Όχι πανικός για το προσφυγικό

Το βλέπω να επεκτείνεται διαρκώς στη δημόσια σφαίρα και ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μιλώ για ένα ορισμένο κλίμα πανικού και φόβου για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό.

Λες και πρόκειται να γίνει κάποια εισβολή βαρβάρων στην πατρίδα μας.

Ψυχραιμία παιδιά!

Ούτε εισβολή γίνεται ούτε για βάρβαρους μιλάμε.

Αυτό που έχουμε είναι αυξημένες αφίξεις ανθρώπων (γιατί αυτή είναι η βασική τους ιδιότητα) που θέλουν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον και να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια.

Ανθρώπων που εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, γιατί οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αποφασίσει κυνικά να αντιμετωπίσουν τις «χώρες-εισόδου» ως «φραγμό», παραβιάζοντας το δικαίωμα όσων ζητούν ανθρωπιστική προστασία να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους.

Ναι, υπάρχουν πολλά προβλήματα σήμερα γύρω από αυτό το ζήτημα.

Όμως, είναι πρώτα και κύρια προβλήματα αυτών των ανθρώπων.

Που φτάνουν στη χώρα μας με ταλαιπωρίες και κινδύνους για να βρεθούν στη Μόρια και τις άθλιες συνθήκες.

Που είναι ξεριζωμένες και ξεριζωμένοι από τις εστίες τους.

Η ακροδεξιά είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει να επενδύσει σε αυτό το θέμα.

Να ξεδιπλώσει όλη τη μυθολογία της.

Να πείσει τους ανθρώπους ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά τους.

Να οργανώσει «αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών».

Όμως, είναι προβληματικό, όταν σε αυτό το κλίμα κινούνται και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.

Γιατί τότε αντιμετωπίζουμε το προσφυγικό-μεταναστευτικό μόνο με μέσα καταστολής και χάνουμε την πραγματική του διάσταση.

Και όταν οι πολίτες βλέπουν το ζήτημα να αντιμετωπίζεται μόνο ως «πρόβλημα» και ως «κίνδυνος», τότε ακόμη περισσότερο πείθονται ότι έτσι έχουν τα πράγματα και ακόμη περισσότερο ενστερνίζονται απόψεις κοντά στη ρητορική της ακροδεξιάς.

Και μετά τα κόμματα κινούνται σε ανάλογη κατεύθυνση για να μην χάσουν ψηφοφόρους και έτσι έχουμε έναν φαύλο κύκλο.

Που στην Ευρώπη στο τέλος έφερε στον αφρό τύπους σαν τον Σαλβίνι.

Ευθύνη των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» είναι να μην υποκύψουν.

Να απαντήσουν στο κλίμα φόβου και να εξηγήσουν στην κοινωνία τις πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος.

Να υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια και των προσφύγων και των μεταναστών.

Να μην αφήσουν την ακροδεξιά λογική να ηγεμονεύσει.

Να βρουν λύσεις που να αποπνέουν ανθρωπισμό και ευαισθησία.

Γιατί διαφορετικά, απλώς θα μετράμε αυγά του φιδιού ξανά.