Ταινίες που άντεξαν στο χρόνο και δεν παίζονται μόνο στις οθόνες, αλλά «παίζουν» και στην καθημερινότητά μας, χάρη στις διάσημες -πλέον- ατάκες τους, που έγιναν σημεία αναφοράς… Απολαύστε κάποιες από τις ατάκες που συγκεντρώσαμε για σας και υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα. «Mama always said life was like a box of chocolates. You never know what […]
Ταινίες που άντεξαν στο χρόνο και δεν παίζονται μόνο στις οθόνες, αλλά «παίζουν» και στην καθημερινότητά μας, χάρη στις διάσημες -πλέον- ατάκες τους, που έγιναν σημεία αναφοράς…
Απολαύστε κάποιες από τις ατάκες που συγκεντρώσαμε για σας και υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα.
«Mama always said life was like a box of chocolates. You never know what you’re gonna get.»
Ένα σατιρικό βιβλίο του Γουίνστον Γκρουμ μεταφέρεται στον κινηματογράφο και μέσα από μια θεαματική όσο και πολυδάπανη παραγωγή μετατρέπεται στην απόλυτη αμερικανική ταινία, έναν ύμνο δηλαδή στον αγαθιάρη, στον καλοπροαίρετα αφελή, στον υπάκουο, σε αυτόν που όλη του η ζωή περιστρέφεται γύρω από κάποιο ταπεινό όνειρο και ένα κουτί με… σοκολατάκια. Η Ακαδημία Κινηματογράφου πρότεινε το «Φόρεστ Γκαμπ» για δεκατρία Όσκαρ, βραβεύοντάς το τελικά με έξι.
ΗΠΑ, εποχή του Μεγάλου Κραχ. Η Μπόνι Πάρκερ θέλει όσο τίποτε άλλο να ξεφύγει από την ανιαρή καθημερινότητα της πόλης, στην οποία ζει. Η ευκαιρία θα της δοθεί, όταν συναντήσει τον Κλάιντ Μπάροου. Μαζί θα επιδοθούν σε ληστείες τραπεζών, θα γίνουν λαϊκοί ήρωες και θα περάσουν στη σφαίρα του θρύλου.
«Gentlemen, you can’t fight in here! This is the War Room!»
Ίσως η καλύτερη μαύρη πολιτική κωμωδία όλων των εποχών. Εφιαλτική, σκληρή, γεμάτη κωμικοτραγικές λεπτομέρειες. Με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Σέλερς. Στο απόγαιο του Ψυχρού Πολέμου ένας στρατιωτικός αποφασίζει ξαφνικά να ρίξει ατομικές βόμβες στη Σοβιετική Ένωση. Ο λόγος; Οι κομουνιστές είναι πολύ επικίνδυνοι και οι πολιτικοί δεν είναι πλέον άξιοι εμπιστοσύνης…
«Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship»
Έχουν περάσει τόσα χρόνια από την πρώτη προβολή της Casablanca, κανείς από τους συντελεστές της δεν ζει πια, και όμως όλοι τους παραμένουν αθάνατοι, με κορυφαίους τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν στη σκηνή του αποχωρισμού, στο κοντινό πλάνο όπου είναι και οι δύο προφίλ και φορούν τα καπέλα μέσα στην ομίχλη. Σε αυτή την περιβόητη σκηνή ακούγεται η φράση που έγινε με τα χρόνια καθιερωμένο κλισέ, στους κύκλους των κινηματογραφόφιλων τουλάχιστον, Ταινία μύθος, θρύλος, cult. Και τι δεν έχει γραφτεί για αυτήν.
