43 Εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που χτύπησε για τα καλά την πόρτα μας, και την ώρα που ο πολιτικός βίος της χώρας κατακλύζεται από υποθέσεις διαφθοράς, οι Έλληνες πολίτες καλούνται για έβδομη φορά να αναδείξουν τους εκπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα είναι, άραγε, οι ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου ένα δημοψήφισμα για την […]
Εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που χτύπησε για τα καλά την πόρτα μας, και την ώρα που ο πολιτικός βίος της χώρας κατακλύζεται από υποθέσεις διαφθοράς, οι Έλληνες πολίτες καλούνται για έβδομη φορά να αναδείξουν τους εκπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Θα είναι, άραγε, οι ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου ένα δημοψήφισμα για την ακολουθούμενη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα ξέσπασμα αγανάκτησης των ψηφοφόρων κατά της κυβέρνησης για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, που άθελά τους βιώνουν, ή θα είναι μία τυπική διαδικασία, της οποίας το αποτέλεσμα θα κριθεί με βάση τις κομματικές μας προτιμήσεις;
Η απάθεια και η αδιαφορία που συνήθως παρατηρούνται μπροστά στην ευρωκάλπη θα κάνουν και φέτος την εμφάνισή τους ή οι ψηφοφόροι θα αδράξουν την ευκαιρία να δώσουν τη δική τους απάντηση στα όσα το τελευταίο διάστημα διαδραματίζονται στο πολιτικό σκηνικό της χώρας; Ή μήπως η αποχή αποτελεί για τους Έλληνες την καλύτερη απάντηση;
Η κάλπη έχει τον τελευταίο λόγο…
Η ιστορία, πάντως, δείχνει πως από το 1981, οπότε συμμετείχαμε για πρώτη φορά στις ευρωεκλογές, τα ποσοστά προσέλευσης των Ελλήνων βαίνουν συνεχώς μειούμενα.
Το υψηλότερο ποσοστό καταγράφηκε το 1981, τη χρονιά της πολιτικής «αλλαγής», με νωπές ακόμα τις μνήμες της επτάχρονης δικτατορίας και με τους Έλληνες να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες και τα όνειρά τους στον σοσιαλισμό.
Η συμμετοχή έφτασε τότε στο 81,48%, όμως το ποσοστό αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό των τάσεων επικράτησαν μετέπειτα, αφού τη χρόνια εκείνη είχαν στηθεί διπλές κάλπες για τη διεξαγωγή και βουλευτικών εκλογών.
Τρία χρόνια μετά, το 1984, το ποσοστό συμμετοχής έπεσε στο 80,59% και το 1989 –χρονιά σημαντικών εξελίξεων στην πολιτική ζωή της χώρας- το ποσοστό έφτασε στο 80,03%.
Η μεγάλη πτώση άρχισε να καταγράφεται στη δεκαετία του ‘90. Το 1994, μόλις το 73,18% των ψηφοφόρων άσκησε το εκλογικό του δικαίωμα και πέντε χρόνια μετά το ποσοστό ήταν ακόμη χαμηλότερο (70,25%).
Ιστορικό χαμηλό καταγράφηκε στην τελευταία εκλογική διαδικασία, στις ευρωεκλογές του 2004, οπότε η συμμετοχή ήταν μόλις 63,22%. Και να σκεφτεί κανείς πως –τυπικά- η ψήφος είναι υποχρεωτική…
Εκάστοτε κυβέρνηση διατηρεί την ανομολόγητη ελπίδα οι ψηφοφόροι να εξαντλήσουν τα περιθώρια διαμαρτυρίας τους στις ευρωεκλογές, ώστε στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να είναι πιο «αντικειμενικοί».
Ίσως η ελπίδα αυτή να είναι ακόμα πιο έντονη φέτος, αφού το σίριαλ της διπλής κάλπης καλά κρατεί και ουδείς γνωρίζει εάν σύντομα θα πρέπει να εκλέξουμε και τους νέους «300» τού δικού μας Κοινοβουλίου…
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854–1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό, όπως στο έργο «Ο Μαγεμένος Βοσκός».
Σύνταξη
WIDGET ΡΟΗΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝΗ ροή ειδήσεων του in.gr στο site σας
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 16.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/marc-sendra-martorell-vXR-_zOOsEA-unsplash-1-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442