Ο σκοταδισμός είναι εδώ και χτυπά – Υποθέσεις ντροπή στην Ελλάδα του 21ου αιώνα

Τα τελευταία 24ωρα εξελίσσεται έντονη συζήτηση στο διαδίκτυο, αλλά και στα μέσα κοινωνική δικτύωσης με αφορμή την ακύρωση της συναυλίας των Rotting Christ στην Πάτρα.

Η δυσάρεστη είδηση της ακύρωσης της συναυλίας της εξαιρετικά δημοφιλούς μπάντας, που θεωρούνται «πατέρες» της ελληνικής black metal, ήρθε με ανακοίνωση των ίδιων των Rotting Christ οι οποίοι κάνουν λόγο για «ιερές» πιέσεις που δέχθηκε ο δήμος προκειμένου να ακυρώσει την εκδήλωση.

Το συγκρότημα αναφέρει ότι «ως δικαιολογία πρόβαλαν ότι έχει χαλάσει ο ηλεκτρολογικός πίνακας της αίθουσας και δεν διορθώνεται. Παρόλα αυτά η συναυλία του Γιάννη Αγγελάκα στις 16/03 θα πραγματοποιηθεί απρόσκοπτα! Όπως πληροφορηθήκαμε από τα πατρινά ΜΜΕ και από άτομα που εργάζονται στο δήμο, άτομα της Ιεράς Μητροπολης Πατρων πίεσαν το Δήμο να ακυρώσει το event και να μην μας παραχωρήσει την Αίγλη λόγω του υβριστικού και καλά ονόματος της μπάντας προς το πρόσωπο του Ιησού».

Εκτός, από τις αναμενόμενες «κινητοποιήσεις» της εκκλησίας, ακροδεξιών οργανώσεων και τοπικών εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής, θέση για το θέμα πήρε η τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας.

Η ΝΟ.Δ.Ε ΝΔ Αχαΐας δήλωσε ότι «ήταν απολύτως σωστή και επιβεβλημένη η ματαίωση της συναυλίας του μουσικού συγκροτήματος με την ονομασία «Σάπιος Χριστός» γιατί η πραγματοποίησή της θα προσέβαλε βάναυσα την πίστη όλων των χριστιανών της πόλης».

Αν μη τι άλλο, η «πολιτική» παρέμβαση, από πλευράς της τοπικής της Νέας Δημοκρατίας,  δίνει στο θέμα νέες διαστάσεις και ανοίγει ξανά το δύσκολο ερώτημα με το τί πρέπει να γίνει με τον σκοταδισμό στην Ελλάδα.

Στο ίδιο έργο θεατές…

Μόλις την περασμένη Πέμπτη, μέλη του «Ιερού Λόχου», μιας ακροδεξιάς οργάνωσης φίλα προσκείμενη στη Χρυσή Αυγή, διέκοψαν τη θεατρική παράσταση  «Πυρκαγιές» του Λιβανοκαναδού, διευθυντή του θεάτρου «La Colline» του Παρισιού, Ουαζντί Μουαουάντ. Το έργο παρουσιαζόταν στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου του ΚΘΒΕ. Τα μέλη της οργάνωσης έκοψαν κανονικά εισιτήριο, μπήκαν στην αίθουσα και την ώρα συγκεκριμένης σκηνής, που δεν τους άρεσε, σηκώθηκαν όρθιοι και επιτέθηκαν λεκτικά στον πρωταγωνιστή της παράστασης και τη σκηνοθέτη, καταγγέλλοντας  «εξύβριση των Θείων».

Οι αυτόκλητοι ενδεδυμένοι τον ιερό μανδύα του χριστιανού υπερμαχητή, χτύπησαν και το 2017, στην είσοδο του θεάτρου «Αριστοτέλειο», στην περιοχή του Λευκού Πύργου. Αφορμή αυτή τη φορά ήταν η παράσταση «Η ώρα του διαβόλου» βασισμένη στο ομότιτλο έργο του κορυφαίου Πορτογάλου λογοτέχνη Φερνάντο Πεσσόα. Τότε μία χούφτα «πιστών», με σημαίες, λάβαρα και σταυρούς, κρατώντας πανό με συνθήματα όπως «Ορθοδοξία ή θάνατος», προσπάθησαν να εισβάλουν στο κτίριο. Μάλιστα επιτέθηκαν κατά των δυνάμεων των ΜΑΤ με ξύλινους σταυρούς και κοντάρια.

