Blade Runner 2099: H sci-fi δυστοπία γίνεται σειρά – Η πρεμιέρα, ο Vangelis και το σκληρό στοίχημα

H δυστοπία περνάει από τη μεγάλη στη μικρή οθόνη με το Blade Runner 2099 να συνεχίζει το sci-fi έπος του μέλλοντος, εκεί όπου οι ρέπλικες και οι άνθρωποι συνυπάρχουν με αμφίβολες δυναμικές.

Το Blade Runner του Ρίντλεϊ Σκοτ είναι ένα από αυτά τα σπάνια κινηματογραφικά «μνημεία», μια ταινία που προφήτεψε το μέλλον.

Τώρα το κυβερνοπάνκ σύμπαν που κατέγραψε με κυνικό ρεαλισμό την πιθανή αποκαρδιωτική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους με εκθαμβωτική οπτική γλώσσα επιστρέφει.

Το Blade Runner 2099 αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στο Prime Video μέσα στο 2026, μεταφέροντάς μας 50 χρόνια μετά τα γεγονότα του Blade Runner 2049, και συνεχίζοντας το αφήγημα μιας σκληρής συνύπαρξης.

Ο εμβληματικός και πολυπαραγωγικός Σκοτ Σκοτ, ο οποίος σκηνοθέτησε την πρώτη, θρυλική ταινία του 1982, συμμετέχει ως εκτελεστικός παραγωγός ενώ την ηγετική θέση της showrunner έχει αναλάβει η Σίλκα Λουίζα.

Παρότι η επίσημη πλοκή παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, η σειρά θα εμβαθύνει στα μυστήρια του σύμπαντος του Blade Runner, με ένα νέο καστ χαρακτήρων και μια νέα οπτική για το έτος 2099.

Στο καστ πρόσφατα προοστέθηκε πρόσφατα η Οσκαρούχος Μισέλ Γιο, η οποία θα αναλάβει έναν κεντρικό ρόλο -ένα δυνατό asset για τη σειρά που θα μπει στην κούρσα των μεγάλων τηλεοπτικών sci-fi παραγωγών των streaming κολοσσών.

Εκτός από την Γιο, στη σειρά θα πρωταγωνιστήσουν επίσης οι Χάντερ Σάφερ, Ντιμίτρι Άμπολντ, Λιούις Γκρίμπεν, Κέιτλιν Ρόουζ Ντάουνι και Ντάνιελ Ρίγκμπι σημειώνει το Deadline.

Διαχρονικά επώδυνο

Η μεγάλη ειρωνεία της ταινίας-φαινόμενο είναι είναι πως ο Φίλιπ Κ. Ντικ, ο σπουδαίος συγγραφέας του «Ονειρεύονται τα Ανδροειδή το Hλεκτρικό Πρόβατο;», δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο το αριστούργημα του Σκοτ που βασίστηκε στο βιβλίο του.

Ο Ντικ πέθανε λίγες εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της ταινίας το 1982, πάντα πιστός στη μόνιμη αμφιβολία για την αλήθεια και την πραγματικότητα -ένα μόνιμο θέμα στα έργα του.

Η δημιουργία της ταινίας ήταν μια περιπέτεια από μόνη της, με τον Ντικ να αγοράζει πίσω τα δικαιώματα του βιβλίου του για 4.000 δολάρια, όταν ένας σεναριογράφος το μετέτρεψε σε μια κιτς κωμωδία.

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ αρχικά αρνήθηκε να σκηνοθετήσει την ταινία, καθώς είχε ήδη κάνει το επίσης σπουδαίο Άλιεν και δεν ήθελε να ταυτιστεί με την επιστημονική φαντασία, αλλά τελικά αποδέχθηκε την πρόταση.

Η παραγωγή δεν ήταν εύκολη, ούτε ευχάριστη. Ο Σκοτ και ο πρωταγωνιστής Χάρισον Φορντ δεν τα πήγαν καλά στα πλατό καθώς ο Φορντ διαφωνούσε έντονα με την ιδέα πως ο χαρακτήρας του, ο Ρικ Ντέκαρντ, θα μπορούσε να είναι και ο ίδιος ρέπλικα. Ωστόσο το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες, χαρίζοντας στο  sci-fi είδος ένα εμβληματικό κινηματογραφικό ορόσημο -αν και δεν ήταν εμπορική επιτυχία στους καιρούς του.

