Λονδίνο: Αν ένας εκ των ατόμων που κάνουμε παρέα εξελιχθεί σε παχύσαρκο, έχουμε σχεδόν 60% περισσότερες πιθανότητες να κάνουμε το ίδιο, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine.
Λονδίνο: Αν ένας εκ των ατόμων που κάνουμε παρέα εξελιχθεί σε παχύσαρκο, έχουμε σχεδόν 60% περισσότερες πιθανότητες να κάνουμε το ίδιο, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine.
Η διαπίστωση αυτή κάνει τους επιστήμονες να θεωρούν την παχυσαρκία «μεταδοτική» με την έννοια ότι η αντίληψη για το φυσιολογικό σωματικό βάρος μεταδίδεται από το ένα άτομο στο άλλο.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ένα άτομο θεωρείται παχύσαρκο αν έχει Δείκτη Μάζας Σώματος πάνω από 25.
Ο Δρ Τζέιμς Φλάουερ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο και ο Δρ Νίκολας Χριστάκης της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ ανέλυσαν στοιχεία για το σωματικό βάρος από το 1971 που συλλέγονταν στα πλαίσια της μελέτης Framingham Heart Study, μια μεγάλης κλίμακας, μακροπρόθεσμη έρευνα που είχε σχεδιαστεί να μελετήσει τους παράγοντες που επηρεάζουν την καρδιαγγειακή υγεία.
Επιπλέον, χαρτογράφησαν το δίκτυο των σχέσεων μεταξύ των ατόμων που εμπλέκονταν στη μελέτη. Αυτό κατέστη εφικτό από το γεγονός ότι όταν οι συμμετέχοντες στην μελέτη προσέρχονταν για τσεκ απ κάθε λίγα χρόνια, παρείχαν και μια ανανεωμένη λίστα των φίλων και μελών της οικογένειας που μπορούσαν οι ιατροί να εντοπίσουν μελλοντικά, αν αυτό κρινόταν αναγκαίο.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τη βάση δεδομένων για να δουν αν κάποιο από τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους συμμετείχαν επίσης στη μελέτη. Τελικά κατάφεραν να εντοπίσουν ένα πυκνό κοινωνικό δίκτυο ατόμων, που περιλάμβανε περισσότερα από 12.000 άτομα.
Αφού ελέγχθηκαν παράγοντες όπως το φύλο, η φυσιολογική αύξηση του βάρους με την πάροδο της ηλικίας και τα κοινωνικοοικονομικά στοιχεία, διαπιστώθηκε ότι μεταξύ των ενηλίκων, αυτοί με συγγενείς που εξελίχθηκαν παχύσαρκοι είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν και οι ίδιοι σε παχύσαρκους. Επιπλέον, ένα άτομο του οποίου ο σύντροφος γινόταν παχύσαρκος είχαν 35% μεγαλύτερο κίνδυνο παχυσαρκίας.
Ωστόσο οι φίλοι διαπιστώθηκε ότι ασκούσαν μεγαλύτερη επιρροή στο σωματικό βάρος: Ακόμα και αφού ελέγχθηκε το γεγονός ότι τα άτομα έτειναν να έχουν σχέσεις με όμοιους τους, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ένα άτομο είχε 57% περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθεί σε παχύσαρκο κατά τη διάρκεια της μελέτης, αν κάποιος που είχε αναφέρει ως φίλο είχε εξελιχθεί σε παχύσαρκο άτομο κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.
Κατά μέσο όρο, ένα άτομο έπαιρνε 2,3 κιλά κατά τη διάρκεια της περιόδου αν το άτομο που είχε αναφέρει ως φίλο ήταν παχύσαρκο. Οι επιστήμονες τονίζουν ότι αύξηση του βάρους συνέβαινε μετά από μερικά χρόνια και συσσωρευόταν ταχέως, αλλά η ποσότητα δεν επηρεαζόταν από παράγοντες όπως το φύλο και το ύψος.
Η επίδραση ήταν μάλιστα προφανέστερη μεταξύ κοινών φίλων. Αν δύο άτομα είχαν αναφέρει ο ένας τον άλλον στη λίστα των φίλων και ο ένας κατέληγε πρώτος παχύσαρκος, ο δεύτερος είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να έχει την ίδια κατάληξη.
Ο Δρ Φλάουερ εξηγεί ότι οι φίλοι που ζουν σε κοντινή απόσταση έχουν την ίδια επιρροή με αυτούς που μένουν 800 χιλιόμετρα μακριά. Η τάση λοιπόν αυτή έχει περισσότερο να κάνει με τις κοινωνικές τάσεις παρά με τις συμπεριφορές. Με άλλα λόγια, η ιδέα του τι συντελεί στην ιδέα για το φυσιολογικό βάρος ταξιδεύει εύκολα μεταξύ των αποστάσεων από τις συμπεριφορές, όπως η γυμναστική και η διατροφή.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ισχύει και το αντίθετο: τα άτομα των οποίων οι φίλοι χάνουν βάρος με την πάροδο του χρόνου επίσης καταλήγουν πιο αδύνατα.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 09.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/astronomy-3094066_1920-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442