Οι λίγες γυναίκες στην κυβέρνηση, ο φεμινισμός και η ποσόστωση

Από τη στιγμή που μας «συστήθηκε» το νέο κυβερνητικό σχήμα, πριν από μερικές ημέρες, μία από τις συζητήσεις που έχει ξεκινήσει έχει να κάνει με τον μικρό αριθμό των γυναικών που έχουν αναλάβει χαρτοφυλάκιο.

Εχει τεθεί επί τάπητος πληθώρα επιχειρημάτων για την ίδια την έλλειψη γυναικών στην κυβέρνηση, για την ποσόστωση, για ένα «κακό πρώτο βήμα». Από τη μία υπάρχει το αφήγημα ότι η κεντρική πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν να «χτίσει» ένα καθαρά ανδροκρατούμενο υπουργικό σχήμα υπονομεύοντας τις γυναίκες στην πολιτική και από την άλλη ότι η ίδια η ποσόστωση είναι κάτι αρνητικό και αντιφεμινιστικό, εν τέλει προσβλητικό για τη γυναίκα.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχει μόνο 5 γυναίκες, καθώς -κατά τα φαινόμενα- αυτές κρίθηκαν ικανές να αναλάβουν τη συγκεκριμένη ευθύνη και να φέρουν εις πέρας συγκεκριμένο έργο. Πρόκειται για έναν αριθμό στ’ αλήθεια πολύ μικρό.  Δύσκολα μπορεί να κανείς να πεισθεί ότι ένα κυβερνητικό σχήμα, στο βαθμό που φαίνεται και που προβάλλεται ως καλά μελετημένο, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει μια διαφορετική αναλογία μεταξύ ανδρών και γυναικών υπουργών και υφυπουργών. Ωστόσο, παίζει και το σενάριο της τύχης.

Η ποσόστωση

Όσον αφορά στην ποσόστωση και στο κατά πόσο αυτή είναι προσβλητική τελικά για τις γυναίκες, οι έρευνες στο ευρωπαϊκό και σε άλλα κοινοβούλια και κοινοβουλευτικές ομάδες έχουν δείξει ότι οι ρυθμίσεις ποσόστωσης πράγματι επιτυγχάνουν συγκεκριμένες μετατοπίσεις εξουσίας προς όφελος των γυναικών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπερκαλύπτονται αντιλήψεις κατά θέσης της γυναίκας την πολιτική. Αυτή τη στιγμή το ποσοστό των γυναικών στο ευρωκοινοβούλιο είναι 36.4%, που είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό της γυναικείας εκπροσώπησης στα εθνικά κοινοβούλια και παγκοσμίως, αλλά και όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μάλιστα, το ποσοστό αυτό θεωρείται μικρότερο από το ζητούμενο, ενώ τον Ιανουάριο του 2019 οι ευρωομάδες κλήθηκαν να εξασφαλίσουν ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θα πρέπει μπουν στην κούρσα για να υπηρετήσουν ως επικεφαλής των κορυφαίων οργάνων. Η ποσόστωση δεν χρησιμοποιείται ως μέσον παρηγοριάς θλιμμένων γυναικών, είναι ένα πραγματικό εργαλείο προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα και στρεβλώσεις υπαρκτές και απολύτως πραγματικές που αφορούν την θέση της γυναίκας και τον αγώνα για ισότητα διαχρονικά.

Σε κάθε περίπτωση το κυβερνητικό σχήμα θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Είναι δεδομένο ότι ο κόσμος επιθυμεί να κυβερνιέται από ανθρώπους ικανούς, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι θα κληθούν να φέρουν εις πέρας την κυβερνητική αποστολή. Είναι επίσης προφανές ότι το φεμινιστικό κίνημα δεν προσδοκά την ανάδειξη γυναικών σε ανώτατα αξιώματα, επειδή απλώς είναι γυναίκες. Και φυσικά το φεμινιστικό κίνημα δεν επιθυμεί να αναδειχθεί το γυναικείο φύλο ως κομμάτι του αξιακού συστήματος για τα δημόσια αξιώματα.

Επιθυμεί να μην ισχύει το αντίθετο και αυτός είναι ένας αγώνας αιώνων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οπότε καλύτερα να μη γίνονται όλα ίσωμα. Η διεκδίκηση, η ποσόστωση, ο μικρός αριθμός γυναικών στην κυβέρνηση είναι τρία διαφορετικά δεδομένα που μπορούν να μπλεχθούν σε μια κουβέντα, αλλά δεν εξαρτώνται το ένα από το άλλο. Οπότε καλό είναι να μη συγχέονται τα συμπεράσματα και να μην μπερδεύονται οι εκτιμήσεις.