Τσακίστε τον κρατισμό!

Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για τον τόπο. Οφείλουμε να ξεσηκωθούμε δίνοντας ένα τελειωτικό χτύπημα στον ασυγκράτητο κρατισμό. Δεν υπάρχει τομέας της δημόσιας ζωής, με επέκταση και στην ιδιωτική, που τα πλοκάμια του κρατισμού να μην υψώνουν εμπόδια, να μη δημιουργούν ανυπέρβλητα προβλήματα και να μην κάνουν γενικότερα δύσκολη τη ζωή μας.

Τελευταίο δείγμα, η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου που κηρύσσει σχεδόν ολόκληρο τον Πειραιά αρχαιολογικό χώρο! Οταν βέβαια έχουν κάνει το ίδιο για τον χώρο του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό κι έχουν διαπιστώσει πως εκεί υπάρχει πυκνό δάσος με άγρια ζώα, γιατί να μας εκπλήσσει η απόφασή τους για τον Πειραιά;

Το ίδιο συμβαίνει και με τη Δικαιοσύνη. Οπου κηρύσσονται νόμοι αντισυνταγματικοί κάπου 5 χρόνια από την ψήφισή τους. Κι αφού κάποιοι έχουν ξοδέψει του κόσμου τα χρήματα για επενδύσεις σύμφωνα με τη νομοθεσία. Παρόμοιο είναι το φαινόμενο της προφυλάκισης ανθρώπων για ψύλλου πήδημα. Επειδή κάποιοι δεν θέλουν να πάρουν ευθύνες.

Σε μια μάχη κατά του κρατισμού θα έπρεπε όλοι αυτοί (ΚΑΣ, ΣτΕ, δικαστές) να έχουν ευθύνη αποζημίωσης των θιγομένων από την προσωπική τους περιουσία. Αυτόματα τότε τα πράγματα θα έπαιρναν τον δρόμο τους.

Τελευταία διάβαζα για τα δισ. που κερδίζουν αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες, και η εκεί ομοσπονδία, από την τηλεοπτική αξιοποίηση του προϊόντος που παράγουν. Δίχως την όποια ανάμειξη κράτους ή αρμόδιου υφυπουργού. Ζήτησα από τον γιο μου, που κάνει μεταπτυχιακό στο sports management στο Πανεπιστήμιο της Ρεάλ στη Μαδρίτη, να το ψάξει και να σκεφθεί λύσεις, δίχως κρατικό ρόλο, και για την Ελλάδα.

Ο κρατισμός, σαν βραχνάς, πνίγει την Ελλάδα. Με ευθύνη και δική μας. Μάθαμε, και μας αρέσει, στο κράτος – πατερούλη. Που όμως απομυζά τη ζωτικότητα της κοινωνίας. Και την αφήνει κουφάρι στην παρακμή. Οφείλουμε να τον τσακίσουμε. Για να ζήσουμε…