Η μεταμεσονύκτια ζώνη του ΣΥΡΙΖΑ

Παρακολούθησα μάλλον από βίτσιο τη νυχτερινή συνέντευξη του υπουργού Νίκου Παππά στην κρατική τηλεόραση, περιμένοντας να δω αν και πώς θα απαντήσει στην καταγγελία Μαρινάκη ότι του είχε ζητήσει, εκφράζοντας την επιθυμία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να δανείσει 26,3 εκατ. ευρώ στον επιχειρηματία Καλογρίτσα (τον επίδοξο μιντιάρχη με τα δανεικά βοσκοτόπια) για να πληρώσει την πρώτη δόση του αντιτίμου της τηλεοπτικής άδειας που διεκδικούσε. Είχαν περάσει πολλές μέρες από την καταγγελία και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η κυβέρνηση προσπαθούσε να ξεχάσει. Αλλά ο Παππάς αποφάσισε να απαντήσει.

Ο υπουργός δεν είπε πολλά. Αρνήθηκε ότι είχαν κάνει τέτοια πρόταση στον επιχειρηματία. Αλλά αυτό δεν είναι παρά ένας ισχυρισμός, σημασία έχει πάντα η δυνατότητα απόδειξής του ίνα μη έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Εκανε πολύ λόγο για τη νομιμότητα, ισχυρίστηκε μάλιστα ότι «όταν ο Καλογρίτσας φάνηκε ότι δεν είχε τα χρήματα αποκλείστηκε το επόμενο δευτερόλεπτο». Λες και θα μπορούσε να κάνει οποιοσδήποτε οτιδήποτε με έναν υποψήφιο καναλάρχη ο οποίος αποδεικνύεται ότι δεν έχει λεφτά.

Σε σοβαρά ζόρια

Ο Νίκος Παππάς επικαλείται τη νομιμότητα ενώ, απλώς, προσπαθεί ως συνήθως να την εργαλειοποιήσει υπέρ της κυβερνητικής ρητορικής. Και όπως συμβαίνει στην περιοχή της συριζαϊκής εκδοχής της δημοκρατίας, παρακάμπτει το τεκμήριο της αθωότητας που έχει κάθε πολίτης φροντίζοντας να τονίσει τις δικαστικές περιπέτειες του Βαγγέλη Μαρινάκη. Γνωστή στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ η τακτική της σπίλωσης. Τη χρησιμοποιούν με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζονται τα μανιχαϊκά σχήματα των αναλύσεών τους, σύμφωνα με τα οποία ο κόσμος χωρίζεται σε καλούς και κακούς – οι καλοί είναι αυτοί και οι φίλοι τους, οι κακοί όσοι δεν συμμερίζονται τις απόψεις τους.

Τέτοια σχήματα είναι, προφανώς, αφελείς υπεραπλουστεύσεις. Για να καταφεύγει σε αυτές ο Νίκος Παππάς, μάλιστα σε τηλεοπτικές ζώνες που συνήθως διατίθενται σε περιθωριακές και καλτ μορφές, μια μέρα που την κοινή γνώμη απασχολεί η αθλιότητα του Παύλου Πολάκη και η κάλυψή της από τον Πρωθυπουργό, σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει σοβαρά ζόρια. Κι ότι εκείνο το φιάσκο των τηλεοπτικών αδειών, με τις γνωμοδοτήσεις του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, τους άφραγκους μιντιάρχες και την ανατροπή των κυβερνητικών σχεδιασμών από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στοίχισε στον Παππά την επιρροή του στην κυβέρνηση. Εκτοτε, είναι επικεφαλής ενός μηχανισμού κύρια αρμοδιότητα του οποίου είναι το φεγγάρι – και η κρατική τηλεόραση, κομβικό σημείο του κυβερνητικού μηχανισμού προπαγάνδας, είναι ευνοϊκή γι’ αυτόν, τον σε άλλες εποχές άρχοντα της συριζαϊκής προπαγάνδας, μόνο μετά τα μεσάνυχτα.

Αποστάσεις από Τσίπρα

Με άλλα λόγια, ο Παππάς μοιάζει περισσότερο περιθωριοποιημένος παρά ποτέ στο μιντιακό σύστημα ΣΥΡΙΖΑ. Τη θέση του επιδεινώνει η σχέση του με τον Πετσίτη, από την οποία ο Τσίπρας κάνει προσπάθειες να πάρει αποστάσεις. Το μιντιακό σύστημα στο Διαδίκτυο που άλλοτε διέθετε μαζί με τον Πάνο Καμμένο μοιάζει εξαιρετικά αποδυναμωμένο. Ο Τσίπρας προτιμάει τα τεκταινόμενα στο υπόγειο του Μαξίμου από τον Δάσκαλο της Δημοσιογραφίας Θανάση Καρτερό και τους πελταστές του Τζανακόπουλου, ενώ όλα δείχνουν ότι τα σχέδιά του δεν συμπεριλαμβάνουν τον άλλοτε συνεργάτη του. Ο οποίος θα πρέπει να δώσει αγώνα ακόμα και για να εκλεγεί, με αμφίβολα αποτελέσματα, αφού είναι πολλοί οι μνηστήρες που διεκδικούν εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας.

Αποψίλωση

Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπει πώς αποψιλώνεται ένα πάλαι ποτέ ισχυρό σύστημα εξουσίας. Κι ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον θα γίνεται όταν το σύστημα αυτό και άλλα παράλληλα αρχίσουν να έρχονται αντιμέτωπα με τις μεθοδεύσεις που επιχειρούσαν όταν διέθεταν την ισχύ. Και τις αποδείξεις, με στοιχεία και μαρτυρίες, των μεθοδεύσεων αυτών.