Σάββατο 20 Απριλίου 2024
weather-icon 21o
Τα τατουάζ που πρέπει να δείτε

Τα τατουάζ που πρέπει να δείτε

Για άλλους είναι μέρος της παράδοσης. Για άλλους κακό σημάδι. Για όλους τα τατουάζ σε γυναικείο δέρμα αναμφιβολα ασκούν γοητεία.

Βιβή Μωραΐτου/Φωτό: Courtesy Musee Du Quai Branly/ PowerHouseBooks

Ο Λάγκερφελντ τα βρίσκει φρικτά: «Είναι σαν να ζεις μονίμως μέσα σε Pucci φόρεμα». Ο Μαρκ Τζέικομπς τα λατρεύει. Η Λιζ Τέιλορ-Μάρθα από το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ, ο Άλφρεντ και η Ντέιζι -τα δύο μπουλ τεριέ του- αλλά και ο Μπομπ Σφουγγαράκης μαρτυρούν το «απολύτως αυθόρμητο των επιλογών» του Τζέικομπς, που όταν τον ρωτούν πόσα τατού έχει απλώς απαντάει «είναι πολλά» και ομολογεί πως η στενή γνωριμία του με τον Σκοτ Κάμπελ έγινε η αιτία της μανίας του και ο Κάμπελ ο προσωπικός του tattoo artist.
Όμως όσο κι αν ο σχεδιαστής καμαρώνει για τη skin deep πινακοθήκη του, η μόνη που δικαιούται να υπερηφανεύεται για το αμιγώς καλλιτεχνικό τατουάζ της είναι η φίλη του Κέιτ Μος, της οποίας τη μικρή άγκυρα φιλοτέχνησε ο μέγας Λουσιάν Φρόιντ, ο οποίος συνήθιζε να κάνει τατουάζ στους συναδέλφους του στα πλοία κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ακόμα εργαζόταν στο Εμπορικό Ναυτικό. Τα τατουάζ δεν ήταν για το δυτικό κόσμο όσο κοσμοπολίτικα θεωρούνται σήμερα και οι κατηγορίες ανθρώπων που παραδοσιακά είχαν κεντημένο στήθος και μπράτσα ήταν οι ναυτικοί, οι φυλακισμένοι και οι παράνομοι, ενώ οι γυναίκες με διάστικτο δέρμα συγκαταλέγονταν στις κορυφαίες ατραξιόν των τσίρκων.
Περηφάνια και προκατάληψη
«Πραγματικά κάτι τρέχει με τους περισσότερους ανθρώπους που έχουν τατουάζ», σχολίαζε ο Τρούμαν Καπότε. «Γνωρίζω από εμπειρία πως υπάρχει κάτι τρομερά ελαττωματικό στους ανθρώπους με τατουάζ. Είναι φοβερό. Από ψυχολογικής πλευράς είναι τρελό. Στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι με τατουάζ χαρακτηρίζονται από αισθήματα κατωτερότητας και προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να καθιερώσουν μια μάτσο ταυτότητα για τον εαυτό τους». Παρά τη διαπίστωση του Καπότε στα 1960s, την οποία ασπαζόταν και η υπόλοιπη Δύση, το τέλος της χιλιετίας και του 20ού αιώνα έφερε μαζί του το τέλος της προκατάληψης κάνοντας τα τατουάζ πιο ποπ από ποτέ. Ήταν η εποχή που τα κορίτσια -όχι μόνο τα άγρια- σχημάτιζαν ουρές προκειμένου να υποφέρουν οικειοθελώς με αντίκρισμα ένα τριανταφυλλάκι στο στήθος, ένα στεφάνι γύρω από τον αστράγαλο ή μερικά ιδεογράμματα στον αυχένα.
Ο Ντέιβιντ Μπάουι, του οποίου την αριστερή κνήμη κοσμούν ένα δελφίνι και μια γιαπωνέζικη παραλλαγή της Προσευχής της γαλήνης (Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να δεχτώ όσα δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο να αλλάξω όσα μπορώ και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά) την οποία χτύπησε στην Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας του ’90, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο περιοδικό Dazed & Confused πως «στα περισσότερα μέρη της Ιαπωνίας είναι ακόμα ταμπού να έχεις τατουάζ -εκτός και αν ανήκεις σε συμμορία-, επειδή είναι συνυφασμένα με την εγκληματικότητα. Οι μόνοι άνθρωποι που κάνουν σωστή δουλειά είναι τα μέλη της αδελφότητας. Xρειάστηκε να ψάξω πολύ για να βρω έναν (σ.σ. tattoo artist) και μου επετράπη να βρεθώ μαζί του έπειτα από δύο εβδομάδες. Ξεπέρασε τους ενδοιασμούς του μόνο όταν τελικά συναντηθήκαμε και γέλασε μ’ εμένα τον Καυκάσιο που ήθελα να κάνω τατουάζ».
