Νέες μέθοδοι για τη αντιμετώπιση του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών

Θεσσαλονίκη: Νέες μέθοδοι και ένα ευρύ φάσμα φαρμάκων για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών και των επιπλοκών του, κυριότερη των οποίων είναι η υπογονιμότητα, παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια ημερίδας, της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας και της Αμερικανικής Εταιρείας Aναπαραγωγικής Ιατρικής.

Μία από τις μεθόδους είναι το λαπαροσκοπικό drilling ωοθηκών, χειρουργική μέθοδος, κατά την οποία, με τη συνδρομή του λαπαροσκόπιου, καυτηριάζονται οι ωοθήκες με τη βοήθεια ειδικής διαθερμίας, με σκοπό την αποκατάσταση της ωοθυλακιορρηξίας.

Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του συνδρόμου παίζουν και οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπου εκτός από την κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση, χρησιμοποιείται και η μικρογονιμοποίηση (Intra-Cytoplasmic Sperm Injection – ICSI), μια πιο εξελιγμένη τεχνική.

Εξάλλου, όπως τονίστηκε από τους Έλληνες και ξένους ειδικούς επιστήμονες, η αλλαγή του τρόπου ζωής, η ισορροπημένη διατροφή, η σωματική άσκηση, η διατήρηση του φυσιολογικού βάρους του σώματος ή και η απώλεια τεσσάρων έως πέντε κιλών μπορούν να βελτιώσουν πολλά από τα προβλήματα, που παρατηρούνται στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, όπως οι διαταραχές της έμμηνης ρύσης και η υπερτρίχωση.

Όσον αφορά στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου οι ευαισθητοποιητές ινσουλίνης και η κιτρική κλομιφένη χρησιμοποιούνται ως φάρμακα πρώτης γραμμής σε γυναίκες με διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας, ενώ οι γοναδοτροπίνες, οι GnRH-αγωνιστές και οι GnRH-ανταγωνιστές χρησιμοποιούνται για την πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας σε γυναίκες, στις οποίες οι προηγούμενες μέθοδοι δεν έχουν αποβεί αποτελεσματικές.

Τα συμπεράσματα του συμποσίου μπορούν να συνοψισθούν στα εξής:

• To σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών (Polycystic Ovary Syndrome – PCOS) είναι μια πολύ συχνή πάθηση, καθώς αφορά το 5% έως 10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας στο δυτικό κόσμο. Το ποσοστό αυτό είναι παρόμοιο και για τον ελληνικό πληθυσμό.
• Το σύνδρομο είναι μια ετερογενής οντότητα, που χαρακτηρίζεται από διαταραχές της έμμηνης ρύσης και της ωοθυλακιορρηξίας, αυξημένη ποσότητα ανδρογόνων στο αίμα (υπερανδρογοναιμία) και πολυκυστική μορφολογία των ωοθηκών.
• Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης, οι γυναίκες με PCOS μπορεί να εμφανίζουν καθυστέρηση της εμμηναρχής, διαταραχές της έμμηνης ρύσης (αμηνόρροια, αραιομηνόρροια, αιμορραγίες από τη μήτρα), δασυτριχισμό, σμηγματόρροια, ακμή, αλωπεκία, παχυσαρκία και υπογονιμότητα. Μερικές γυναίκες δεν εμφανίζουν σημεία υπερανδρογοναιμίας εξαιτίας γενετικά προδιαγεγραμμένων διαφορών στην ευαισθησία στα ανδρογόνα.
• Η σχετικά πρόσφατη σύνδεση του PCOS με το μεταβολικό σύνδρομο, έκανε τους ειδικούς επιστήμονες να καταλάβουν, ότι εξαιρετικά διαδεδομένες κλινικές οντότητες, όπως η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερχοληστερολαιμία και η παχυσαρκία, μπορούν να αποτελούν μακροχρόνιες επιπτώσεις του συνδρόμου.
• Η υπογονιμότητα είναι μια αναγνωρισμένη επιπλοκή του PCOS. Ακόμη και στην περίπτωση που η γυναίκα συλλάβει αυτόματα, το ποσοστό των αποβολών κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης είναι αυξημένο.

health.in.gr