Σφραγίδα νίκης του M.Schumacher στο GP Ιαπωνίας

Η βαθμολογία Οδηγών και Κατασκευαστών του Π.Πρωταθλήματος F1 2001

Η κατάταξη και οι εγκαταλείψεις του GP Ιαπωνίας

Απόλυτος κυρίαρχος από την αρχή έως το τέλος του ιαπωνικού Grand Prix ήταν ο Michael Schumacher, καθώς προηγήθηκε από την εκκίνηση του αγώνα, για να περάσει πρώτος τη γραμμή του τελευταίου τερματισμού της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Έχοντας ήδη κατακτήσει τον τέταρτο τίτλο του από το Grand Prix Ουγγαρίας, ο Γερμανός οδηγός πραγματοποίησε «επίδειξη δύναμης» και κατέρριψε το ρεκόρ των 798,5 βαθμών του Alain Prost με 801 βαθμούς, κατακτώντας την 53η νίκη του και την ένατη της φετινής χρονιάς, έχοντας συμπληρώσει 160 Grand Prix.

Από την πρώτη στροφή του αγώνα, ο Michael Schumacher τέθηκε επικεφαλής και σύντομα απέκτησε απόσταση ασφαλείας από τους Juan-Pablo Montoya και Ralf Schumacher, πριν τα ελαστικά των οδηγών της Williams αποκτήσουν τη μέγιστη απόδοσή τους. Σύντομα, ο Rubens Barrichello πέρασε στην τρίτη θέση, καθώς διέθετε ελαφρύτερο μονοθέσιο, αφού η ιταλική ομάδα τον είχε προγραμματίσει για τρία pit stop, αντίθετα από τον Michael Schumacher, που πραγματοποίησε δύο. Η τακτική αυτή αποδείχθηκε λανθασμένη, καθώς ο Βραζιλιάνος οδηγός δεν ήταν τελικά ταχύτερος των οδηγών της Williams στις ευθείες. Παράλληλα, καθυστέρησε να ξεκινήσει στο πρώτο -λόγω στιγμιαίας εμπλοκής του κιβωτίου ταχυτήτων-, ενώ μετά το τρίτο pit stop μειώθηκε η απόδοση του κινητήρα, με αποτέλεσμα να τερματίσει πέμπτος.

Οι οδηγοί της Williams χρησιμοποίησαν μαλακά ελαστικά με φθαρμένο πέλμα, σε βαθμό που προκάλεσαν την έντονη διαμαρτυρία της Ferrari, καθώς το βάθος των αυλακώσεων είχε μειωθεί στο ελάχιστο επιτρεπόμενο όριο. Ο Juan-Pablo Montoya πραγματοποίησε δύο pit stop και κατάφερε να διατηρήσει ένα σταθερό ρυθμό που τον «οδήγησε» στη δεύτερη θέση της κατάταξης, ενώ ο Ralf Schumacher έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να καταστρέψει τον αγώνα του, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικότερος του Κολομβιανού. Ακολουθώντας πιστά το «timing» των τριών pit stop του Rubens Barrichello, τιμωρήθηκε με ποινή δέκα δευτερολέπτων (stop & go), όταν προσπάθησε να τον περάσει στο chicane της πίστας διασχίζοντάς το κάθετα, ενώ κατά την έξοδό τους μετά το δεύτερο ανεφοδιασμό, πάτησε εκτός των ορίων του διαδρόμου επιτάχυνσης, αναφέροντας κατόπιν ότι τον «έκλεισε» ο Βραζιλιάνος. Αργότερα, επιχείρησε να τον περάσει και πάλι με τον ίδιο τρόπο στο chicane, προκαλώντας την οργή του Rubens Barrichello, αλλά τελικά περιορίστηκε στην έκτη θέση.

Η σταθερή επίδοση των οδηγών της McLaren είχε ως αποτέλεσμα να κατακτήσουν την τρίτη και την τέταρτη θέση της κατάταξης, καθώς απέφυγαν τα απρόοπτα και τα λάθη. Μάλιστα, ο Mika Hakkinen παραχώρησε τη θέση του στον David Coulthard λίγο πριν από τον τελευταίο τερματισμό της καριέρας του, σε μία κίνηση αναγνώρισης της υποστήριξης που του είχε προσφέρει ο Σκοτσέζος οδηγός κατά το παρελθόν.

Αντίθετα, άδοξα κατέληξε ο «επίλογος» της 12χρονης αγωνιστικής καριέρας του Jean Alesi, ο οποίος συγκρούστηκε στον έκτο γύρο του αγώνα με τον προπορευόμενο Kimi Raikkonen, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στις μπαριέρες της στροφής Dunlop, χωρίς ευτυχώς, δυσάρεστες συνέπειες. Ο λόγος ήταν η τελική «κατάρρευση» της πίσω δεξιάς ανάρτησης της Sauber C20, η οποία είχε πρόβλημα από την αρχή του αγώνα, με αποτέλεσμα την υποστροφή του μονοθεσίου στις αριστερές στροφές.

Ο οδηγός της Benetton, Jenson Button, τερμάτισε έβδομος, ενώ ο team-mate του, Giancarlo Fisichella, εγκατέλειψε όταν «έχασε» την τέταρτη σχέση του κιβωτίου ταχυτήτων.

Το μονοθέσιο του δεύτερου οδηγού της Jordan, Jarno Trulli, δεν ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, και ο Ιταλός οδηγός περιορίστηκε στην όγδοη θέση, μπροστά από τον Nick Heidfeld. Ο Γερμανός οδηγός της Sauber έ

auto.in.gr