Εξαφάνιση που «τρελαίνει» και Γερμανοί που αναστατώνουν στον «Άγριο Σπόρο»

Είναι ένα ακόμη έργο, που συνδυάζοντας το κωμικό με το τραγικό, την απελπισία με την αγάπη, «εισδύει» στον πυρήνα της οικονομικής κρίσης και «ξεγυμνώνει» το καταστροφικό «περίβλημά» της.

Συγκεκριμένα, ο «Άγριος Σπόρος» θέτει στο επίκεντρο των προβλημάτων και των ανησυχιών την εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού τουρίστα που επισκέφτηκε ένα ελληνικό χωριό.

Οι αρχές χωρίς τα απαραίτητα στοιχεία, αλλά στηριζόμενες στην προκατάληψη ανακρίνουν έναν χοιροτρόφο που σφάζει τα ζώα του στο χοιροστάσιό του και πουλά το καλοκαίρι σουβλάκια στην παραλία κάτω από το χωριό.
Ο χοιροτρόφος μπαίνει στο «ταμλό» των κατηγοριών, επειδή έτυχε να κεράσει τον γερμανό τουρίστα ποτά, και παράλληλα υπήρξε ένα φλερτ ανάμεσα στον τουρίστα και την κόρη του χοιροτρόφου.

Η εξαφάνιση αποδεικνύεται τελικά γρίφος, καθώς δεν ξετυλίγεται ποτέ του κουβάρι του μυστηρίου, οι κατηγορίες δεν μπορούν να βρουν συγκεκριμένο «έδαφος», ενώ το «θερμόμετρο» της αγωνίας ανεβαίνει.

Οι γονείς του νεαρού Γερμανού καταφθάνουν στο χωριό με έναν ειδικό για τέτοιου είδους υποθέσεις γνωστό τους, καθώς δεν έχουν εμπιστοσύνη στην «όσφρηση» των ντόπιων αρχών.

Άκρη στην υπόθεση δεν βρίσκεται, ο καθένας χρωματίζει διαφορετικά τις υποψίες του. Οι Γερμανοί ρίχνουν το βάρος στον χοιροτρόφο λόγω της οικονομικής του κατάστασης, του επαγγέλματός του και της εξωτερικής του εμφάνισης.

Και ο ντόπιος αστυνομικός, που επίσης, ερευνά την υπόθεση βάζει στο «κάδρο» τον χοιροτρόφο κινούμενος από τον έρωτά του για την κόρη του, που είχε ερωτική σχέση με τον γερμανό τουρίστα.

Ο «Άγριος Σπόρος» είναι μια διαφορετική κωμικοτραγική προσέγγιση στον σημερινό οικονομικό Γολγοθά. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να κατακλύζουν τις θεατρικές αίθουσες παραστάσεις που περιστρέφονται γύρω από την οικονομική κρίση, ο «Άγριος Σπόρος», όμως, κινείται σε ένα διαφορετικό μοτίβο.

Χωρίς να πέφτει στην «παγίδα» του ψεύτικα δραματικού, διαμορφώνει ένα άκρως ρεαλιστικό τοπίο με τους Γερμανούς στο ρόλο του ανακριτή – επόπτη και τους Έλληνες στο ρόλο του κακού «μαθητή» – ενόχου.

Με τρεις ηθοποιούς, κωμικοτραγικούς και υβριστικούς διαλόγους, και μια καντίνα επί σκηνής το έργο εκπέμπει ξεκάθαρα τα μηνύματα που επιδιώκει , παρόλο που υπάρχουν κάποια κενά στον τρόπο απόδοσης του σεναρίου.

Ρεαλιστικά ενσαρκώνει τον ρόλο του ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, που με επιτυχία υιοθετεί το προφίλ του χοιροτρόφου, που φορά συνεχώς μια λερωμένη μπλούζα, φωνάζει, φαίνεται άγριος και χωρίς αισθήματα, ενώ είναι πνιγμένος στα χρέη. Το βλέμμα και η φωνή του Ιεροκλή Μιχαηλίδη τον διευκολύνουν στο να ενσαρκώσει τον συγκεκριμένο ρόλο.

Όπως και ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, έτσι και η Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου, η κόρη του χοιροτρόφου και ο αστυνομικός, ο Κίμωνας Κουρής, ερμηνεύουν με αληθοφάνεια τους ρόλους τους χωρίς να πέφτουν στο τρυπάκι της υστερίας και της υπερβολής.

Τα σκηνικά, οι ήχοι της παραλίας και το ντύσιμο συμβάλλουν στην πιο ρεαλιστική αποτύπωση της κατάστασης, αλλά το ότι δεν αλλάζουν και κινούνται στο στιλ του θεάτρου δωματίου δεν δένει επιτυχημένα με το αστυνομικό στοιχείο δράσης.

Η αοριστία καθόλη τη διάρκεια της παράστασης δημιουργεί κενά κατανόησης, αλλά ορισμένες φορές ενδιαφέρον. Η «χώνεψη» των νοημάτων επιτυγχάνεται χωρίς δυσκολία, ενώ η απόγνωση, το αδιέξοδο και η ελαφρά ειρωνεία βρίσκουν γόνιμο «έδαφος» για να ξεδιπλωθούν.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Θέατρο Ακροπόλ, Ιπποκράτους 9, Αθήνα

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00
Κάθε Κυριακή στις 20:00 Γενική είσοδος- πλατεία: 15 ευρώ
Γενική είσοδος- εξώστης: 12 ευρώ
Φοιτητές- ΑΜΕΑ- Μαθητές- Άνεργοι- Πολύτεκνοι: 9 ευρώ