Εξασθενεί την γυναικεία γνωστικότητα η επίμοχθη σωματική δραστηριότητα
Νέα Υόρκη: Η μακροχρόνια επίμοχθη δραστηριότητα μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες, αλλά μπορεί να έχει επιβλαβή επίδραση στην γνωστικότητα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ στη Βιέννη της Αυστρίας.
Νέα Υόρκη: Η μακροχρόνια επίμοχθη δραστηριότητα μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες, αλλά μπορεί να έχει επιβλαβή επίδραση στην γνωστικότητα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ στη Βιέννη της Αυστρίας.
Η Δρ Μαίρη Τιερνεϊ και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο εξηγούν ότι «το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι για κάθε μέτρηση της γνωστικής ικανότητας (υπάρχουν 11 διαφορές μετρήσεις της μνήμης, της προσοχής, της γλώσσας και της γνωστικής ευελιξίας), όσο πιο επίμοχθη δραστηριότητα κάνει μια γυναίκα μεταξύ εφηβείας και εμμηνόπαυσης, τόσο χαμηλότερο είναι το γνωστικό της σκορ.»
Αντίθετα, η μακροχρόνια μέτρια σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με βελτιωμένη γνωστικότητα μετέπειτα.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι παλαιότερη μελέτη είχε οδηγήσει στο ερώτημα αν η επίμοχθη δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού επειδή μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και είναι γνωστό ότι τα οιστρογόνα είναι σημαντικά για την φυσιολογική γνωστική λειτουργία στις γυναίκες, άρα η επίμοχθη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του βίου έχει αρνητική επίδραση στην γνωστικότητα;
Για να απαντήσουν στο ερώτημα οι επιστήμονες μελέτησαν 90 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και τις ρώτησαν για την ποσότητα της επίμοχθης και μέτριας σωματικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας που είχαν συμμετάσχει από το Γυμνάσιο μέχρι και όταν έφτασαν στην εμμηνόπαυση. Η μνήμη και η λειτουργικότητα του μετωπιαίου λογού καταγράφηκαν μέσω νευροψυχολογικών εξετάσεων.
Όπως σημειώνεται, η γνωστική ικανότητα σε όλες τις μετρήσεις ήταν αντιστρόφως σχετική με την ποσότητα της επίμοχθης σωματικής δραστηριότητας. Στατιστικά σημαντικοί συσχετισμοί παρατηρήθηκαν με την εννοιολογική μνήμη, την λειτουργική μνήμη, την καθυστερημένη λεκτική ανάκληση και την παρατεταμένη προσοχή.
Η μέτρια σωματική δραστηριότητα, αντίθετα, σχετίστηκε με ενισχυμένη γνωστική επίδοση. Οι συσχετισμοί με την γνωστική ευελιξία, την λειτουργική μνήμη και την παρατεταμένη προσοχή έφτασαν στο σημείο της στατιστικής σημασίας.
Η μελέτη επιβεβαιώνει παλαιότερα ευρήματα σύμφωνα με τα οποία είναι ωφέλιμες οι γνωστικές επιδράσεις της δραστηριότητας, αλλά προσθέτει και την σημαντική πληροφορία ότι η ένταση της δραστηριότητας είναι σημαντικός παράγοντας για το γνωστικό αποτέλεσμα.