Οι στατίνες δεν μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης μελανώματος
Παρά τις μέχρι τώρα ενδείξεις ότι οι άνθρωποι που κάνουν θεραπεία με στατίνες για τη μείωση της χοληστερόλης έχουν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης μελανώματος, μελέτη που έγινε σε χιλιάδες γυναίκες διαπίστωσαν ότι τελικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Παρά τις μέχρι τώρα ενδείξεις ότι οι άνθρωποι που κάνουν θεραπεία με στατίνες για τη μείωση της χοληστερόλης έχουν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης μελανώματος, μελέτη που έγινε σε χιλιάδες γυναίκες διαπίστωσαν ότι τελικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Πειράματα σε κύτταρα και μια κλινική μελέτη, έχουν υπονοήσει ότι ορισμένες από τις ιδιότητες των στατίνων που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας ενδεχομένως να προλαμβάνουν και το μελάνωμα, την πλέον επιθετική μορφή του καρκίνου τυο δέρματος.
Σύμφωνα όμως με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Cancer, ερευνητές του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου «Karmanos» στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Δρ Μάικλ Σάιμον δεν εντόπισαν καμιά επίπτωση στο μελάνωμα σε δείγμα γυναικών που έπαιρναν στατίνες, στις οποίες περιλαμβάνονται η ατορβαστατίνη και η πραβαστατίνη, για τη μείωση της χοληστερόλης.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα από την εκτεταμένη διαρκή μελέτη Women’s Health Initiative, που περιείχε στοιχεία για 120.000 γυναίκες για περισσότερα από 10 χρόνια.
Συνέκριναν σχεδόν 8.8000 γυναίκες που έπαιρναν στατίνη με 111.000 γυναίκες που δεν έκαναν χρήση του φαρμάκου, και εντόπισαν 89 περιπτώσεις μελανώματος μεταξύ των χρηστριών στατίνης και 1.111 περιπτώσεις στην ομάδα σύγκρισης, σε διάστημα 12 ετών.
Αυτό μεταφράζεται σε όμοια ποσοστά μελανώματος για κάθε ομάδα, εννέα περιπτώσεις ανά έτος για κάθε 100.000 γυναίκες. Τα αποτελέσματα ήταν ίδια ανεξαρτήτως τύπου στατίνης που έπαιρναν οι συμμετέχουσες ή διάρκειας της θεραπείας.
«Επειδή οι στατίνες έχουν αποδεδειγμένα οφέλη στα δερματικά κύτταρα σε εργαστηριακό περιβάλλον, είναι πιθανόν τα άτομα που κάνουν χρήση των εν λόγω φαρμάκων να μην πετυχαίνουν επαρκείς συγκεντρώσεις των σκευασμάτων ώστε να επιτευχθεί η διαφορά ως προς τον κίνδυνο εκδήλωσης μελανώματος», γράφει ο Δρ Σάιμον σε συνοδευτικό άρθρο για τη δημοσιοποίηση της μελέτης.
Περαιτέρω έρευνες σε άτομα υψηλού κινδύνου για εκδήλωση μελανώματος (εν αντιθέσει με την έρευνα που έγινε σε γυναίκες γενικού πληθυσμού) αναμένεται να παρέχουν πιο καταληκτικά αποτελέσματα.
Σύμφωνα πάντως με τις επιστημονικές αποδείξεις που θέλουν τις στατίνες να συντελούν στην καταστροφή των κυττάρων του όγκου σε εργαστηριακό δίσκο, ενδεχομένως να υπάρχει τρόπος χρήσης των στατίνων σε άτομα που έχουν ήδη διαγνωστεί με μελάνωμα.
Μέχρι τότε όμως, είναι προτιμότερο να επενδύουμε στην πρόληψη αντί της θεραπείας. Οι παράγοντες κινδύνου εκδήλωσης μελανώματος περιλαμβάνουν την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου ή των συσκευών σολάριουμ, το ανοιχτόχρωμο δέρμα με τάση για ηλιακό έγκαυμα, οι σπίλοι ή άλλα έγχρωμα σημάδια, το κάπνισμα και το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου.
Άρα λοιπόν θα πρέπει να επενδύουμε περισσότερο στην επιμόρφωση για την σωστή προστασία από τον ήλιο, δηλαδή να φοράμε πάντα αντηλιακό και να αποφεύγουμε την έκθεση κατά τις μεσημεριανές ώρες.