Παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας οι ιογενείς ηπατίτιδες

Προτεραιότητα των συστημάτων Υγείας όλων των χωρών θα πρέπει να αποτελεί η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία των ιογενών ηπατιτίδων αφού η ιογενής ηπατίτιδα Β και C αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως, σύμφωνα με στοιχεια που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια διημερίδας με θέμα «Οικονομική Κρίση και Περίθαλψη – Διασφαλίζοντας την Πρόσβαση σε Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας: Η Περίπτωση της Ηπατίτιδας B και C», στο πλαίσιο της ελληνικής Προεδρίας του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα, περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια άτομα είναι μολυσμένα από τον ιό της ηπατίτιδας Β, εκ των οποίων τα 350 εκατομμύρια είναι χρονίως πάσχοντες. Σε ότι αφορά στην ηπατίτιδα C, περίπου 200 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως είναι χρόνιοι φορείς του ιού.

Η Ελλάδα ανήκει στις περιοχές με ενδιάμεση ενδημικότητα και υπολογίζεται ότι 300.000 άνθρωποι είναι φορείς της ηπατίτιδας Β, ενώ πρόσφατες μελέτες εκτιμούν ότι το ποσοστό επιπολασμού της HBV λοίμωξης στον ελληνικό πληθυσμό είναι 1,2%. Για την ηπατίτιδα C, στον γενικό πληθυσμό το ποσοστό της λοίμωξης υπολογίζεται σε 1,9%, δηλαδή περίπου 200.000 άτομα έχουν μολυνθεί από τον ιό.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της διημερίδας που διοργανώνεται με πρωτοβουλία του ελληνικού υπουργείου Υγείας, του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) και της Ένωσης για τη Δημόσια Πολιτική έναντι της Ηπατίτιδας, εμπειρογνώμονες του ΚΕΕΛΠΝΟ επεσήμαναν την αξία των νέων φαρμάκων που οδηγούν ακόμη και στην πλήρη ίαση της ιογενούς ηπατίτιδας.

Αν και το κόστος της θεραπείας είναι μεγάλο, το όφελος είναι αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερο, καθώς η φαρμακευτική αγωγή βελτιώνει την υγεία και την ποιότητα ζωή των ασθενών και σε υψηλό ποσοστό μπορεί, πλέον, να εκριζώσει τον ιό, κυρίως της ηπατίτιδας C. Εκτός της σημασίας της θεραπείας για τον ίδιο τον ασθενή, τα νέα φάρμακα μειώνουν σημαντικά και τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού μεταξύ των ανθρώπων.

Δεδομένου ότι πολλές φορές η ιογενής ηπατίτιδα είναι ασυμπτωματική, πολλοί ασθενείς δε γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί, με αποτέλεσμα, αφενός η νόσος να εξελίσσεται και να διαγιγνώσκονται όταν είναι, ήδη, αργά, και αφετέρου να αποτελούν πηγή διασποράς των ιών σε άλλους ανθρώπους, συμβάλλοντας στη δημιουργία μίας σιωπηλής επιδημίας.

Να σημειωθεί ότι, η ιογενής ηπατίτιδα εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να συντελέσει σε κίρρωση του ήπατος, ηπατοκυτταρικό καρκίνο, επιπλοκές που επιβαρύνουν το προσδόκιμο ζωής του ασθενή, αλλα και αύξηση του κόστους νοσηλείας.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