Παγκόσμια συνάντηση χειρουργών και γαστρεντερολόγων: Ερχονται τα γονίδια-«καμικάζι»
Ηράκλειο: Ένα από τα πλέον θεαματικά επιστημονικά επιτεύγματα είναι η χρησιμοποίηση ειδικών γονιδίων, τα οποία εισάγονται στον οργανισμό του ασθενή με περίπλοκες διαδικασίες και καταστρέφουν επιλεκτικά τους κακοήθεις όγκους. Η μέθοδος εφαρμόζεται ήδη στη χώρα μας με πολύ καλά αποτελέσματα.
Ηράκλειο: Ένα από τα πλέον θεαματικά επιστημονικά επιτεύγματα είναι η χρησιμοποίηση ειδικών γονιδίων, τα οποία εισάγονται στον οργανισμό του ασθενή με περίπλοκες διαδικασίες και καταστρέφουν επιλεκτικά τους κακοήθεις όγκους. Η μέθοδος εφαρμόζεται ήδη στη χώρα μας με πολύ καλά αποτελέσματα.
Οι ελπιδοφόρες αυτές εξελίξεις για την αντιμετώπιση του καρκίνου ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του 11ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της Διεθνούς Ένωσης Χειρουργών και Γαστρεντερολόγων, το οποίο πραγματοποιείται στο Ηράκλειο της Κρήτης από 1 έως 4 Νοεμβρίου 2001.
Αναφερόμενοι στη θεαματική γονιδιακή μέθοδο αντιμετώπισης του καρκίνου, οι βασικοί εισηγητές του συνεδρίου, καθηγητές Νικόλαος Λυγιδάκης (πρόεδρος του συνεδρίου και γενικός γραμματέας της Διεθνούς Ιατρικής Ένωσης Χειρουργών και Γαστρεντερολόγων), H.Bismuth (πρόεδρος της IASG) και Μ.Μakuuchi (αντιπρόεδρος της IASG, καθηγητής του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τόκιο), υπογράμμισαν ότι στηρίζεται σε ειδικά γονίδια-«καμικάζι», τα οποία παρασκευάζονται με τις πλέον σύγχρονες μεθόδους της βιοτεχνολογίας από διάφορους ιούς.
Τα γονίδια αυτά τοποθετούνται σε ειδικούς «μεταφορείς» (vectors), οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι αδενοϋποβοηθούμενοι ιοί και στη συνέχεια μεταφέρονται στην περιοχή του καρκίνου, με τοπική χορήγηση.
Η δράση των γονιδίων-«καμικάζι» έγκειται στη δυνατότητά τους να μετατρέπουν την ενέργεια μιας σειράς ειδικών φαρμάκων σε κυτταροτοξική και μάλιστα εκλεκτικά και αποκλειστικά κατά των καρκινικών κυττάρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νεκρώνεται ο όγκος, αλλά και τα ίδια τα γονίδια, γεγονός που δικαιολογεί και το χαρακτηρισμό τους ως «καμικάζι».
Αλλη μορφή γονιδιακής αντιμετώπισης του καρκίνου του ήπατος, του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, του στομάχου, του μελανώματος κ.λπ. είναι η χρησιμοποίηση των γονιδίων ως μεταφορέων διαφόρων χημειοθεραπευτικών ουσιών ή διαφόρων κυττονικών.
Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα με τα οποία «οπλίζονται» τα συγκεκριμένα γονίδια και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των καρκινικών κυττάρων είναι φάρμακα, η αποτελεσματικότητα των οποίων ελέγχεται προηγουμένως με test ευαισθησίας.
Παράλληλα, χρησιμοποιούνται ορισμένα είδη κυτοκκινών, όπως η ιντερφερόνη-γ και η ιντερλεφκίνη 2.
Οι ουσίες αυτές έχουν την ιδιότητα να ενισχύουν τη δράση του αμυντικού (ανοσοποιητικού) συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού, μεγιστοποιώντας την αντίδρασή του κατά των όγκων.
