Νέα προσπάθεια συμφωνίας στο Ecofin για τη διάσωση των τραπεζών

Συνεχίζονται σήμερα, Τετάρτη, οι διαβουλεύσεις των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM), καθώς παρά τη μαραθώνια συνεδρίαση της περασμένης Παρασκευής στο Λουξεμβούργο δεν υπήρξε πλήρης συμφωνία για τους όρους διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Στην πραγματικότητα το μόνο σημείο σύγκλισης των ευρωπαίων αξιωματούχων ήταν η προστασία των τραπεζικών λογαριασμών κάτω από τις 100.000 ευρώ. Όμως πέραν αυτού δεν υπήρξε ομοφωνία καθώς διαμορφώθηκαν δύο «στρατόπεδα» υπό το Βερολίνο και το Παρίσι.

Έτσι ο γερμανικός άξονας γύρω από τον οποίο συντάχθηκαν η Φινλανδία και η Ολλανδία τάσσεται υπέρ μιας «αυστηρής ρύθμισης» η οποία θα αποκλείει μεταξύ άλλων την ανάμειξη του Δημοσίου σε μελλοντικές διασώσεις προβληματικών τραπεζών. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη ανάμειξη των ιδιωτών κάτι με το οποίο αντιτίθεται η γαλλική κυβέρνηση.

Ανεξάρτητα πάντως από τις επιμέρους διαφωνίες των ευρωπαϊκών ηγεσιών οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι για ακόμα μία φορά η πολιτική ηγεσία της ΕΕ αδυνατεί να δώσει έγκαιρα ολοκληρωμένες λύσεις σε προβλήματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, όπως η δημιουργία της τραπεζικής ένωσης. Αναγκαία προϋπόθεση για την ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι η συγκρότηση μιας ενιαίας Αρχής για τη διάσωση των τραπεζών. Αυτό όμως είναι και το μεγαλύτερο αγκάθι της διαπραγμάτευσης μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών.

Σε πρόσφατο άρθρο τους οι Financial Times εκτιμούν ότι τα 60 δισ. ευρώ που προβλέπεται να διατεθούν (μέσω του ESM) για την κεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό των χρεών και των τοξικών στοιχείων που διατηρούν στα χαρτοφυλάκιά τους οι μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι της Ευρώπης.

Η γαλλική οικονομική εφημερίδα Les Echos εκτιμά ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες για το σύνολο των ευρωπαϊκών τραπεζών πιθανόν να υπερβαίνουν το 1 τρισ. ευρώ. Ακόμα πιο δυσοίωνοι είναι οι υπολογισμοί του αρθρογράφου των Financial Times Βόλφγκανγκ Μινχάου ο οποίος σημειώνει ότι εφόσον οι «κακές τράπεζες» αντιστοιχούν στο 5% του ενεργητικού των ευρωπαϊκών τραπεζών και με μια (μετριοπαθή) εκτίμηση για τις «κρυφές ζημιές» των τραπεζών κοντά στο 5%, συνάγεται ότι οι μαύρες τρύπες του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος αγγίζουν το 10% του κλάδου. δηλαδή τα 2,6 τρισ. ευρώ.

Οι εκτιμήσεις μπορεί να φαντάζουν υπερβολικές όμως ακόμα κι έτσι αναδεικνύεται το χάσμα ανάμεσα στις προθέσεις των ευρωπαίων ηγετών και τις πραγματικές ανάγκες των τραπεζών προκειμένου να κρατηθούν ζωντανές.

Καθώς, λοιπόν, δεν διαφαίνεται οπισθοχώρηση από κάποια από τις δύο τάσεις που έχουν διαμορφωθεί στους κόλπους της ΕΕ, εντείνεται η ανησυχία ότι οι σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του ESM θα μετατεθούν για το β’ εξάμηνο του έτους (δηλαδή μετά τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου). Η γαλλική Le Monde σημειώνει ότι με τους αργούς ρυθμούς που κινούνται τα ευρωπαϊκά όργανα, κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η σχετική συμφωνία πιθανόν να μην έχει λάβει σχετική έγκριση στη διάρκεια της τρέχουσας θητείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ολοκληρώνεται το Μάιο του 2014.

Όμως μέχρι τότε το πρόβλημα πιθανόν να έχει διογκωθεί. Όχι μόνον επειδή η ευρωπαϊκή κρίση θα έχει επιδεινώσει το κλίμα στις αγορές αλλά κυρίως επειδή το νέο «τεστ αντοχής» των τραπεζών πιθανόν να αποκαλύψει «νέους σκελετούς» στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