«Η Ελένη είναι μια ψεύτικη Ελένη, μια φανταστική αιτία συμφοράς. Είναι από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους που αντιμετωπίζω, ένας ρόλος που ξεφεύγει από τα χέρια σαν νερό, τον οποίο πρέπει να ορίζεις και να καθορίζεις διαρκώς. Η Ελένη επιδέχεται πολλά ηχοχρώματα ερμηνείας. Διαθέτει μια ρευστότητα. Από την πλευρά μου καθορίζω την ερμηνεία ήδη από τον πρόλογο, έναν πρόλογο με ξεχωριστό ενδιαφέρον, που αναφέρει γύρω στις 17 φορές τη λέξη εγώ. Και είναι μια πρόκληση αυτή η μελέτη τού εγώ, της ταυτότητάς μου ως Ελένης. Διότι εκείνη που βγαίνει και παίζει δεν είναι το είδωλο, το σύννεφο, το αέρινο κατασκεύασμα της Ήρας. Κάνει ένα παιχνίδι: θέλει η ίδια να τοποθετήσει τον εαυτό της ενώπιον του κοινού. Και τα κάτοπτρα του σκηνικού συμβάλλουν σε αυτό το παιχνίδι της: η Ελένη της σάρκας και των οστών, η Ελένη του ειδώλου. Συμπαραστάτης μου στη διαδρομή προς τον ρόλο στάθηκε η Ιφιγένεια εν Ταύροις που έκανα προ διετίας. Ήταν το πρώτο σκαλοπάτι για αυτόν τον μοντέρνο τρόπο που χάραξα για να ερμηνεύσω τον ρόλο. Και πιστεύω ότι παίζω την Ελένη στην πιο κατάλληλη στιγμή, σε μια στιγμή δικής μου σκηνικής ωριμότητας. Την ερμηνεύω ως κύμα θαλάσσης, ως παιχνίδι ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι. Αλλά και πέρα από αυτό. Η Ελένη είναι το κατασκεύασμα που φτιάχνουν οι άνθρωποι για να πυρπολήσουν. Είναι ο ρόλος που θέτει το ερώτημα: Γιατί έγινε ο πόλεμος; Γιατί γίνονται οι πόλεμοι;»
Η «Ελένη» του Ευριπίδη μέσα από την οπτική της Λήδας Τασοπούλου (εφημερίδα «Το Βήμα», Κυριακή 18 Ιουλίου 1999). Η αείμνηστη ηθοποιός και σκηνοθέτρια είχε μιλήσει στη δημοσιογράφο Μυρτώ Λοβέρδου λίγες ημέρες πριν από το ανέβασμα της παράστασης στην Επίδαυρο από το «Αμφι-Θέατρο», στις 23 και 24 Ιουλίου 1999 (η μετάφραση της «Ελένης» ήταν του Κ. Χ. Μύρη, η σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, τα σκηνικά – κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ, η μουσική του Γιώργου Κουρουπού και η μουσική διδασκαλία του Νίκου Βασιλείου).
Η Τασοπούλου σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ερμήνευσε πληθώρα σημαντικών ρόλων του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, ενώ εμφανίστηκε σε δεκάδες διεθνή θεατρικά φεστιβάλ και ήταν αδιαλείπτως παρούσα στην Επίδαυρο επί τρεις ολόκληρες δεκαετίες.
Η ζωή της Τασοπούλου, η οποία μεταξύ άλλων δίδαξε Υποκριτική στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, υπήρξε άρρηκτα δεμένη με το περίφημο «Αμφι-Θέατρο», το οποίο υπηρέτησε πιστά και αποκλειστικά καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της πορείας.
Η Τασοπούλου υπήρξε σύζυγος του Σπύρου Ευαγγελάτου, κορυφαίου θεατρικού σκηνοθέτη, πανεπιστημιακού δασκάλου και ακαδημαϊκού (1940-2017).
Η Λήδα Τασοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 12 Σεπτεμβρίου 2005, σε ηλικία μόλις 52 ετών, έχοντας προλάβει να αφήσει ένα ευκρινέστατο αποτύπωμα στα θεατρικά πράγματα της χώρας μας.
Στην κεντρική φωτογραφία του παρόντος άρθρου, η Λήδα Τασοπούλου ως Ελένη του Ευριπίδη στην παράσταση του «Αμφι-Θεάτρου».