Σύμφωνα με τους καθηγητές, η συγκεκριμένη θεραπεία εφαρμόζεται με ικανοποιητικά αποτελέσματα και στη χώρα μας και συγκεκριμένα σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος, του ήπατος και άλλων συμπαγών οργάνων, καθώς και σε ασθενείς που έχουν εκδηλώσει μελάνωμα και σάρκωμα.
Οι επιστήμονες προέβλεψαν μάλιστα ότι τα προσεχή χρόνια η γονιδιακή θεραπεία θα εφαρμόζεται σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ασθενών με καρκίνο, καθώς τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα κρίνονται ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.
Βέβαια, η γονιδιακή θεραπεία συνδυάζεται με τη χειρουργική αφαίρεση του καρκίνου, δεδομένου ότι τουλάχιστον μέχρι σήμερα η χειρουργική αφαίρεση του όγκου θεωρείται το Gold Standard της θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Έτσι, για τον καρκίνο του ήπατος έχουμε τη χειρουργική σε δύο χρόνους, η οποία θεωρείται επαναστατική εξέλιξη στο είδος της. Προσφέρει δυνατότητες ασφαλούς χειρουργικής αντιμετώπισης σε χιλιάδες ασθενείς που θεωρούνταν μη επιδεκτικοί χειρουργείου.
Αλλο είδος θεραπευτικής παρέμβασης στο καρκίνο του ήπατος αποτελούν τα μικροκύματα. Με τη χρήση τους επιτυγχάνεται η μετατροπή της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας σε υπερθερμία και η μέσω αυτής τήξη, νέκρωση και καταστροφή του όγκου. Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται για ασθενείς με καρκίνο και στους δύο ηπατικούς λοβούς, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν χειρουργικά.
Οι διακεκριμένοι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι χάρη στις σημαντικές προόδους που έχουν σημειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, είναι δυνατή η σωτηρία ασθενών που πριν από αρκετά χρόνια θα κρίνονταν ανεγχείρητοι ή μη επιδεκτικοί κάποιας ειδικής αγωγής. Σήμερα όμως μπορούν να ζήσουν αρκετά χρόνια μετά τη διάγνωση της πάθησης.
Δεν είναι τυχαίο, εξήγησαν, ότι παρά το γεγονός ότι ο καρκίνος είναι, δυστυχώς, όλο και συνηθέστερος στον ελληνικό πληθυσμό, οι θάνατοι από τις παθήσεις του πεπτικού, τις χρόνιες παθήσεις του ήπατος και την κίρρωση έχουν σημειώσει μείωση από 62,2% έως 74,4% από τη δεκαετία του ’70 έως τα τέλη αυτής του ’90.
Oι αριθμοί
Καρκίνος: προσβάλλει όλο και περισσότερους Έλληνες. Η επίπτωση της νόσου στον ελληνικό πληθυσμό ανερχόταν σε ποσοστό 0,46% τη δεκαετία του ’80 και 1,02% την επόμενη δεκαετία (αύξηση 121,8%), σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Καρκίνος παγκρέατος: προσβάλλει κυρίως άνδρες, μεγάλης ηλικίας. Αποτελεί την τέταρτη αιτία θανάτου από καρκίνο. Καρκίνος ήπατος: αποτελεί συνέπεια του αλκοολισμού και της χρόνιας ηπατίτιδας Β και C. Οι θάνατοι από καρκίνο και κίρρωση του ήπατος στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 74,4% από το 1970 έως το 1998, σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ.
Καρκίνος στομάχου: αποδίδεται στη μειωμένη πρόσληψη βιταμίνης C, τη χρόνια γαστρίτιδα από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και την κακή διατροφή. Προσβάλλει κυρίως άνδρες ηλικίας άνω των 40 ετών. Καρκίνος παχέος εντέρου: αποδίδεται στην κακή διατροφή. Αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο σε άνδρες άνω των 50 ετών.