Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (10 & 11/8) θα παρουσιαστούν οι «Όρνιθες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και μαζί του ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. Μια από τις ωραιότερες κωμωδίες του Αριστοφάνη παρουσιάζει φέτος το καλοκαίρι το ΔΗΠΕΘΕ ΚΡΗΤΗΣ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνικά Μανόλη Παντελιδάκη […]
Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (10 & 11/8) θα παρουσιαστούν οι «Όρνιθες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και μαζί του ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Μια από τις ωραιότερες κωμωδίες του Αριστοφάνη παρουσιάζει φέτος το καλοκαίρι το ΔΗΠΕΘΕ ΚΡΗΤΗΣ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνικά Μανόλη Παντελιδάκη και κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη και Μανόλη Παντελιδάκη.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και μαζί του ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Κωμωδία εξαιρετικά επίκαιρη, οι Όρνιθες γράφτηκαν το 414 π.Χ., εποχή που ο πόλεμος, η πείνα, τα χρέη και η παρακμή μάστιζαν την Αθήνα. Η απόγνωση οδηγεί δύο ηλικιωμένους αθηναίους στην φυγή και στη δημιουργία της ιδανικής πόλης σε συμμαχία με τα πτηνά.
Σημείωμα σκηνοθέτη Ένα ταξίδι στην επιθυμία για ένα κόσμο ελεύθερο, ένα κόσμο δίκαιο, με αίτημα την Ευτυχία είναι οι « Όρνιθες » του Αριστοφάνη. Ο μεγάλος αυτός σατιρικός ποιητής μας διηγείται μια ιστορία ανατροπής μιας κοινωνίας διεφθαρμένης, παρακμιακής, μιας κοινωνίας που υποβαθμίζει την επιθυμία για Ζωή, σε αγωνιώδη προσπάθεια για Επιβίωση. Οι «Όρνιθες» είναι ένα κείμενο πολιτικό και ταυτόχρονα μια ποιητική παραβολή που καυτηριάζει ένα κόσμο απάνθρωπο και ονειρεύεται «μια κοινωνία πουλιών», δηλαδή μια κοινωνία με φαντασία, που υιοθετεί τις Αρχετυπικές αξίες του Δικαίου, της Αξιοκρατίας και της Διαρκούς Κίνησης. Μια κοινωνία που μπορεί να φαντάζει απραγματοποίητη αλλά που ο Άνθρωπος αν σταματήσει να την επιθυμεί κινδυνεύει με αφανισμό. Οι «Όρνιθες» είναι ένα έργο τόσο σύγχρονο όσο και η ανάγκη του ανθρώπου να πετάξει πάνω από τις ατομικές και κοινωνικές δεσμεύσεις του και να δημιουργήσει μια «άλλη» κοινωνία, χωρίς υποκρισία, φόβο, καταστροφική μανία και κοινωνική αδικία. Ουτοπικό; Από εμάς εξαρτάται!
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.