Παραιτηθείτε κύριε Βούτση!

Η παραίτηση από ένα αιρετό, γιατί όχι και από οποιοδήποτε αριστίνδην αξίωμα, κατά κανόνα, αιτιολογείται για λόγους προσωπικής ευθιξίας και αυτοσεβασμού. Αυτή λοιπόν η πράξη αποποίησης ενός αξιώματος εντάσσεται στον άγραφο ιερό νόμο των δημοκρατικά συντεταγμένων κοινωνιών.

Ευτυχώς, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, στην παραπαίουσα κοινωνία των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είχαμε ορισμένα φωτεινά και διδακτικά παραδείγματα παραιτήσεων όπως:

–        Του αντικαγκελαρίου της Αυστρίας Χάιντς Κρίστιαν Στράχε, μετά το σκάνδαλο για προεκλογικές συναλλαγές του με ρωσίδα επιχειρηματία.

–        Του προέδρου της Ουγγρικής Δημοκρατίας Παλ Σμιτ γιατί κατηγορήθηκε για λογοκλοπή σε διδακτορική διατριβή του.

Δυστυχώς, η χώρα μας, που συχνά παρασύρεται στο βούρκο του πολιτικού αμοραλισμού, σ’ αυτά τα παραδείγματα παραιτήσεων, για λόγους προσωπικού γοήτρου και ευθιξίας, δίνει το εντελώς, a contrario, το πέρα για πέρα αντίθετο παράδειγμα με την αδιατάρακτη παραμονή των επίορκων ηγετών στα ηγετικά πόστα τους, το οποίο παράδειγμα ατυχέστατα διασύρει διεθνώς το κύρος και το γόητρο της πατρίδας μας, που αφιέρωσε το όνομα «Ευρώπη» στην ίδια την ΕΕ.

Και το πιο απογοητευτικό και συνάμα θλιβερό: Ο τρίτος τη τάξει κορυφαίος θεσμικός εκπρόσωπος της Ελλάδας, μετά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, ο πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου κ. Νίκος Βούτσης, ενώ στη διαδικαστική λειτουργία της Εθνικής Αντιπροσωπείας, έστω και μερικώς έχει την εκτίμηση όλων των παρατάξεων, απεναντίας σε ό,τι αφορά την προστασία του ίδιου του τεμένους του δημοκρατικού πολιτεύματος, δηλαδή του μεγάρου του ελληνικού Κοινοβουλίου, επιμένει να είναι από ελαστικός έως χαριστικός, σε πρόσωπα και πράξεις που μας οδηγούν στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, με αφύλακτες εισβολές και τραμπουκισμούς στο Κοινοβούλιο.

Απαριθμούμε ενδεικτικά, μερικά από τα παραδείγματα, που εξισώνουν την ατιμωρησία διαφόρων αναρχικών και αντιεξουσιαστικών στοιχείων, που διασύρουν το κύρος του Κοινοβουλίου, με την ανοχή τους από τον πρόεδρο της Βουλής. Μια ανοχή, που στις περισσότερες περιπτώσεις εξισώνεται με τη συνενοχή του ιδίου του προέδρου του κοινοβουλίου! Έχουμε λοιπόν και λέμε:

–        Σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον ισοβίτη τρομοκράτη της 17 Νοέμβρη Σάββα Ξηρό, ομάδα μελών του Ρουβίκωνα εισβάλλει στο προαύλιο του Κοινοβουλίου, κρατώντας πανό με συνθήματα υπέρ της 17 Νοέμβρη. Έγιναν 20 προσαγωγές στη ΓΑΔΑ. Όλοι τους αφέθηκαν ελεύθεροι! (1 Απριλίου 2015).

–        Άλλη, 20μελής ομάδα του Ρουβίκωνα, εισβάλλει περνώντας κάτω από τις προστατευτικές μπάρες στο προαύλιο της Βουλής. Επακολούθησαν προσαγωγές. Όμως, μετά από συνεννόηση του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, με τον τότε υπουργό προστασίας του πολίτη, Νίκο Τόσκα, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ και κατόπιν ελεύθεροι στα σπίτια τους.

–        Το απόγειο της εξαχρείωσης του Ρουβίκωνα ήταν οι βανδαλισμοί στην πρόσοψη του Κοινοβουλίου, την περασμένη Τρίτη, 21 του μηνός. Για πρώτη φορά, στην πεντάχρονη ατιμώρητη τρομοκρατική δράση αυτής της … «άπιαστης» οργάνωσης συνελήφθη αρχηγικό στέλεχός της και του ασκήθηκε ποινική δίωξη, σε βαθμό κακουργήματος για τους βανδαλισμούς αυτούς.

Συμπέρασμα: Ούτε η …τυπική ρηματική αποδοκιμασία του κ. Ν. Βούτση τον εξιλεώνει για τις κατά συρροήν έως τώρα ατιμώρητες δολιοφθορές του Ρουβίκωνα. Ούτε όμως και η εν όψει εκλογών κατ’ εξαίρεσιν σύλληψη ενός κοινωνικού ταραξία και καταστροφέα.

Ο κ. Βούτσης ήδη είναι εκουσίως αυτοστιγματισμένος με την έως προχτές εξισούμενη, προς την ανοχή του Ρουβίκωνα, συνενοχή του.

Για ν’ αποτινάξει αυτό το βάρος από τις πλάτες του και για να τιμήσει τις έως τώρα θετικές πλευρές της συνεισφοράς του, προς τη δημοκρατική λειτουργία του Κοινοβουλίου, θα όφειλε να οδηγηθεί σε παραίτηση.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!