Δηλητήριο ανεμώνης στην αντιμετώπιση της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας;
Νέα Υόρκη: Ένα συστατικό του δηλητηρίου της θαλάσσιας ανεμώνης ενδέχεται να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, σύμφωνα με μελέτες που πραγματοποίησαν Αμερικανοί και Γάλλοι επιστήμονες.
Νέα Υόρκη: Ένα συστατικό του δηλητηρίου της θαλάσσιας ανεμώνης ενδέχεται να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, σύμφωνα με μελέτες που πραγματοποίησαν Αμερικανοί και Γάλλοι επιστήμονες.
Τα σχετικά πειράματα έγιναν σε ποντίκια, τα οποία εμφάνιζαν αλλοιώσεις του εγκεφάλου παρόμοιες με αυτές της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ).
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα συστατικό του δηλητηρίου της θαλάσσιας ανεμώνης -γνωστό ως ShK-, το οποίο «μπλοκάρει» τα κανάλια καλίου που υπάρχουν στην επιφάνεια των Τ-κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.
Χορηγώντας την ShK σε αρουραίους παρατηρήθηκε ότι αφενός δεν εμφάνισαν παράλυση, αφετέρου, όσα ζώα είχαν ήδη εμφανίσει σημεία παράλυσης, παρουσίασαν βελτίωση των εκδηλώσεων της νόσου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αρουραίοι με νόσο παρεμφερή της ΣΚΠ εμφάνιζαν ιδιαίτερα αυξημένο αριθμό τέτοιων καναλιών στην κυτταρική μεμβράνη των Τ-κυττάρων.
«Είναι η πρώτη φορά που ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα διαύλων ιόντων πάνω στα Τ-λεμφοκύτταρα σχετίζονται με τη ΣΚΠ» υποστήριξε ο Τζορτζ Τσάντι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, μιλώντας στο Reuters.
«Η ΣΚΠ είναι μια αυτοάνοση νόσος, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται κατά του προστατευτικού περιβλήματος των νευρικών ινών. Ως αποτέλεσμα της καταστροφής αυτού του περιβλήματος, εμφανίζονται -μεταξύ άλλων- παραλύσεις συγκεκριμένων περιοχών του σώματος» εξηγεί ο Τσάντι.
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Proceedings of the National Academy of Sciences, η επίθεση του ανοσοποιητικού στο νευρικό σύστημα μπορεί να σχετίζεται με τα αυξημένα επίπεδα των διαύλων ιόντων στα Τ-λεμφοκύτταρα.
«Εάν είναι έτσι, αναστέλλοντας αυτά τα κανάλια, θα μπορούσαμε να θεραπεύσουμε τη ΣΚΠ χωρίς να βλάψουμε το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς το φάρμακο παρουσιάζει πολύ συγκεκριμένη δράση» λέει ενθουσιασμένος ο καθηγητής από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Παρ΄ όλα αυτά, πρωτίστως πρέπει να αποδειχθεί ότι οι δίαυλοι αυτοί είναι αυξημένοι και στον άνθρωπο. Ο Δρ Τσάντι δηλώνει ότι ήδη έχουν ξεκινήσει οι έρευνες με αυτόν το στόχο, διευκρινίζει, όμως, ότι η ανάπτυξη ενός φαρμάκου βασισμένου στην ShK ίσως χρειαστεί μερικά χρόνια ώσπου να γίνει πραγματικότητα.
Τέλος, ο συγγραφέας τονίζει ότι όλα αυτά δεν θα πρέπει να οδηγήσουν του ασθενείς με ΣΚΠ σε λάθος συμπεράσματα.
«Δε σημαίνει πως θα βοηθούσε κάποιον το τσίμπημα θαλάσσιας ανεμώνης ή οποιουδήποτε άλλου δηλητηριώδους θαλάσσιου οργανισμού» αναφέρει χαριτολογώντας.
Τα συστατικά του χυμού παντζαριού υποστηρίζουν την καρδιά και την κυκλοφορία του αίματος, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στη φυσική ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.