«Cats»: Γράφουν ιστορία και δεν σταματούν να «βγάζουν» τα νύχια τους

Το επικό μιούζικαλ του βραβευμένου (7 βραβεία Tony, 2 βραβεία Λώρενς Ολίβιε και 2 Grammy) βρετανού συνθέτη και ιμπρεσάριου του μουσικού θεάτρου, Άντριου Λόυντ Γουέμπερ, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του 13 δημιουργίες, μεταξύ των οποίων και τα επικά μιούζικαλ «Το φάντασμα της όπερας» και «Η μελωδία της ευτυχίας», έκανε το δυναμικό ντεμπούτο του το 1981. Οι γάτες «ξεσπάθωσαν» στο West End του Λονδίνου, και έδιναν «ρεσιτάλ» ασταμάτητα επί 21 χρόνια.

Δεν σταμάτησαν, όμως, εκεί, αλλά εξαπλώθηκαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και οι γατίσιες «ουρές» δεν άργησαν να αγγίξουν όλο τον κόσμο. Από την πρεμιέρα του μέχρι σήμερα το «Cats» έχει παιχτεί σε πάνω από 300 πόλεις και οι θεατές που τις έχουν απολαύσει ξεπερνούν τον αριθμό των 50.000.000.

Tο μιούζικαλ έχει μεταφραστεί σε 14 γλώσσες, μεταξύ των οποίων Γερμανικά, Νορβηγικά, Φινλανδικά, Ολλανδικά, Σουηδικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά και Ισπανικά, ενώ οι αθάνατες γάτες έχουν απασχολήσει περισσότερες από 40 παραγωγές.

Στις 7 Οκτωβρίου 1982 οι «Cats» εμφανίστηκαν δυναμικά στο Winter Garden Theatre του Broadway, όπου μετά από από 7.485 παραστάσεις το 2000 έπεσαν οι τίτλοι τέλους, κατακτώντας τον «τίτλο» του δεύτερου μακροβιότερου μιούζικαλ στο Broadway.

Όχι μόνο ο σπουδαίος σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της Royal Shakespeare Company και του Royal National Theater, Τρέβορ Ναν, αλλά και οι δυναμικά πρωτοποριακές χορογραφίες της βραβευμένης Γκίλιαν Λιν, απογείωσαν τις γάτες.

Η Γκίλιαν Λιν ήταν εκείνη που κατάφερε να μυήσει τους θετές στην «κοσμοθεωρία» των «Cats» παρατηρώντας πως μέσα τους υπάρχει «φλέβα» αντίθεσης. Από τη μία είναι θερμές, από την άλλη, όμως, απόμακρες, και αυτό ήταν που τις ανέβασε στο «βάθρο» του ξεχωριστού.

Η βρετανίδα χορογράφος, προσέδωσε, παράλληλα, έναν παραμυθένιο, αλλά μυστηριώδη τόνο στο μιούζικαλ μέσα από εξαιρετική θεατρικότητα και σπάνια πλαστικότητα. Η κίνηση εναρμονιζόταν και εναρμονίζεται στο μιούζικαλ υπέροχα με τους εκπληκτικούς στίχους των ποιημάτων του Έλιοτ.

Ο Τζον Νάπιερ από την άλλη που ανέλαβε τα σκηνικά και τα κοστούμια άρχισε να δουλεύει πάνω στα σκηνικά το 1980 προσπαθώντας να οραματιστεί το χώρο στον οποίον συναθροίζονται οι γάτες στα ποιήματα του Eliot.

Πηγή έμπνευσής του για τον σχεδιασμό των κοστουμιών κάθε χαρακτήρα, οι περιγραφές του Έλιοτ. Οι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν σε γάτες και οι γάτες σε ανθρώπους.

Η παράσταση εκτός από τα ιδιαίτερα κοστούμια , που είναι τόσο κοντά στη φύση της γάτας, ξεχωρίζει και για τον χορό της που «παντρεύεται» τόσο ομαλά τη μουσική, αλλά και για βάψιμο της κάθε γάτας που είναι τόσο πρωτότυπο και διαφορετικό για καθεμιά.

Ο ιδιαίτερα ευρηματικός Άντριου Λόυντ Γουέμπερ θέλοντας αρχικά να μελοποιήσει τα ποιήματα του Τ.Σ. Έλιοτ, που αγαπούσε ως παιδί, συνέθεσε μουσική που έγινε αμέσως κλασική.

