Το Πάντειο λέει «όχι» στο Ισραήλ: Απέσυρε την αιγίδα από συνέδριο που θα συμμετείχαν καθηγητές από ισραηλινό πανεπιστήμιο
Όπως υπογραμμίζει η Σύγκλητος του Παντείου, το πανεπιστήμιο «έχει μια μακρά ιστορία στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και δεν επιθυμεί «τη συνεργασία με θεσμούς που άμεσα η έμμεσα νομιμοποιούν πολιτικές που στην παρούσα συγκυρία στηρίζουν εγκλήματα πολέμου»
Σε μια συμβολική κίνηση υπέρ της Παλαιστίνης και κατά του Ισραήλ προχώρησε το Πάντειο Πανεπιστήμιο, καθώς αποφάσισε να μην λάβει μέρος σε συνέδριο που θα συμμετείχαν καθηγητές από ισραηλινό πανεπιστήμιο, που έχει την έδρα του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Ειδικότερα, το Πάντειο αποφάσισε να ανακαλέσει την αιγίδα του στο 24ο Συνέδριο EUROCRIM 2025 που θα διεξαχθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου στην Αθήνα.
Όπως σημειώνει η Σύγκλητος του πανεπιστημίου «το Πάντειο έχει μια μακρά ιστορία στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην καταπολέμηση του ρατσισμού και του φασισμού και στην καλλιέργεια του ακαδημαϊκού ήθους. Δεν επιθυμεί συνεπώς τη σύμπραξη και τη συνεργασία με θεσμούς που άμεσα η έμμεσα νομιμοποιούν πολιτικές που στην παρούσα συγκυρία στηρίζουν εγκλήματα πολέμου».
«Η Σύγκλητος αναγνωρίζει το επιστημονικό έργο που έχει διαχρονικά επιτελέσει η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Εγκληματολογίας (ESC), στην οποία ανήκουν εξαιρετικοί επιστήμονες, ενώ και στο Συνέδριο μετέχουν σημαντικοί ομιλητές από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα. Εντούτοις, σε μια κρίσιμη διεθνή συνθήκη, δε νοείται αξιολογική ουδετερότητα ενώπιον εγκλημάτων πολέμου. Το Πάντειο Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την ελάχιστη ευθύνη που του αναλογεί ανακαλώντας την αιγίδα του» συμπληρώνει η ανακοίνωση.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Χριστόπουλος το συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα «εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί έρευνες για την εδραίωση του εποικισμού και της κατοχής».
«Η ανάκληση της αιγίδας του Παντείου είναι μια συμβολική κύρωση απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα τα οποία κάποιοι πανεπιστημιακοί νομιμοποιούν διά του ξεπλύματος της συμμετοχής σε διεθνή συνέδρια», τόνισε ο κ. Χριστόπουλος.
Η ανάρτηση του Δημήτρη Χριστόπουλου
H χθεσινή συνεδρίαση της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου ήταν η τελευταία στην οποία μετείχα μετά από τέσσερα χρόνια όπου υπήρξα μέλος του οργάνου πρώτα ως Κοσμήτορας της Σχολής και μετά ως Πρόεδρος του Τμήματος.
Δεν θα το έγραφα, αλλά το κάνω διότι η χθεσινή Σύγκλητος είχε ως μόνο θέμα την απόφαση ανάκλησης της αιγίδας του Ιδρύματός μας από ένα διεθνές συνέδριο εγκληματολογίας ως ένδειξη διαφοροποίησης και διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή στο συνέδριο αυτό πολύ μεγάλου αριθμού καθηγητών από ένα ισραηλινό πανεπιστήμιο παρανόμως εγκατεστημένου στα κατεχόμενα που εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί έρευνες για την εδραίωση του εποικισμού και της κατοχής. Η ανάκληση της αιγίδας του Παντείου είναι μια συμβολική κύρωση απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα τα οποία κάποιοι πανεπιστημιακοί νομιμοποιούν διά του ξεπλύματος της συμμετοχής σε διεθνή συνέδρια.
Ε σε τέτοια συνέδρια δε μετέχουμε ως ίδρυμα. Όποιος και οποία συνάδελφος ατομικά θέλει να πάει, ας το κάνει. Όχι όμως «υπό την αιγίδα του Παντείου Πανεπιστημίου»
Η απόφαση της Συγκλήτου δεν ήταν ομόφωνη αλλά με πλειοψηφία. Η αντίρρηση που ακούστηκε αφορούσε την ακαδημαϊκή ελευθερία και το ότι δεν γίνεται να γίνονται διακρίσεις τέτοιου τύπου. Τα επιχειρήματα αυτά όμως είναι απολύτως αδόκιμα. Ένα μαζικό έγκλημα πολέμου – γενοκτονία ή εθνοκάθαρση – δεν είναι business as usual για κανένα..
Ως απάντηση κρατώ από την ανακοίνωση της Συγκλήτου που αναρτώ μόνο την τελευταία πρόταση: «Σε μια κρίσιμη διεθνή συνθήκη, δε νοείται αξιολογική ουδετερότητα ενώπιον εγκλημάτων πολέμου. Το Πάντειο Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την ελάχιστη ευθύνη που του αναλογεί ανακαλώντας την αιγίδα του.
Σε τέτοιες οριακές στιγμές η έννοια της ευθύνης εκφραζόμενη έστω και με συμβολικό τρόπο, όπως είναι η ανάκληση της αιγίδας, δεν είναι τα πάντα.
Είναι όμως κάτι.
Νιώθω περήφανος γι’αυτήν την τελευταία Σύγκλητο και ας διήρκεσε περισσότερο από το σύνηθες.
Ζούμε μέσα στην ταχύτητα. Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη υποχρεώσεις, που πολλές φορές δεν έχουμε καταλάβει πώς πέρασε η μέρα. Ωστόσο αυτό σημαίνει ότι πάμε μπροστά;
Η παράσταση μετατρέπει την ιστορία της Ελίζας σε ένα ευφάνταστο ταξίδι μέσα στον χρόνο και τον χώρο, όπου το χιούμορ, η δημιουργικότητα και η μουσική συναντούν την επιστημονική φαντασία
Το έργο - μονόλογος Μέσα στο ναρκοπέδιο, μου είπαν πως θα μάθω να χορεύω σε κείμενο Μαρίας Λούκα, σκηνοθεσία Παυλίνας Μάρβιν και τον Ιώκο Ιωάννη Κοτίδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, έρχεται από τις 24 Νοεμβρίου στο Κέντρο ελέγχου τηλεοράσεων.
Σύνταξη
WIDGET ΡΟΗΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝΗ ροή ειδήσεων του in.gr στο site σας