Ένας χρόνος συμπληρώθηκε το Σάββατο από τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, έξω από κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος, κοντά στην Ομόνοια.
Τη μνήμη του αδικοχαμένου Ζακ τίμησαν χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι πραγματοποίησαν σήμερα πορείες και εκδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Πριν την έναρξη της πορείας στην Αθήνα, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στην οδό Γλάδστωνος, εκεί που βρήκε τραγικό θάνατο ο Ζακ Κωστόπουλος, και άφησαν λουλούδια, κεράκια και σημειώματα κάτω από τα γκράφιτι που έχουν γίνει στη μνήμη του.
Μαζική πορεία με αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης
Αργότερα με κεντρικό αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης για τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου που υπέστη πριν ακριβώς έναν χρόνο ο Ζακ Κωστόπουλος ένα ετερόκλητο πλήθος πραγματοποίησε πορεία στο κέντρο της Αθήνας στην μνήμη του. Πορείες και εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.
Με κεντρικό σύνθημα «12 μήνες χωρίς εκείνη, η Zackie απαιτεί δικαιοσύνη», μέλη της πρωτοβουλίας Justice For Zak/Zackie και της ανοιχτής συνέλευσης για τον Ζακ/τη Zackie καθώς και ΛΟΑΤΚΙ συλλογικότητες, οργανώσεις της αριστεράς και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου συγκεντρώθηκαν αρχικά στην οδό Γλάδστωνος, στο σημείο όπου ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου ο Ζακ Κωστόπουλος, φώναξαν συνθήματα και πραγματοποίησαν δράσεις, με σπρέι και πανό.
Στη συνέχεια οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν μέχρι το Σύνταγμα.
Μέλη της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνα έκαναν παρέμβαση στο δεύτερο κατάστημα του ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου έξω από το οποίο δολοφονήθηκε πριν από έναν χρόνο ο Ζακ Κωστόπουλος στην Αθήνα.
«Αναρτήσαμε πανό, μοιράσαμε κείμενα, μιλήσαμε με τον κόσμο. Σκοπός μας είναι να γίνει κατανοητό πως παρά την απόφαση της δικαιοσύνης, εμείς, ο κόσμος δεν θα αφήσουμε την δολοφονία του Ζακ να περάσει έτσι.. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η σχετική ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.