με σπίτι (1998), Μνήμες της Σμύρνης (1998), Άφρικα Wi Mwega – Καλημέρα (2001), Κι ο κόσμος ήρθε τα πάνω κάτω (2001), Τα δώδεκα φεγγάρια (2002), Τέλος δεν έχει η αγάπη (2002), Πόσα λέει η ελιά, πόσα ακούει ο λαγός… (2005), Κομπιουτεράκι, αγάπη μου (2005), Τα παραμύθια της Γαλάτειας (2007), Οι μύθοι του Λα Φοντέν (2008), Ελάτε να διαβάσουμε παραμύθια (2012), Αγκαλιά με παραμύθια (2013), Δρόμο παίρνω… δρόμο αφήνω (2015) κ.ά.

Είχε βραβευθεί για έργα της από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Πάντοβα. Το όνομα της αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα του Διεθνούς Βραβείου Άντερσεν.

Για το σύνολο του έργου της και την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία τιμήθηκε το 1980 από το Ίδρυμα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών και για την προσφορά της στα ερτζιανά κύματα και στην παιδική λογοτεχνία τιμήθηκε το 2005 από την Εκκλησία της Ελλάδας.

Βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη, Ψυχογιός, Ακρίτας, Άγκυρα, Αστήρ κ.ά.

Η ίδια είχε γράψει σε κείμενό της που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Πατάκη:

«Η πρώτη Καλομοίρα είπε: «Θα γεννηθεί στη Μακεδονία για να ‘ναι εγγόνι του Μεγαλέξανδρου». «Τα γονικά της όμως –πα να πει το κύτταρό της– θα είναι από την άλλη μεριά του Αιγαίου, τη Μικρασία» είπε η άλλη Καλομοίρα. Εγώ άκουγα τις κουβέντες και γουργούριζα στην κοιλιά της μάνας μου ευτυχισμένη. «Θα γίνει συγγραφέας» είπε επίσημα η τρίτη Καλομοίρα και με πασπάλισε με μάγια και κοιμήθηκα, θαρρείς, σε ροζ σύννεφα και γαλάζια πούπουλα. Δε θυμόμουνα όταν μεγάλωσα αυτή τη συζήτηση. Το μαγικό όμως πασπάλισμα υπήρχε. Κι όταν άρχισα να ταξιδεύω στη Ζωή –χωρίς «ούριο άνεμο» τις περισσότερες φορές– πάντα το ‘νιωθα σαν χάδι τούτο το πασπάλισμα. Και θαρρείς την άκουγα να μου ψιθυρίζει: «Θα γίνεις συγγραφέας!»»

Η κηδεία της θα τελεστεί τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου στις 16:00 από τον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου Κηφισιάς.