Πρώιμη αθηροσκλήρωση έχουν τα παιδιά των διαβητικών
Νέα Υόρκη: Οι ενήλικοι απόγονοι των διαβητικών τύπου ΙΙ, έχουν πρώιμα σημάδια αθηροσκλήρωσης, σύμφωνα με μικρή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American College of Cardiology.
Νέα Υόρκη: Οι ενήλικοι απόγονοι των διαβητικών τύπου ΙΙ, έχουν πρώιμα σημάδια αθηροσκλήρωσης, σύμφωνα με μικρή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American College of Cardiology.
Ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και του Διαβητολογικού Κέντρου Τζοσλιν της Βοστόνης με επικεφαλής την Δρ Aλισον Β. Γκολντφάιν, διαπίστωσε ότι τα άτομα αυτά είχαν αρτηρίες με μειωμένη ανταπόκριση στις αλλαγές της αιματικής ροής, γνωστή ως ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, πρώιμη ένδειξη αθηροσκλήρωσης.
«Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο αθηροσκλήρωσης επιπροσθέτως με τον κίνδυνο διαβήτη. Ίσως μπορούν να επωφεληθούν από επιθετική τροποποίηση των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου, περιλαμβανομένης της αρτηριακής πίεσης και του λιπιδαιμικού ελέγχου, της διαχείρισης του βάρους και της διακοπής του καπνίσματος, για τη μείωση του κινδύνου εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου», εξηγεί η Αμερικανίδα ερευνήτρια.
Προκειμένου να διερευνήσει αν οι απόγονοι διαβητικών γονέων, οι οποίοι είναι ελεύθεροι διαβήτη έχουν πρώιμες ενδείξεις αθηροσκλήρωσης, έλεγξε την ευαισθησία ινσουλίνης και την ενδοθηλιακή λειτουργία 38 ατόμων.
Τα μισά είχαν δύο γονείς διαβητικούς τύπου ΙΙ και οι άλλοι μισοί κανέναν στενό συγγενή με διαβήτη ή στεφανιαία νόσο.
Τα μέσα επίπεδα σακχάρου του αίματος ήταν ελαφρά υψηλότερα στην ομάδα των ατόμων με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, αλλά εντός φυσιολογικών ορίων. Ωστόσο, είχαν 38% χαμηλότερη αρτηριακή ανταπόκριση από τα άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό διαβήτη. Ακόμα και τα πιο ινσουλινο-ευαίσθητα άτομα της ομάδας αυτής είχαν εξασθενημένη αρτηριακή λειτουργία.
Είναι η πρώτη μελέτη που αποδεικνύει ότι η μέτρια αύξηση του σακχάρου του αίματος, μπορεί να συντελέσει σε ενδοθηλιακή δυσλειτουργία. Ανακύπτει λοιπόν το ερώτημα αν οι ιατροί θα πρέπει να κάνουν παρεμβάσεις για τη μείωση της γλυκόζης του αίματος και ποιο είναι το κατάλληλο επίπεδο γλυκόζης για τους διαβητικούς.