Λονδίνο: Οι γιατροί και γενικότερα το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό χρειάζονται ειδική εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να συζητούν με μεγαλύτερη άνεση θέματα σχετιζόμενα με το σεξ. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ομάδα ερευνητών από τη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με εργασία τους που δημοσιεύεται στο British Medical Journal.
Λονδίνο: Οι γιατροί και γενικότερα το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό χρειάζονται ειδική εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να συζητούν με μεγαλύτερη άνεση θέματα σχετιζόμενα με το σεξ. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ομάδα ερευνητών από τη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με εργασία τους που δημοσιεύεται στο British Medical Journal.
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τη Μaxine Stead από το Northern and Yorkshire Clinical Trials and Research Unit στο Λιντς της Μ. Βρετανίας, μοίρασε ερωτηματολόγια σε 15 γυναίκες που εμφάνισαν καρκίνο των ωοθηκών και σε 43 γιατρούς και νοσηλεύτριες. Οι ερωτήσεις σχετίζονταν με το τρόπο με τον οποίο συζητήθηκαν τα θέματα γύρω από τη σεξουαλική λειτουργικότητα των ασθενών σε σχέση με την πάθηση.
Η αφαίρεση των ωοθηκών μετά τη διάγνωση του καρκίνου οδηγεί σε προβλήματα τόσο παθοφυσιολογικά όσο και ψυχολογικά, τα οποία επηρεάζουν και τη σεξουαλική ζωή των ασθενών. Ορισμένες από τις γυναίκες που εμφάνισαν καρκίνο του μαστού, μάλιστα, φοβούνται -λανθασμένα- ότι η σεξουαλική επαφή μπορεί να προκαλέσει υποτροπή της νόσου.
Οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν διστακτικές στο να συζητήσουν σεξουαλικά ζητήματα, αλλά τελικά θεώρησαν ότι τα κέρδη από μια τέτοια συζήτηση υπερσκέλιζαν τις αναστολές τους.
Ωστόσο, υποστήριξαν ότι ο χρόνος που τους διατέθηκε για συζήτηση ήταν πολύ λίγος.
Μολονότι το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σχεδόν ομόφωνα πιστεύει ότι θα πρέπει να συζητιούνται με τους ασθενείς και οι ψυχοσεξουαλικές πτυχές του προβλήματός τους, η έρευνα έδειξε ότι τόσο γιατροί όσο και οι νοσοκόμες είχαν ελάχιστες γνώσεις ή και άγνοια σχετικά με αυτά τα ζητήματα.
Οι ερευνητές καταλήγουν ότι οι επαγγελματίες υγείας χρήζουν εκπαίδευσης, που θα τους βοηθήσει να προσεγγίζουν πιο άνετα τα σεξουαλικά ζητήματα.
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι ίσως οι γιατροί δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο, αφού επτά λεπτά που κατά μέσο όρο διατίθενται σε κάθε ασθενή δεν αρκούν για την πλήρη ανάπτυξη κάθε πλευράς της νόσου.
«Ίσως οι γιατροί και οι νοσοκόμες δεν θεωρούν τη σεξουαλική λειτουργία τόσο σημαντική όσο άλλα θέματα, όπως την κατανόηση και την τήρηση των θεραπευτικών οδηγιών» υποστηρίζει στο ΒΒC ο Δρ Banks, ένας από τους ερευνητές.
Συμφώνησε, πάντως, ότι ο μόνος τρόπος να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα είναι η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και μάλιστα από ειδικούς που δεν προέρχονται από τον ιατρικό χώρο, ώστε να δώσουν μια άλλη οπτική γωνία του θέματος από αυτήν που δίνουν οι καθηγητές των ιατρικών σχολών.