Με τέτοιον Πάτο δεν θα μπορούσε να χάσει, η Μίλαν 3-0 την Ίντερ
Ο Πάτο έβαλε τα θεμέλια στην μεγάλη νίκη την Μίλαν επί της Ιντερ, με τον Αντόνιο Κασάνο να διαμορφώνει από τα έντεκα βήματα το τελικό 3-0 και τους Ροσονέρι να αποδεικνύουν ποιος είναι το αφεντικό στο Μιλάνο.
Ο Πάτο έβαλε τα θεμέλια στην μεγάλη νίκη την Μίλαν επί της Ιντερ, με τον Αντόνιο Κασάνο να διαμορφώνει από τα έντεκα βήματα το τελικό 3-0 και τους Ροσονέρι να αποδεικνύουν ποιος είναι το αφεντικό στο Μιλάνο.
Το ξεκίνημα για την ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν στην κυριολεξία ονειρικό, καθώς ο Πάτο «χτύπησε» για πρώτη φορά στο ματς μόλις στο 42ο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης και έδειξε από την αρχή της άγριες διαθέσεις του για το ματς.
Η Ιντερ προσπάθησε να συνέλθει και έφτασε μία ανάσα από την ισοφάριση δύο λεπτά πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου, όμως ο Ετό δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την μικρή περιοχή του Αμπιάτι!
Το ξεκίνημα για την ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν στην κυριολεξία ονειρικό, καθώς ο Πάτο «χτύπησε» για πρώτη φορά στο ματς μόλις στο 42ο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης και έδειξε από την αρχή της άγριες διαθέσεις του για το ματς.
Η Ιντερ προσπάθησε να συνέλθει και έφτασε μία ανάσα από την ισοφάριση δύο λεπτά πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου, όμως ο Ετό δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την μικρή περιοχή του Αμπιάτι!
Στην επανάληψη, οι Νερατζούρι συνέχιζαν να ελπίζουν ότι θα κάνουν το 1-1, όμως λογάριαζαν χωρίς τον απογοητευτικό Κίβου και τον… ξενοδόχο από την Βραζιλία. Ο Ρουμάνος αμυντικός αποβλήθηκε στο 54’ για μαρκάρισμα στον Πάτο, ο οποίος οκτώ λεπτά αργότερα έκανε το 2-0και έβαλε τις βάσεις για την μεγάλη επικράτηση.
Οι Ροσονέρι έδειχναν ασυγκράτητοι και με ένα πιο σοβαρό Ρομπίνιο θα μπορούσαν να έχουν πετύχει και άλλα τέρματα. Τελικά, μπόρεσαν να… συμβιβαστούν με το εύστοχο πέναλτι του Κασάνο στο 90’, ο οποίος κατάφερε να δει την κόκκινη κάρτα τρία λεπτά αργότερα. Ετσι η Μίλαν απέδειξε ότι είναι το αφεντικό στο Μιλάνο, ενώ έχει και τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ύστερα από επτά χρόνια.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.