Το «Όσα παίρνει ο άνεμος», θρύλος και μνημείο του Χόλιγουντ, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα μεταφοράς μυθιστορήματος στη μεγάλη οθόνη, καθώς μετατρέπει ένα βιβλίο ήσσονος λογοτεχνικής αξίας (Μάργκαρετ Μίτσελ η συγγραφέας) σε συναρπαστική ταινία, η οποία ακόμα και σήμερα καθηλώνει το θεατή παρά τις τέσσερις περίπου ώρες που διαρκεί. Τίποτα δεν λείπει από αυτή την υπερπαραγωγή: πλούτος και έκπτωση, έρωτας και απόρριψη, πάθη, αντιζηλίες, ίντριγκα, πόλεμος, θέαμα, χαρακτήρες που επιτρέπουν στο θεατή να ταυτιστεί και να συμπάσχει μαζί τους. Επιπλέον, ο ανεπανάληπτος σκηνικός πλούτος, οι εντυπωσιακές σκηνές πλήθους (ποιος δεν θυμάται την εκκένωση της Ατλάντα και τη φυγή ανάμεσα στα φλεγόμενα κτίρια;) και η μουσική που έγραψε ο Μαξ Στάινερ συγκροτούν το τέλειο θέαμα, μια ταινία βραβευμένη με δέκα Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α΄ Γυναικείου Ρόλου, Σεναρίου κ.ά.).
Το προτελευταίο «επεισόδιο» της κινηματογραφικής σειράς «Dirty Harry». Ο επιθεωρητής Κάλαχαν απασχολεί ξανά τα ΜΜΕ με τις ιδιόρρυθμες μεθόδους που χρησιμοποιεί. Έως ότου ξεχαστεί το θέμα, το αρχηγείο τον στέλνει στο Κάμελ, όπου θα προσπαθήσει να βρει την άκρη του νήματος που οδηγεί στο δράστη μιας σειράς αποτρόπαιων φόνων.
Κινηματογραφικό ντεμπούτο της Μπάρμπρα Στρέιζαντ με ένα μιούζικαλ βασισμένο στη ζωή της Φάνι Μπράις, αρτίστας του μουσικού θεάτρου η οποία πίσω από τους αστεϊσμούς και τις κωμικές της εμφανίσεις έκρυβε μια δυστυχισμένη προσωπική ζωή, και σκηνοθετημένο από τον πολυβραβευμένο Γουάιλερ του «Μπεν Χουρ» και άλλων μεγάλων επιτυχιών.
Ο Γούντι Άλεν περνά ξανά πίσω από την κάμερα και κινηματογραφεί την ιστορία ενός σκηνοθέτη που κάνει την ανάγκη φιλότιμο και δέχεται να δουλέψει για λογαριασμό ενός παραγωγού: είναι ένας άξεστος Καλιφορνέζος και επιπλέον διατηρεί σχέσεις με την πρώην γυναίκα του. Αγχος, ψυχώσεις και νευρώσεις τον οδηγούν σε προσωρινή τύφλωση. Καθώς όμως έχει ανάγκη τη δουλειά, ξεκινά τα γυρίσματα τυφλός, πείθοντας ωστόσο τους άλλους ότι έχει «μάτι αετού». Όπως σε όλες τις ταινίες τού Αμερικανού δημιουργού, έτσι και εδώ υπάρχουν όμορφες ιδέες, σάτιρα του κόσμου του θεάματος και διάσπαρτες ξεκαρδιστικές σκηνές.
Ενας διάσημος και επιτυχημένος παιδοψυχίατρος, που ζει στη Φιλαδέλφεια, δέχεται ένα βράδυ επίθεση από κάποιον παλιό του ασθενή, ο οποίος τον πυροβολεί και κατόπιν αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια του. Εξι μήνες ύστερα από αυτό το ατυχές περιστατικό, ο Malcolm Crowe αναλαμβάνει να γιατρέψει από τις φοβίες του τον 9χρονο Cole, ένα παιδί που ισχυρίζεται ότι βλέπει νεκρούς…
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Δευτέρα 29.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/ken-cheung-yHST1WmTqzI-unsplash-315x220.jpg)
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 30.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/michael-chere-PV8dauzbvtA-unsplash-127x85.jpg)
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 30.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/michael-chere-PV8dauzbvtA-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442