«Η Ιζαμπέλα έλεγε πως ο έρωτας γίνεται πιο τυραννικός με την απουσία του αγαπημένου προσώπου, δεν ξεπέφτει με την καθημερινή τριβή, την αναγκαστική επαφή και το βούλιαγμα του κρεβατιού. «Αρχίζω να καταλαβαίνω την Πηνελόπη», έλεγε και γαντζωνόταν πάνω μου σαν τον κισσό, χωρίς να ρωτήσει πότε θα ξαναφύγω. Follow @ingrBook !function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»); Σελίδες: 398 «Η […]
«Η Ιζαμπέλα έλεγε πως ο έρωτας γίνεται πιο τυραννικός με την απουσία του αγαπημένου προσώπου, δεν ξεπέφτει με την καθημερινή τριβή, την αναγκαστική επαφή και το βούλιαγμα του κρεβατιού. «Αρχίζω να καταλαβαίνω την Πηνελόπη», έλεγε και γαντζωνόταν πάνω μου σαν τον κισσό, χωρίς να ρωτήσει πότε θα ξαναφύγω.
«Η Ιζαμπέλα έλεγε πως ο έρωτας γίνεται πιο τυραννικός με την απουσία του αγαπημένου προσώπου, δεν ξεπέφτει με την καθημερινή τριβή, την αναγκαστική επαφή και το βούλιαγμα του κρεβατιού. «Αρχίζω να καταλαβαίνω την Πηνελόπη», έλεγε και γαντζωνόταν πάνω μου σαν τον κισσό, χωρίς να ρωτήσει πότε θα ξαναφύγω. Το ήξερε. Είχε ερωτευτεί κάποιον που ήταν όπου γης πατρίς, που αγαπούσε τον κίνδυνο όσο τίποτα και του άρεσε ν’ ακούει τα βαριά και τα συριστικά σύμφωνα των ανθρώπων σε όλα τα σημεία της γης και να διαβάζει τους ποιητές».
Ο Γιάννης Πετρόπουλος γεννήθηκε στη Θηριόπετρα Αριδαίας και ζει και εργάζεται στα Γιαννιτσά Πέλλας. Είναι εκπαιδευτικός.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με ένα διήγημα στον τόμο Είκοσι και Μία Ιστορίες (1996), στον οποίο μετείχαν πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς που είχαν λάβει μέρος στο λογοτεχνικό διαγωνισμό του περιοδικού Elle.
Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα: Η Μυρωδιά της Μπαρούτης (2001), Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 1999. Το Ιδεόγραμμα του Έρωτα (2002). Ο Ανδρέας, ο Αριστείδης, η Αθηνά και ο Κυριάκος (2006). Boheme (2009).
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.