Η ανεπάρκεια βιταμίνης D επηρεάζει την κινητικότητα των ηλικιωμένων
Νέα Υόρκη: Η φθίνουσα σωματική λειτουργικότητα μεταξύ ορισμένων ηλικιωμένων δεν είναι απλά φυσική συνέπεια της γήρανσης, αλλά μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια βιταμίνης D, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ολλανδικής μελέτης που δημοσιεύεται στο επιστημονικό Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.
Νέα Υόρκη: Η φθίνουσα σωματική λειτουργικότητα μεταξύ ορισμένων ηλικιωμένων δεν είναι απλά φυσική συνέπεια της γήρανσης, αλλά μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια βιταμίνης D, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ολλανδικής μελέτης που δημοσιεύεται στο επιστημονικό Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.
Παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D δεν είναι ασυνήθιστα μεταξύ των ηλικιωμένων, διότι αποδίδονται στη μειωμένη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, τη μειωμένη διατροφική κατανάλωση βιταμίνης D και γενικά στη μειωμένη ικανότητα της φυσικής σύνθεσης της από τον οργανισμό. Η ανεπάρκεια αυτή συντελεί σε οστική απώλεια και κατάγματα, μεταξύ άλλων οστικών και μυικών σχετικών προβλημάτων.
Ο Δρ Πολ Λιπς και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Aμστερνταμ θέλησαν να διερευνήσουν κατά πόσο η ατομική κατάσταση της βιταμίνης D επηρεάζει τις σωματικές επιδόσεις. Ανέλυσαν λοιπόν στοιχεία για 979 ηλικιωμένους, 65 ετών και άνω που είχαν συμμετάσχει στη μελέτη Longitudinal Aging Study Amsterdam.
Η ατομική κατάσταση της βιταμίνης D όντως σχετιζόταν με την σωματική επίδοση, ακόμα και όταν ελήφθη υπόψη η ηλικία, η παρουσία χρόνιων παθήσεων, η κατανάλωση αλκοόλ και διάφοροι άλλοι παράγοντες.
Για παράδειγμα, σχεδόν οι μισοί συμμετέχοντες (47%) είχαν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στην αρχή της μελέτης και η ανεπάρκεια αυτή συσχετίστηκε με πτωχότερη σωματική επίδοση. Κατά τη διάρκεια των τριών ετών της μελέτης, οι ηλικιωμένοι με ανεπάρκεια βιταμίνης D είχαν επίσης διπλάσια πιθανότητα να έχουν μείωση της σωματική δραστηριότητας, δηλαδή να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να σηκωθούν από καθήμενη στάση.