Την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε θανάτους από πνιγμό κατέχει η Ελλάδα

Θεσσαλονίκη: Την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε θανάτους από πνιγμό κατέχει η Ελλάδα, την ώρα που η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας εκτιμά ότι περίπου 450.000 θάνατοι οφείλονται σε πνιγμό ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στα αναπτυγμένα κράτη ο πνιγμός αποτελεί την πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτου από ατύχημα μεταξύ όλων των ηλικιακών ομάδων, με μέση ετήσια επίπτωση περίπου 2,5-3,5 ανά 100.000 κατοίκους. Για τα παιδιά ηλικίας 1 μηνός έως 14 ετών και για τους νέους ενήλικες αποτελεί τη δεύτερη αιτία βλάβης και θανάτου από ατύχημα.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία πέθαναν από πνιγμό 5.704 άνθρωποι κατά την εικοσαετία 1980-1999. Σύμφωνα με στοιχεία του πρώην υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, το 2005 έχασαν τη ζωή τους λόγω πνιγμού 215 άνθρωποι, το 2006 290, ενώ το 2007 ο αριθμός ανήλθε στους 302. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά κατά μέσο όρο κάθε χρόνο 35 παιδιά και έφηβοι και 270 ενήλικες πεθαίνουν από πνιγμό στη χώρα μας. Το 80% των ατυχημάτων αφορά άρρενες.

Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν στο 18ο Πανελλήνιο Συνέδριο Νοσημάτων Θώρακος, που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος, σε συνεργασία με την Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία και την European Respiratory Society και διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη με την προεδρία του καθηγητού πνευμονολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Δημητρίου Γκιουλέκα.

Πολλά θύματα παρ’ ολίγον πνιγμού αναπτύσσουν σοβαρή νοσηρότητα η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη της υγείας ή και στο θάνατο. Σε παιδιά ηλικίας ενός μηνός έως 14 ετών νοσηρότητα συμβαίνει στο 12-27% όσων επιβιώνουν. Στα παιδιά το 35% των επεισοδίων βύθισης σε νερό είναι θανατηφόρα, το 33% οδηγεί σε ενός βαθμού νευρολογική έκπτωση και το 11% σε σοβαρά νευρολογικά επακόλουθα. Tα ατυχήματα από βύθιση σε νερό, τονίζεται στη σχετική εισήγηση, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχουν στην υγεία και ακόμη και στην ίδια τη ζωή των θυμάτων, ενδιαφέρουν άμεσα την ελληνική κοινωνία, δεδομένης της στενής σχέσης της με το υγρό στοιχείο.

Με τον όρο «πνιγμό» ορίζεται ο θάνατος που οφείλεται σε ασφυξία κατά τη βύθιση σε ένα υγρό μέσο, συνήθως νερό, ή εντός 24 ωρών από τη βύθιση. Ως «παρ’ ολίγον πνιγμός» ορίζεται ένα επεισόδιο βύθισης στο νερό ικανής σοβαρότητας να απαιτήσει ιατρική φροντίδα και το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε νοσηρότητα και θάνατο (μετά την παρέλευση 24ώρου από το συμβάν).

Τα συχνότερα αίτια και παράγοντες κινδύνου για πνιγμό είναι:

α) η ύπαρξη διαφόρων παθήσεων, όπως επιληψία, διανοητική καθυστέρηση, σπασμοί, έμφραγμα μυοκαρδίου ή συγκοπτικό επεισόδιο, νόσος Parkinson, ή άλλες νευρολογικές διαταραχές, μείζων κατάθλιψη/αυτοκτονία, διαταραχή άγχους/πανικού, διαβήτης, υπογλυκαιμία.

β) κατανάλωση αλκοόλ ή ψυχοτρόπων φαρμάκων κατά την κολύμβηση και την ιστιοπλοΐα/χρήση σκαφών, ελλιπής εκπαίδευση κολύμβησης ή θαλάσσιων σπορ, αποτυχία χρήσης προσωπικών συσκευών επίπλευσης, βλάβη τραχηλικής μοίρας-αυχενικής σπονδυλικής στήλης και τραύμα κεφαλής σχετιζόμενο με βουτιές σε αβαθή νερά ή νερά που έχουν βράχους ή κατά τη διάρκεια surfing, water skiing, και jet skiing.

Στις ΗΠΑ, οι συχνότεροι τόποι ατυχήματος είναι η μπανιέρα για παιδιά ηλικίας μικρότερης του ενός έτους, οι οικογενειακές πισίνες για παιδιά προσχολικής ηλικίας, ενώ οι λίμνες, τα ποτάμια και η θάλασσα, αποτελούν τυπικά τη θέση πνιγμού για νεαρούς ενήλικες. Είναι γεγονός ότι πολλές οικογενειακές πισίνες και στην Ελλάδα δεν έχουν κανένα φυσικό φραγμό μεταξύ πισίνας και σπιτιού, ή, εάν υπάρχει φράκτης, η πύλη εισόδου είναι πάντα ανοικτή.

Η νοσηρότητα και η θνησιμότητα από καταβύθιση οφείλονται πρωταρχικά στην έλλειψη οξυγόνου και τα επιβλαβή αποτελέσματά της στον εγκέφαλο, την καρδιά και τα άλλα οργανικά συστήματα. Η προνοσοκομειακή φροντίδα έχει βασικό στόχο την οξυγόνωση του θύματος άμεσα με τεχνητή αναπνοή στόμα-στόμα η στόμα-μύτη, αφού προηγηθεί έλεγχος και εξασφαλισθεί η βατότητα των ανώτερων αεραγωγών.

Ανάλογα με τις συνθήκες πνιγμού τεχνητή αναπνοή μπορεί να παρασχεθεί και μέσα στο νερό. Οι παραβρισκόμενοι παράλληλα με την ανάσυρση πρέπει να καλέσουν το 166. Εάν υπάρχει τραυματισμός μετά από κατάδυση σε αβαθή νερά πρέπει να αποφεύγεται η υπερέκταση της κεφαλής και να ελαχιστοποιούνται οι μετακινήσεις.

health.in.gr