Οκτώβριος του 2012… Όταν έξω από το θέατρο Χυτήριο στο Γκάζι σημειώθηκαν εντάσεις και επεισόδια με πρωταγωνιστές μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων και βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι επεδίωκαν το κατέβασμα της παράστασης Corpus Christi. Σκηνές ντροπής, με συμπλοκές, βίαιες επιθέσεις κατά ηθοποιών και δημοσιογράφων, όλη η χυδαιότητα της «ιερής πολιορκίας» του θεάτρου, από φασίστες, σκοταδιστές και ανόητους πέρασαν καρέ- καρέ από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Μάλιστα, τότε οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών είχε καταγράψει τον χρυσαυγίτη βουλευτή Χρήστο Παππά να μπαίνει μέσα στην κλούβα των αστυνομικών και να… απελευθερώνει προσαχθέντα για τα επεισόδια. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις ρατσιστικές, χυδαίες ύβρεις του Ηλία Παναγιώταρου κατά των συντελεστών της παράστασης, στο γνωστό σε όλους μας βιντεάκι.

Το σκοτάδι είχε νικήσει. Η παράσταση κατέβηκε.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, στάθηκε αδύνατο να προβληθεί η ταινία «Ο τελευταίος πειρασμός» του Μάρτιν Σκορσέζε, που βασιζόταν στο βιβλίο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» του Νίκου Καζαντζάκη, λόγω λυσσαλέων αντιδράσεων των θρησκόληπτων ορδών, οι οποίες θεώρησαν «θέλημα Θεού» να λεηλατήσουν  κινηματογραφικές αίθουσες για να μην προβληθεί η ταινία. Οι σκηνές μεσαίωνα έλαβαν χώρα έξω από τον  κινηματογράφο «ΟΠΕΡΑ»,  με το εξαγριωμένο πλήθος με παπάδες, σταυρούς και λάβαρα, να φωνάζουν συνθήματα εναντίον της ταινίας και του Καζαντζάκη. Και τότε οι θρησκόληπτοι, είχαν μπει στην αίθουσα προβολής, έχοντας πληρώσει εισιτήριο και μόλις ξεκίνησε το έργο, σηκώθηκαν κραυγάζοντας και ξέσκισαν το πανί της οθόνης με μαχαίρια και ψαλίδια . Ένας ακόμα «χριστιανικός βανδαλισμός». Τότε με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας απαγορεύτηκε η προβολή της ταινίας. Η τότε υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, είχε εκφράσει την θλίψη της γι’ αυτή την απόφαση της δικαιοσύνης.

Και τι πρέπει να  γίνει με τον σκοταδισμό στην Ελλάδα;

Πολλοί λένε ότι σε αυτή τη διαρκή μάχη για το… αυτονόητο, δηλαδή την ελεύθερη κίνηση της τέχνης στους δρόμους της ιστορίας μας, πρέπει να πρωτοστατήσουν δυνατές λογικές φωνές ενάντια στους μεσαιωνικούς αλαλαγμούς και τις κραυγές των δήθεν υπερασπιστών μιας οποιασδήποτε πίστης. Να αποδοκιμασθεί δυναμικά και μαζικά, κοινωνικά και θεσμικά, η οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης της τέχνης. Από όλους. Ίσως πρώτα από αυτούς που μπορεί να μην τους αρέσει, αν αυτό μπορούσε να περάσει στην κουλτούρα μας.

Δηλαδή, ακόμα και αν δεν ακούει κάποιος ένα συγκρότημα, αν το όνομά του τον τρομάζει  ή τον φέρνει σε «θρησκευτική αμηχανία», εκείνος πρώτος θα πρέπει να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ελευθερίας στην τέχνη, με το ίδιο σθένος που υπερασπίζεται το δικαίωμά του να επιδίδεται σε ευχέλαια, τρισάγια, ξεματιάσματα και τάματα.

Αυτό που θα πρέπει να απαγορευθεί είναι το να αποφασίζει κανείς τι θα δει, τι θα ακούσει και σε ποιον ρυθμό θα χορέψει ο πολίτης στην Ελλάδα του 2019. Είναι ζήτημα ελεύθερης επιλογής.

Οι Rotting Christ δεν είναι απειλή κατά του θρησκευτικού αισθήματος κανενός. Απειλή είναι αυτό που «είναι ικανός να πράξει κανείς στο όνομα του Θεού του», όπως τραγούδησαν όμορφα οι The Klezmatics.