Στη συνέχεια δημιούργησε ένα ιδιοφυές μείγμα αναμειγνύοντας τζαζ, ποπ, music hall και ροκ μουσική. Μέσα από ξεχωριστούς «γάμους» γεννήθηκε στο «Cats» «ανάβοντας» τη φλόγα του πρωτοπόρου στον κόσμο των μιούζικαλ, ενώ άφησε ένα άσβεστο αποτύπωμα.

Τα βραβεία που έχει αποσπάσει το μιούζικαλ είναι το Laurence Olivier στις κατηγορίες: Μιούζικαλ της Χρονιάς, Καλύτερη Επίδοση της Χρονιάς στο Μιούζικαλ (Gillian Lynne), το Evening Standard: Καλύτερο Μιούζικαλ το 1981, βραβεία Tony στις κατηγορίες: Καλύτερο Μιούζικαλ, Καλύτερο Βιβλίο, Best Score, Καλύτερος Σκηνοθέτης (Trevor Nunn), Καλύτερος Δεύτερος Γυναικείος Ρόλος σε Μιούζικαλ (Betty Buckley), Καλύτερα Κοστούμια (John Napier), Καλύτερος Φωτισμός (David Hersey) και Drama στις κατηγορίες: Καλύτερη Μουσική, Καλύτερα Κοστούμια, Καλύτερος Φωτισμός το 1983, Βραβείο Ένωσης Κριτικών Νέας Υόρκης (New York Outer Critics’ Circle): Καλύτερο Μιούζικαλ, Γαλλικό Βραβείο Moliere: Καλύτερο Μιούζικαλ, Καναδικά Βραβεία Dora Mavor Moore: 7 Βραβεία, συμπεριλαμβανομένου εκείνου για το Καλύτερο Μιούζικαλ
και επτά ιαπωνικά βραβεία.

Στην Ελλάδα οι άφθαρτες ,στο χρόνο, γάτες δεν έρχονται για πρώτη φορά, αλλά πρωτοεμφανίστηκαν το 2005 στο θέατρο Badminton και μετά από εννέα χρόνια επιστρέφουν δυναμικά.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ο πρωτότυπος συγκερασμός ενός σκουπιδότοπου με ένα εντυπωσιακό υπερθέαμα.
Η επιτυχία, ωστόσο, των «Cats» δεν ήταν από την αρχή δεδομένη. «Σύννεφα» αμφιβολίας σχηματίστηκαν πριν την επίσημη πρώτη τους το 1981. Αρκετοί ήταν εκείνοι που πίστευαν πως η χρήση ποιημάτων ως βάση για τη δημιουργία του μιούζικαλ θα οδηγούσε σε αποτυχία.

«Κόκκος» άγχους για την επιτυχία της πρεμιέρας των «Cats» σχηματίστηκε όταν η σπουδαία βρετανίδα ηθοποιός Τζούντι Ντεντς, που είχε επιλεχθεί για τον ρόλο της Γκριζαμπέλα, τραυμάτισε τον τένοντά της στις πρόβες και αντικαταστάθηκε λίγο πριν την πρεμιέρα από την Έλεν Πέιτζ.

Όσο για την μεταφορά των «Cats» στη μεγάλη οθόνη ο Γουέμπερ είχε δηλώσει τον περασμένο Δεκέμβριο στην εφημερίδα Daily Mail ότι τα δικαιώματα για κάτι τέτοιο κατέχει η Universal Pictures με την οποία συζητά.

«Η Universal έβγαλε τις ‘Γάτες’ από το συρτάρι στο οποίο τις είχε κλειδώσει επί χρόνια. Ξαφνικά μιλούν για ταινία», είχε πει χαρακτηριστικά ο Γουέμπερ.

Το στάδιο παραγωγής έχει «αγγίξει» μόνο το DVD, που κυκλοφόρησε το 2000, δύο χρόνια πριν το «Cats» συμπληρώσει την 21η επέτειό του στο West End.

«Ποτέ δεν περιμέναμε ότι το ‘Cats’ θα είχε τόσο μεγάλη απήχηση, μέχρι τη στιγμή που η πρώτη γάτα εμφανίστηκε στη σκηνή. Καθόμουν στα παρασκήνια αγωνιώντας για τις αντιδράσεις του κοινού.», είπε ο Γουέμπερ για το πετυχημένο μιούζικαλ «Cats», μια παράσταση που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, ενώ καθηλώνει με το θρυλικό τραγούδι «Μemory».

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Από 26 Φεβρουαρίου έως 8 Μαρτίου στο θέατρο Badminton