Θετική γνωμοδότηση έλαβε το aflibercept για την θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου

Το aflibercept λαμβάνει θετική γνωμοδότηση από την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) στην Ευρωπαϊκή Ένωση για χορήγηση σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου και ορθού που έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία

H Επιτροπή Φαρμακευτικών Πρoϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) γνωμοδότησε θετικά και συστήνει την χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το aflibercept (25mg/ml ενέσιμο διάλυμα για έγχυση) σε συνδυασμό με το χημειοθεραπευτικό σχήμα FOLFIRI (5-φθοριοουρακίλη/ λευκοβορίνη/ ιρινοτεκάνη) σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου και ορθού (mCRC), των οποίων η νόσος είναι ανθεκτική ή έχει υποτροπιάσει μετά τη λήψη θεραπείας με βάση την οξαλιπλατίνη.

Απαιτείται πλέον η επικύρωση της θετικής γνωμοδότηση της CHMP από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να χορηγηθεί άδεια κυκλοφορίας στο aflibercept και στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται στη διάρκεια του πρώτου τρίμηνου του 2013. Η γνωμοδότηση της CHMP βασίστηκε σε δεδομένα από την πολυκεντρική μελέτη VELOUR.

Το aflibercept εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2012, ενώ αιτήσεις άδειας κυκλοφορίας για το aflibercept έχουν κατατεθεί και βρίσκονται υπό αξιολόγηση και σε άλλες ρυθμιστικές αρχές ανά τον κόσμο.

Η μελέτη VELOUR ήταν μια πολυεθνική, τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή μελέτη Φάσης III που σύγκρινε τη χορήγηση του σχήματος FOLFIRI σε συνδυασμό είτε με aflibercept είτε με εικονικό φάρμακο (placebo) στην αντιμετώπιση ασθενών με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου και ορθού (mCRC). Στη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν 1.226 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο παχέος εντέρου και ορθού, που προηγουμένως είχαν λάβει θεραπεία με βάση την οξαλιπλατίνη. Είκοσι-οκτώ τοις εκατό των ασθενών της μελέτης είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία με bevacizumab. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η συνολική επιβίωση. Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου, το συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης στη θεραπεία και η ασφάλεια.

Η κλινική μελέτη VELOUR έδειξε ότι σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει θεραπεία με βάση την οξαλιπλατίνη, η προσθήκη του aflibercept στο χημειοθεραπευτικό σχήμα FOLFIRI βελτίωσε στατιστικώς σημαντικά τη διάμεση επιβίωση από 12,06 μήνες σε 13,50 μήνες (HR=0,817 [95% CI 0,714 έως 0,935); p=0,0032), μια μείωση του σχετικού κινδύνου θανάτου κατά 18%. Παρατηρήθηκε επίσης στατιστικώς σημαντική βελτίωση στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου από 4,67 μήνες σε 6,90 μήνες (HR=0,758 [95% CI 0.661 έως 0,869]; p=0,00007), μια μείωση του σχετικού κινδύνου υποτροπής κατά 24%. Το ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης στην ομάδα που έλαβε aflibercept σε συνδυασμό με FOLFIRI ανήλθε σε 19,8% έναντι 11,1% για την ομάδα που έλαβε θεραπεία μόνο με FOLFIRI (p=0,0001).

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (όλων των βαθμών, με συχνότητα εμφάνισης ≥20%) που αναφέρθηκαν με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης (2% ή μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ομάδων) στην ομάδα θεραπείας με aflibercept /FOLFIRI, και κατά σειρά μειωμένης συχνότητας, ήταν λευκοπενία, διάρροια, ουδετεροπενία, λευκωματουρία, αυξημένα επίπεδα ασπαρτικής τρανσαμινάσης (AST), στοματίτιδα, κόπωση, θρομβοπενία, αυξημένα επίπεδα τρανσαμινάσης της αλανίνης (ALT), υπέρταση, απώλεια βάρους, μειωμένη όρεξη, επίσταξη, κοιλιακό άλγος, δυσφωνία, αυξημένη κρεατινίνη ορού και κεφαλαλγία. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες βαθμού 3-4 (συχνότητα εμφάνισης ≥5%) που αναφέρθηκαν σε υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης (2% ή μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ομάδων) στην ομάδα θεραπείας με aflibercept /FOLFIRI, και κατά σειρά μειωμένης συχνότητας, ήταν ουδετεροπενία, διάρροια, υπέρταση, λευκοπενία, στοματίτιδα, κόπωση, λευκωματουρία και εξασθένηση.

Το aflibercept είναι μία ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη σύντηξης που δεσμεύει τις πρωτεΐνες αγγειογένεσης του Αγγειακού Αυξητικού Παράγοντα του Ενδοθηλίου-A (VEGF-A), τον VEGF-B και τον αυξητικό παράγοντα του πλακούντα (PIGF). Ο VEGF-A είναι ένας από τους μεσολαβητές που συμβάλλουν στην αγγειογένεση. Ο VEGF-B και ο PlGF, συγγενείς αυξητικοί παράγοντες που ανήκουν στην οικογένεια των VEGF, είναι δυνατό να συμβάλλουν επίσης στην αγγειογένεση του όγκου.

Παγκοσμίως, ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί τον τρίτο σε συχνότητα διάγνωσης καρκίνο στον ανδρικό πληθυσμό και τον δεύτερο στο γυναικείο πληθυσμό, με πάνω από 1,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά να καταγράφονται το 2008. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, μια από τις συχνότερες αιτίες θανάτου λόγω καρκίνου, μόνο το 2008 οδήγησε σε περισσότερους από 600.000 θανάτους σε ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (American Cancer Society), η διάγνωση περίπου του 60% των περιστατικών καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού πραγματοποιείται σε τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό στάδιο. Παρόλο που το ποσοστό επιβίωσης στο πρώιμο στάδιο της νόσου είναι σχετικά υψηλό, από τη στιγμή που ο καρκίνος του παχέος εντέρου παρουσιάσει μετάσταση σε απομακρυσμένα όργανα, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης εκτιμάται στο 12%.