Νόμιμο έκρινε το ΣτΕ το Προεδρικό Διάταγμα για την ίση μεταχείριση των δύο φύλων στις συντάξεις
Αθήνα: Νόμιμο έκρινε το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την «ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 86/378ΕΟΚ και 96/97/ΕΚ, για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης».
Αθήνα: Νόμιμο έκρινε το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την «ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 86/378ΕΟΚ και 96/97/ΕΚ, για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης».
Το ΣτΕ επισημαίνει, ωστόσο, στο πρακτικό του μερικές τυπικές παρατηρήσεις που έχουν να κάνουν κυρίως με τη διατύπωση των άρθρων του Προεδρικού Διατάγματος. Καταρχήν το πρακτικό το ΣτΕ αναφέρει ότι με την καταδικαστική απόφαση που εκδόθηκε για τη χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο «διαπιστώθηκε ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να θεσπίσει εμπροθέσμως τα αναγκαία μέτρα, προκειμένου να συμμορφωθεί προς την Οδηγία 96/97/ΕΚ, η οποία τροποποίησε την Οδηγία 86/378/ΕΟΚ, για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρέβη τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την Οδηγία αυτή».
«Το σχέδιο», επισημαίνει το ΣτΕ, «προτείνεται αρμοδίως από τους υπουργούς Εθνικής Οικονομίας, Ανάπτυξης και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αρμοδίως, επίσης, προτείνεται και από τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, εφόσον όπως προκύπτει, αυτός εποπτεύει τη λειτουργία συγκεκριμένων ασφαλιστικών οργανισμών των ναυτικών ( π.χ. του ΝΑΤ)». Μεταξύ των παρατηρήσεων που διατυπώνει το ΣτΕ είναι και αυτή που αφορά τον τίτλο του επίμαχου ΠΔ. Συγκεκριμένα, το ΣτΕ γνωμοδότησε ότι ο τίτλος του ΠΔ «ενδείκνυται να τεθεί ως εξής: Για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης σε συμμόρφωση προς τις Οδηγίες 96/97/ΕΚ και 86/378/ΕΟΚ».
Επίσης, το ΣτΕ, μεταξύ άλλων, διατυπώνει παρατηρήσεις και για την παράγραφο 1 του άρθρου 5 περίπτωση θ του ΠΔ το οποίο έχει ως εξής: «Διατάξεις που αντιβαίνουν στην αρχή της ίσης μεταχείρισης είναι οι διατάξεις που βασίζονται στο φύλο, είτε άμεσα είτε έμμεσα , ιδίως σε σχέση με την ύπαρξη γάμου ή την εν γένει οικογενειακή κατάσταση».
Για την περίπτωση θ του ΠΔ σε αυτό αναφέρονται τα εξής : «Να καθοριστούν διαφορετικά επίπεδα για τις εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών εκτός από:
* Την περίπτωση συστημάτων καθορισμένων εισφορών εάν ο στόχος είναι η εξίσωση ή η προσέγγιση των τελικών παροχών των δύο φύλων.
* Την περίπτωση συστημάτων καθορισμένων παροχών, χρηματοδοτούμενων με κεφαλαιοποίηση, εφόσον οι εργοδοτικές εισφορές προορίζονται να συμπληρώσουν το χρηματικό ποσό που είναι απαραίτητο για να καλυφθεί το κόστος των καθορισμένων αυτών παροχών».
Επικαλούμενο τις δύο κοινοτικές οδηγίες το αναφέρει ως προς αυτό το σημείο του ΠΔ ότι «από τον κανόνα της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών κατά τον καθορισμό διαφορετικών επιπέδων εισφορών χωρεί εξαίρεση για δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις και μόνον όσον αφορά στις εισφορές των εργοδοτών.
Όμως κατά τη ρύθμιση του άρθρου 5 παρ. 1 περίπτ. θ του σχεδίου η εξαίρεση από τον κανόνα της ίσης μεταχείρισης επιβάλλεται και για τις δύο αυτές συγκεκριμένες περιπτώσεις. Επομένως, η διάταξη αυτή του σχεδίου για να είναι νόμιμος πρέπει να συμμορφωθεί πλήρως προς τα οριζόμενα από τη συγκεκριμένη διάταξη της Οδηγίας».