Επικίνδυνος εφησυχασμός

Είχαμε λύσει το Σκοπιανό, αυτό εθεωρείτο δεδομένο. Επειτα από αυτό θα λύναμε και το Αλβανικό (το οποίο δεν γνωρίζαμε πώς ακριβώς μας είχε προκύψει) και ταυτόχρονα θα λύναμε και τις ελληνοτουρκικές διαφορές, είχαμε δει πώς από πέρυσι που είχε έρθει εδώ ο Ερντογάν προσκεκλημένος του Πρωθυπουργού και συμπεριφερόταν ως σουλτάνος προς τους υποτακτικούς του.

Τώρα, σε ό,τι αφορά το Σκοπιανό περιμένουμε να δούμε τι γίνεται με τους βουλευτές που πηγαινοέρχονται από πλευρά σε πλευρά φρουρούμενοι, να δούμε με τι μαντάτα θα γυρίσει ο Καμμένος από την Μόσχα και με τι αέρα θα πάει ο Τσίπρας εκεί στις αρχές Δεκεμβρίου.

Σε ό,τι αφορά το «αλβανικό» υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες δολοφονείται μέλος της εκεί ελληνικής μειονότητας, Αλβανοί συμπλέκονται βιαίως με Ελληνες στην Αθήνα και η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, χωρίς να έχουμε καταλάβει πώς ακριβώς έγιναν όλα αυτά.

Στα ελληνοτουρκικά δε, εκεί που θα επεκτείναμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ. στα δυτικά, οι Τούρκοι τσαμπουκαλεύονται και διαμηνύουν ότι δεν θα αφήσουν να κουνηθεί κουνούπι στην θαλάσσια περιοχή από τα Κύθηρα και δώθε. Και τρέχουν να κάνουν γεωτρήσεις στην ΝΑ Μεσόγειο, έστω και «συμβολικού» χαρακτήρα.

Όλα αυτά συμβαίνουν ή θα συμβούν, όσο καταρρέει μέρα με την μέρα το παραμύθι που ακούσαμε στην Θεσσαλονίκη πριν από μερικές εβδομάδες. Και όχι μόνο αυτό. Εκεί που ο κ. Τσίπρας θα υπέβαλλε στο μαρτύριο της σταγόνας την αντιπολίτευση φέρνοντας προς ψήφιση στην Βουλή όλα τα φιλολαϊκά του μέτρα, τώρα περιμένει πάλι το eurogroup για να δει αν μπορεί να τα φέρει, ή αν θα προτιμήσει να μην κόψει τις συντάξεις. Γιατί αν δεν κόψει τις συντάξεις, δεν θα μπορεί να κάνει όλα τα άλλα. Αν θέλει κάνει όλα τα άλλα, θα πρέπει να κόψει τις συντάξεις.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εμφανίζεται στην τελική ευθεία προς τις εκλογές μετέωρη και αδύναμη να καταστρώσει και να εφαρμόσει κάποια πολιτική σε οποιοδήποτε πεδίο.

Το μόνο που θα επιχειρήσει να εφαρμόσει είναι και το μόνο που μπορεί και γνωρίζει: το απόλυτο χάος παντού, νάρκες σε όλα τα πεδία και υπονόμευση θεσμών και λειτουργιών σε όλο το φάσμα δραστηριοτήτων.

Αρκεί ο εφησυχασμός στην αίσθηση ότι τις εκλογές θα τις χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι η χώρα την επόμενη ημέρα θα επιστρέψει στην κανονικότητα ως δια μαγείας; Προφανώς όχι.

Ενας τέτοιος εφησυχασμός κρύβει κινδύνους και όσοι διεκδικούν τον ρόλο και επιδιώκουν να διαδεχθούν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην διακυβέρνηση της χώρας, καλό θα είναι να μεριμνήσουν και να κινητοποιηθούν.

Η χώρα η ίδια είναι υπονομευμένη και οι άμυνες των πολιτών έχουν υποχωρήσει επικίνδυνα.

Δεν πρόκειται να ενισχυθούν με αυτοματισμούς.

Απαιτείται αφύπνιση και εγρήγορση όλων, σε όλα τα πεδία και με όποια θεσμικά εφόδια διαθέτει ο καθένας.