«Διαίρει και βασίλευε» – Το Ισραήλ, οι αντι-Χαμάς φατρίες στη Γάζα και το «εμιράτο της Χεβρώνας»
Από συνέργειες με φυλετικές πολιτοφυλακές στην αιματοβαμμένη Γάζα έως σενάρια για φυλετικό «εμιράτο» στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, η κυβέρνηση Νετανιάχου στο Ισραήλ ενταφιάζει τη λύση των δύο κρατών
«Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει λύση των δύο κρατών, με τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους;», ρώτησε μια δημοσιογράφος τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ κατά την τελευταία συνάντησή του με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, στις 7 Ιουλίου, στον Λευκό Οίκο.
«Δεν ξέρω, θα έκανα αυτήν την ερώτηση στον Μπίμπι», απάντησε ο Τραμπ, ο οποίος είχε παραλάβει μπροστά στις κάμερες επιστολή με πρόταση του ονόματός του για το Νόμπελ Ειρήνης από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό -σε βάρος του οποίου έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.
«Οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να έχουν την εξουσία να αυτοδιοικούνται, αλλά καμία εξουσία που να μας απειλεί», απάντησε ο Νετανιάχου.
Ορισμένες από αυτές, «όπως η συνολική ασφάλεια, θα παραμείνουν για πάντα στα χέρια μας», τόνισε.
«Ο κόσμος θα πει: αυτό δεν είναι ένα πλήρες κράτος, δεν είναι κράτος. Δεν μας νοιάζει».
Στο μεσοδιάστημα εμμένει στην «ολοκληρωτική νίκη» επί της Χαμάς στην αιματοβαμμένη Λωρίδα της Γάζας, όπου συντελείται μια ανθρωπιστική καταστροφή, ενόσω ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και πάνω από 21 μήνες.
Αρνείται κάθε σύνδεση οποιασδήποτε ειρηνευτικής συμφωνίας για τον τερματισμό του με την προοπτική αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους.
Κατά τα λοιπά, ο Νετανιάχου δηλώνει ανοιχτός στην επέκταση των Συμφωνιών του Αβραάμ για εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με όλους τους Άραβες γείτονές του, ενόσω προωθεί «εναλλακτικές λύσεις» για το παλαιστινιακό, επιχειρώντας τη «σαλαμοποίηση» του και στοχεύοντας στον ενταφιασμό κάθε νέας πρωτοβουλίας για την πραγματική διευθέτηση του.
Όπως της επικείμενης διεθνούς διάσκεψης για το Μεσανατολικό, με επίκεντρο τη λύση των δύο κρατών και με συμπροεδρεύουσες τη Γαλλία και τη Σαουδική Αραβία.
Ισραηλινοί στρατιώτες φρουρούν εβραίους εποίκους στη Χεβρώνα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη (REUTERS/Mussa Qawasma)
Φυλετικές πολιτοφυλακές στη Γάζα, «εμιράτο» στη Χεβρώνα
Σε μια σπάνια για τα δεδομένα της κίνηση να δώσει βήμα σε φωνές από τα παλαιστινιακά εδάφη, η συντηρητική αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal αφιέρωσε πρόσφατα ένα ολόκληρο άρθρο γνώμης στο σενάριο του «εμιράτου της Χεβρώνας».
Πέντε ανώτερα στελέχη φυλών στην πόλη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, ανέφερε, έστειλαν επιστολή στον Ισραηλινό υπουργό Οικονομίας, Νιρ Μπαρκάτ, ζητώντας την αναγνώριση ενός ανεξάρτητου ισλαμικού «εμιράτου της Χεβρώνας», με αντάλλαγμα την αναγνώριση του Ισραήλ ως «εβραϊκού κράτους» και την ένταξη του οιονεί αποσχισμένου από την Παλαιστινιακή Αρχή θύλακα στις (τραμπικής εμπνεύσεως) Συμφωνίες του Αβραάμ.
Σήμερα, η πολιτοφυλακή του συνεργάζεται με το -υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ- «Ανθρωπιστικό Ίδρυμα για τη Γάζα» (GHF) στη διανομή επισιτιστικής βοήθειας.
Εκτιμάται δε ότι χρησιμοποιείται από το Τελ Αβίβ ως μοντέλο για την υπό ισραηλινό έλεγχο «καντονοποίηση» της Λωρίδας της Γάζας.
O Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ, επικεφαλής της πολιτοφυλακής «Λαϊκές δυνάμεις» στη Λωρίδα της Γάζας (Photo: POPULAR FORCES/FACEBOOK)
Μεταπολεμικά «οράματα», χωρίς παλαιστινιακό κράτος
«Είμαι ένας συνηθισμένος Παλαιστίνιος που νοιάζεται για τον λαό του», λέει ο Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ στους Sunday Times, σε συνέντευξη υπό τον σιβυλλικό τίτλο: «Αρχιεγκληματίας, προδότης, πλιατσικολόγος – ή η καλύτερη ελπίδα της Γάζας;».
Παρά την πρόσφατη δημόσια παραδοχή του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ισχυρίζεται ότι η πολιτοφυλακή του -που δρα σε υπό ισραηλινό στρατιωτικό έλεγχο περιοχή στη νότια Λωρίδα της Γάζας- δεν χρηματοδοτείται, ούτε εξοπλίζεται από το κράτος του Ισραήλ, αλλά από μέλη της φυλής του, κυρίως από «την Αίγυπτο, την Ιορδανία, ακόμη και ορισμένες χώρες του Κόλπου».
Αρνείται τις κατηγορίες του ΟΗΕ ότι η ομάδα του λεηλάτησε την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα.
«Πρέπει να νικήσουμε την τρομοκρατία», λέει, ξεδιπλώνοντας το «όραμά» του για μια μεταπολεμική Γάζα «ανοιχτή στον κόσμο, στην Αίγυπτο, στις αραβικές χώρες και στο Ισραήλ», όπου «ζουν πολλά μέλη της οικογένειάς μου, σε καλή κατάσταση και χωρίς διακρίσεις».
Στο μεσοδιάστημα, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι είναι σε συντονισμό και με την Παλαιστινιακή Αρχή, χωρίς να παρουσιάσει αποδείξεις.
Η προσπάθεια απονομιμοποίησής της είναι ωστόσο εμφανής και μεθοδική, τρεις δεκαετίες αφότου ιδρύθηκε στο πλαίσιο της ειρηνευτικής συμφωνίας του Όσλο μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).
Έχοντας απωλέσει de facto από το 2007 τον έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας από τη Χαμάς, κατόπιν ενδοπαλαιστινιακής ρήξης, μαστίζεται από σκάνδαλα διαφθοράς, επανειλημμένες οικονομικές κρίσεις υπό την πίεση του Ισραήλ, αλλά και δημοκρατικό έλλειμμα, ελλείψει βουλευτικών ή προεδρικών εκλογών εδώ και σχεδόν μια 20ετία, ενόσω η ειρηνευτική διαδικασία έχει πρακτικά «παγώσει», οι ΗΠΑ ασκούν βέτο στην πλήρη ένταξή της στον ΟΗΕ και μαζί με το Ισραήλ αναδιαμορφώνουν τον «χάρτη» στη Μέση Ανατολή, καθώς μετατοπίζονται όλο και πιο (ακρο)δεξιά.