H Χίος Βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές της Μικράς Ασίας και ανάμεσα στα
νησιά της Λέσβου και της Σάμου. Έχει μεγάλη παράδοση στη ναυτιλία που
αρχίζει από την εποχή της Οθωμανικής κυριαρχίας, όταν ένα μέρος των
κατοίκων αναγκάστηκε να ξενιτευτεί και να εργαστεί στα καράβια,
προκειμένου να αποφύγει τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης.
Στη Χίο τα σημαντικότερα προϊόντα που παράγονται είναι η μαστίχα -μοναδική περιοχή παραγωγής σε όλον τον κόσμο- και τα γνωστά ως χιώτικα μανταρίνια. Περιορισμένες καλλιέργειες υπάρχουν με όσπρια και οπωροφόρα.
Τα Ψαρά Τα Ψαρά βρίσκονται 12 μίλια βορειοδυτικά της Χίου. Μαζί με τα ακατοίκητα νησιά (Αντίψαρα, Δασκαλειό, Κάτω Νησί, Αγιος Νικόλαος) και μερικές βραχονησίδες αποτελούν ένα νησιωτικό σύμπλεγμα. Οι Ψαριανοί (μαζί με τους Υδραίους και τους Σπετσιώτες) ήταν από τους πρώτους Έλληνες που επαναστάτησαν κατά των Οθωμανών το 1821. Ανάμεσά τους ξεχώρισε ο ναύαρχος Κανάρης. Το 1824 οι Οθωμανοί επιτέθηκαν στο νησί όπου ζούσαν 20.000 άνθρωποι, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ήταν πρόσφυγες από τη Χίο, τη Λέσβο και τη Σμύρνη. Έγινε ανελέητη σφαγή των Ελλήνων, κάποιοι κάτοικοι αυτοπυρπολήθηκαν και τα Ψαρά κάηκαν. Γλίτωσαν μόνο 3.000 ψυχές που κατέφυγαν στη Μονεμβασιά και αργότερα στην περιοχή της αρχαίας Ερέτριας, η οποία ονομάστηκε Νέα Ψαρά. Στις 21 Οκτωβρίου του 1912 τα Ψαρά απελευθερώθηκαν και ενώθηκαν με την Ελλάδα.
Οι Οινούσσες Δύο μίλια βορειοανατολικά της Χίου βρίσκεται το νησιωτικό σύμπλεγμα των Οινουσσών. Κατά την επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι του νησιού το εγκατέλειψαν και επέστρεψαν το 1827, όπου τους περίμεναν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και σκληρή φορολογία κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι άνδρες να φύγουν για να εργαστούν στα καράβια. Σήμερα στις Οινούσσες βρίσκεται μία από τις μεγαλύτερες σχολές εμπορικής ναυτιλίας της Ελλάδας.