Πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση – ωδή στη μητρική αγκαλιά με πρωταγωνιστές – μαμά, μπαμπά και παιδί αφηγούνται τη δύναμη που ασκεί η αγκαλιά, μέσω της παγκόσμιας γλώσσας του σώματος. Στο Ίδρυμα Κακκογιάννης από τις 3 Νοεμβρίου. Πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση – ωδή στη μητρική αγκαλιά με πρωταγωνιστές – μαμά, μπαμπά και παιδί αφηγούνται τη δύναμη που ασκεί […]
Πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση – ωδή στη μητρική αγκαλιά με πρωταγωνιστές – μαμά, μπαμπά και παιδί αφηγούνται τη δύναμη που ασκεί η αγκαλιά, μέσω της παγκόσμιας γλώσσας του σώματος. Στο Ίδρυμα Κακκογιάννης από τις 3 Νοεμβρίου.
Πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση – ωδή στη μητρική αγκαλιά με πρωταγωνιστές – μαμά, μπαμπά και παιδί αφηγούνται τη δύναμη που ασκεί η αγκαλιά, μέσω της παγκόσμιας γλώσσας του σώματος. Στο Ίδρυμα Κακκογιάννης από τις 3 Νοεμβρίου.
Οι πρωταγωνιστές – η μαμά, ο μπαμπάς και το παιδί (μία κούκλα σε φυσικό μέγεθος) -, αφηγούνται τη δύναμη που ασκεί η αγκαλιά, μέσω της παγκόσμιας γλώσσας του σώματος που εκφράζεται μέσα από το ρυθμό και τη μίμηση, ενώ δε λείπουν στοιχεία της παντομίμας, του βωβού κινηματογράφου και της κωμωδίας. Η μη λεκτική επικοινωνία, που αποτελεί το πιο διεισδυτικό και βασικό εργαλείο αλληλεπίδρασης παιδιών-ενηλίκων, είναι θεμελιώδες στοιχείο της παράστασης όπως και της καθημερινής ζωής. Οι ήχοι που παράγονται από το σώμα των ηθοποιών (μέσα από τη τεχνική του body percussion), από τις κλακέτες και τον φωνητικό αυτοσχεδιασμό (scat singing) ντύνουν την παράσταση και μας οδηγούν στο θαυμαστό κόσμο της αγάπης και της αγκαλιάς.
Τα σκηνικά αντικείμενα έχουν παράταιρα μεγέθη (άλλα μεγεθυμένα και άλλα μικροσκοπικά), όπως ακριβώς τα αντιλαμβάνεται ένα παιδί, ενώ η παράσταση βασίζεται στον ρυθμό και στην ακρίβεια των κινήσεων των ηθοποιών. Η Υπόθεση: Ένα μικρό παιδί τρομάζει με τις βροντές και τις αστραπές και ζητά την αγκαλιά της μαμάς του. Με τρόπο μαγικό γίνεται η σύνδεση με την μητέρα και ξαναγίνονται ένα και μοιράζονται την καθημερινότητα, μέχρι που το ίδιο το παιδί αποφασίζει να φύγει από την αγκαλιά της μαμάς του και να “ξαναγεννηθεί”.
Η αποκοπή από τον ομφάλιο λώρο, η ενηλικίωση και η προσπάθεια του ανθρώπου να προχωρήσει μόνος χωρίς φόβο και να εξελιχθεί αποτυπώνονται με συμβολισμό και μουσικότητα.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τετάρτη 31.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/simon-y7ggpeuM1Qw-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442