Στη σημερινή Ιαπωνία την εικόνα προκατάληψης που μεταφέρει ο Μπάουι προσπαθεί να νικήσει το ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο τατουάζ King το οποίο στέφει το Τόκιο παγκόσμια πρωτεύουσα της τέχνης του ιρεζούμι, όπως αποκαλείται στα ιαπωνικά η ελεγχόμενη έγχυση μελάνης στο δέρμα για λόγους καλαισθησίας, τέχνη τόσο παλιά όσο και η παλαιολιθική εποχή. Κόντρα στα στερεότυπα του παρελθόντος, οι νεαρές Γιαπωνέζες σπεύδουν στο King για να επιδείξουν τα κομψοτεχνήματα στο κορμί τους ή να προσθέσουν περισσότερα διά χειρός των καλύτερων καλλιτεχνών του είδους. Αντίστοιχα συνέδρια πραγματοποιούνται στο Παρίσι και σε αναρίθμητες ακόμα χώρες και πόλεις, από την Ελβετία και το Λουξεμβούργο μέχρι την Αθήνα -το Μάιο του 2014- και τη Σκανδιναβία. Το αξιοσημείωτο είναι πως μεταξύ των καλλιτεχνών υπάρχουν και πολλές γυναίκες.
Κορίτσια επί της ανατροπής
«Η μαζική αποδοχή των τατουάζ έχει πλατύνει υπεράνω φυλετικών και ταξικών διαφορών όσον αφορά τους πελάτες και τους καλλιτέχνες», σημειώνει η Μάργκο Μίφλιν, συγγραφέας του Bodies of Subversion: A Secret History of Women and Tattoo (Κορμιά ανατροπής: μια μυστική ιστορία γυναικών και τατουάζ, powerHouseBooks.com), που στη διάρκεια της έρευνάς της μίλησε με τις σημαντικότερες καλλιτέχνιδες, όπως η Roxx, της οποίας έργο επέλεξε για το εξώφυλλο του βιβλίου της. Η Μίφλιν αποκαλύπτει πως οι κυρίες της καλής κοινωνίας των βικτωριανών χρόνων -όπως η μητέρα του Τσόρτσιλ, που είχε ένα φίδι στον καρπό της- είχαν ανάγει τα τατουάζ σε μόδα της τάξης τους, ενώ φημολογείται πως ο καλλιτέχνης Άλφρεντ Σάουθ ήταν υπεύθυνος για τη σκηνή πάλης μεταξύ μιας τίγρης της Βεγγάλης και ενός πύθωνα που κρυβόταν κάτω από τα αυστηρά ενδύματα της βασίλισσας Βικτωρίας.
Και όπως οι κυρίες της βικτωριανής κοινωνίας γνωστοποιούσαν το στάτους τους μέσα από σύμβολα που περιλάμβαναν οικογενειακούς σταυρούς και φλωρεντινά βραχιόλια, πολλές από τις υψηλά ιστάμενες γυναίκες του 2014 χτυπούν σχέδια-φόρο τιμής στην εργασία τους και στον τρόπο ζωής τους. Για παράδειγμα, η Τζιλ Άμπρανσον, διευθυντικό στέλεχος των New York Times, έχει το σήμα του μετρό της Νέας Υόρκης στο μπράτσο ως σύμβολο της πόλης της. Παρ’ όλα αυτά το πιο δημοφιλές σχέδιο μεταξύ των κοριτσιών εξακολουθεί να είναι η πεταλούδα και οι σεξουαλικοί συνειρμοί που προκαλεί. Για τον ανθρωπολόγο Ρόμπερτ Μπρέιν τα τατουάζ «είναι μια προσπάθεια να φορέσουμε ένα νέο δέρμα, πολιτισμικό, που αντιτίθεται στο φυσικό».
Η παρατήρησή του είναι ιδιαιτέρως ηχηρή όσον αφορά το γυναικείο φύλο, του οποίου οι δεσμοί με τη φύση ιστορικά έχουν χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσουν τον αποκλεισμό του από τον πολιτισμό. «Στη μακρά διαδρομή της γυναικείας μεταμόρφωσης τα τατουάζ είναι ταυτόχρονα τέλος και αρχή, το πρόβλημα και η λύση του. Γραμμένα στο δέρμα -τη μόνη μεμβράνη που διαχωρίζει τον εαυτό μας από τον κόσμο-, αποτελούν καταχωρίσεις ημερολογίου και δημόσιες ανακοινώσεις, αντικείμενα συζήτησης και πολιτιστικά τοτέμ, εκδηλώσεις έρωτα, αναμνήσεις νεκρών προσώπων και προσωπικές υπενθυμίσεις. Είναι ουλές και συμπτώματα, λάθη και διορθώσεις», σημειώνει η Μίφλιν. «Συλλογικά σχηματίζουν τη μυστική ιστορία των γυναικών που παλεύουν με την πολιτική που ασκεί το σώμα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και μια έντονη πρόκληση στην έννοια της γυναικείας ομορφιάς».

woman.in.gr

Sports in

Η UEFA αποθέωσε τον Ολυμπιακό για τις δύο προκρίσεις (pic)

Η UEFA με ποστάρισμά της στάθηκε και στην ομάδα Νέων του Ολυμπιακού, αλλά και στην ομάδα των ανδρών για τις δύo ευρωπαϊκές προκρίσεις μέσα σε λιγότερο από 20 ώρες στην διαδικασία των πέναλτι

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442

Σάββατο 20 Απριλίου 2024