Τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού μας συνθέτη, δια στόματος Διονύση Σαββόπουλου, στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη (24/9/012) και στο Ηρώδειο 1 και 6 Οκτωβρίου 2012 O Διονύσης Σαββόπουλος παρουσιάζει τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού μας συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι. Λόγω της μεγάλης ζήτησης για τη συναυλία της Δευτέρας 1η Οκτωβρίου, η βραδιά θα επαναληφθεί το Σάββατο 6 Οκτωβρίου […]
Τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού μας συνθέτη, δια στόματος Διονύση Σαββόπουλου, στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη (24/9/012) και στο Ηρώδειο 1 και 6 Οκτωβρίου 2012
O Διονύσης Σαββόπουλος παρουσιάζει τραγούδια του Μεγάλου Ερωτικού μας συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι. Λόγω της μεγάλης ζήτησης για τη συναυλία της Δευτέρας 1η Οκτωβρίου, η βραδιά θα επαναληφθεί το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012. Στον συνθέτη που σφράγισε με το έργο του τη μεταπολεμική ελληνική πραγματικότητα και που πραγματοποιώντας έναν μοναδικό και υποδειγματικό συγκερασμό τεχνοτροπιών, με ελληνικό και συγχρόνως διεθνές χαρακτήρα «ταξίδεψε την Ελλάδα» σε όλο τον κόσμο, στον σπουδαίο συνθέτη που η μουσική του επίδραση ανιχνεύεται από την τάση του έντεχνου που κυριάρχησε και συνεχίζει να κυριαρχεί, είναι αφιερωμένη μία σειρά από δέκα εξαιρετικής αισθητικής μουσικές συναυλίες του Διονύση Σαββόπουλου. Τα κείμενα και η ερμηνεία είναι του ίδιου του Διονύση Σαββόπουλου. Συμμετέχει η ορχήστρα νυκτών εγχόρδων Δήμου Πατρέων και μια εξαίρετοι ομάδα χορωδών.
Διευθύνει ο μαέστρος Θανάσης Τσιπινάκης. Παίζουν οι σολίστ, Τάκης Φαραζής, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Γιάννης Αναστασάκης, Καλλίστρατος Δρακόπουλος & η Βάσω Δημητρίου, η οποία έχει κάνει και τις ενορχηστρώσεις.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 27 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, επιλεγμένα και τραγουδισμένα απ’ τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο ίδιος, σημειώνει για αυτές τις βραδιές: Ακούς ένα τραγούδι του Χατζιδάκι· τελειώνει και νιώθεις μέσα σου ευγενέστερος. Γιατί ξεπλένει από μέσα μας κάθε ευτέλεια, ανελευθερία και λαϊκισμό, δικό μας ή των άλλων, αδιάφορο. Υπάρχει κάτι σαν κορυφαία πράξη αντίστασής μέσα σ’ αυτά τα αγαπημένα κομμάτια. Σαν γλυκό φως στο σκοτάδι, που μας κάνει πιο ταπεινούς, δηλαδή πιο ικανούς για την αμοιβαία, επιτέλους, συγχώρεση. Έζησε και εργάστηκε σκληρά, με συνείδηση καταγωγής, ελεύθερο φρόνιμα, γενναιοδωρία και αυστηρότητα αληθινού μάγκα κι ανατολίτη. Έτσι και μόνον έτσι κατέκτησε κάποτε την οικουμένη και εξασφάλισε τη θέση του στην Ευρώπη, με χαρακτηριστική άνεση, σαν παιδί. Σαν Έλληνας. Μου λείπει φριχτά μέσα στη κρίση. Έχω βέβαια τις ηχογραφήσεις του αλλά, τόσα χρόνια συνεχώς, δε μου αρκεί πια μόνον να τις ακούω, θέλω να τα πω κι εγώ αυτά τα τραγούδια, ιδίως τώρα κι ας μη διαθέτω την φωνή που θα προτιμούσε ο Μάνος. Συμμερίζεστε άραγε κι εσείς αυτό το συναίσθημα;
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.