Με πυρήνα τα αναπάντητα φιλοσοφικά ερωτήματα (αλήθεια, τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος;) το BR είναι ένα μελαγχολικό υβρίδιο ενός film noir βουτηγμένο στη Neon βροχή της δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας με ασαφή σύνορα σε έναν κόσμο που ο άνθρωπος και το συνθετικό παλεύουν για νόημα και ψυχή.

Παράγοντας Vangelis

Η ατμοσφαιρική μουσική του Blade Runner έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς του, ένα έργο τέχνης μέσα σε έργο τέχνης φέροντας την υπογραφή του σπουδαίου Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Ο πρωτοπόρος Έλληνας συνθέτης, έχοντας ήδη βραβευτεί με Όσκαρ για το Chariots of Fire, δέχθηκε την πρόταση του Ρίντλεϊ Σκοττο 1981, με τον οποίο είχε ήδη συνεργαστεί σε ένα διαφημιστικό σποτ για τον οίκο Chanel.

Kλεισμένος στο θρυλικό του στούντιο Nemo στο Λονδίνο, το δικό του θησαυροφυλάκιο γεμάτο από συνθεσάιζερ και κυκλώματα που έδιναν υπόσταση στα ιδιότυπα ηχοτοπία του, ο Vangelis συνέθεσε τη μουσική αυτοσχεδιάζοντας πάνω στις εικόνες της ταινίας δημιουργώντας έναν ήχο ρηξικέλευθο, εμβολίζοντας με τζαζ και μπλουζ τα synths του Yamaha CS-80 με τζαζ μοτίβα και φθαρμένα μπλουζ.

Βαθειά ριζωμένη στο προφητικό μέλλον, ο Vangelis ζήτησε από τον Ντέμη Ρούσσο να συμμετέχει στο κομμάτι Tales of The Future απογειώνοντας τη δημιουργική του παλέτα.

Το soundtrack του Vangelis «ήταν η καρδιά και η ψυχή του Blade Runner» είχε σχολιάσει ο ίδιος ο Σκοτ.

Δύσκολο, μεγάλο στοίχημα

Η επιστροφή του Blade Runner ως σειρά μοιάζει ένα δύσκολο στοίχημα -ειδικά σε ένα streaming τοπίο κορεσμένο από ποιοτικές σειρές επιστημονικής φαντασίας που όχι μόνο κάνουν επιτυχία, αλλά γράφουν τη δική τους ιστορία.

Το Blade Runner 2099 καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων δικαιώνοντας όχι μόνο το εμβληματικό κινηματογραφικό παρελθόν του, αλλά και τη θέση του απέναντι σε έναν σκληρό ανταγωνισμό.

Σήμερα, σειρές όπως το Andor από το σύμπαν του Star Wars έχουν επαναπροσδιορίσει το είδος του πολιτικού θρίλερ στην επιστημονική φαντασία, με την αργή τους εξέλιξη, τον σκοτεινό ρεαλισμό και την απουσία υπερηρώων.

Την ίδια στιγμή, νέες παραγωγές όπως το Alien: Earth, που επιστρέφει στις ρίζες της σειράς Άλιεν, ή το πρόσφατο Dark Matter της Apple TV+, δείχνουν ότι το κοινό είναι πλέον πιο δεκτικό σε σύνθετες αφηγήσεις και βαθιά φιλοσοφικά ερωτήματα, αντί για απλά θεάματα.

Το Blade Runner 2099 θα πρέπει να βρει τη δική του θέση σε αυτό το νέο τοπίο. Έχει το πλεονέκτημα του ονόματος και της αναγνωρισιμότητας, αλλά αυτό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε βάρος αν δεν καταφέρει να ανανεώσει το αφήγημα. Το αν η νέα σειρά θα καταφέρει να τιμήσει το παρελθόν και να δημιουργήσει ένα μέλλον που θα αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου, όπως ακριβώς και ο προκάτοχός του, θα φανεί κάτω από τη βροχή.