Η πρώιμη απαρχή του διαβήτη τύπου ΙΙ αυξάνει τον κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας
Νέα Υόρκη: Η απαρχή του διαβήτη τύπου ΙΙ πριν την μέση ηλικία είναι ανεξαρτήτως σχετική με υψηλότερη συχνότητα και μεγαλύτερη οξύτητα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Diabetes Care.
Νέα Υόρκη: Η απαρχή του διαβήτη τύπου ΙΙ πριν την μέση ηλικία είναι ανεξαρτήτως σχετική με υψηλότερη συχνότητα και μεγαλύτερη οξύτητα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Diabetes Care.
Για να καθορίσουν τον κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας η Δρ Τζένσια Γουνγκ και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ μελέτησαν δύο ομάδες ασθενών: 624 ασθενείς με διάρκεια του διαβήτη τύπου ΙΙ 20-30 ετών και 852 ασθενείς με διάρκεια της νόσου 10-20 χρόνια. Οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν επίσης ανάλογα με την ηλικία απαρχής του διαβήτη και τον γλυκαιμικό έλεγχο.
Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η ηλικία απαρχής είναι παράγοντας κινδύνου για την εκδήλωση αμφιβληστροειδοπάθειας, ανεξαρτήτου διάρκειας της νόσου, γλυκαιμικού ελέγχου και άλλων παραγόντων κινδύνου. Συγκριτικά με ασθενείς που είχαν εκδηλώσει διαβήτη τύπου ΙΙ μετά την ηλικία των 55 ετών, ο κίνδυνος αμφιβληστροειδοπάθειας ήταν σχεδόν διπλάσιος για όσους είχαν διαγνωστεί πριν τα 45 έτη.
Η μεγαλύτερη επίδραση παρατηρήθηκε μεταξύ των ασθενών με διάγνωση του διαβήτη πριν τα 45 και μέση τιμή A1C >9%, που είχαν πιθανότητα αμφιβληστροειδοπάθειας 16,6 συγκριτικά με αυτούς που είχαν διάγνωση μετά τα 55 και μέση τιμή A1C <7%.
Τα στοιχεία αναδεικνύουν λοιπόν μια αυξημένη έμφυτη ιστολογική επιρρέπεια στις αρνητικές επιδράσεις της υπεργλυκαιμίας σε νεότερη ηλικία.