Μεγαλύτερος από ό,τι πιστεύαμε, ο ρόλος της γυναίκας στη μετέπειτα ζωή του κυοφορούμενου εμβρύου
Θεσσαλονίκη: Ο ρόλος της γυναίκας στη μετέπειτα ζωή του κυοφορούμενου εμβρύου αποδεικνύεται πολύ μεγαλύτερος από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Γονίδια τα οποία ενεργοποιούνται ή καθίστανται ανενεργά (μεθυλιώνονται) καθορίζουν από τις πρώτες ημέρες της κύησης, αν το έμβρυο θα προσβληθεί στη μετέπειτα ζωή του από διάφορες νόσους -από καρκίνο μέχρι σχιζοφρένεια.
Θεσσαλονίκη: Ο ρόλος της γυναίκας στη μετέπειτα ζωή του κυοφορούμενου εμβρύου αποδεικνύεται πολύ μεγαλύτερος από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Γονίδια τα οποία ενεργοποιούνται ή καθίστανται ανενεργά (μεθυλιώνονται) καθορίζουν από τις πρώτες ημέρες της κύησης, αν το έμβρυο θα προσβληθεί στη μετέπειτα ζωή του από διάφορες νόσους -από καρκίνο μέχρι σχιζοφρένεια.
Το έμβρυο δεν παίρνει μόνο τα χαρακτηριστικά του πατέρα και της μητέρας, αλλά επηρεάζεται και από γονίδια της μητέρας που μεθυλιώνονται, δηλαδή καθίστανται ανενεργά λόγω της διατροφής της γυναίκας κατά τη διάρκεια της κύησης, εξηγεί ο καθηγητής Γενετικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και επικεφαλής του Ινστιτούτου Αγροβιοτεχνολογίας του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, Αθανάσιος Τσαυτάρης, με αφορμή διάλεξή του με θέμα «Από τη γενετική στην επιγενετική».
Ασθένειες όπως ο καρκίνος, αλλά και πολλές νευρολογικές παθήσεις πολύ συχνά έχουν επιγενετική βάση, οφείλονται δηλαδή στην αλλαγή του φαινοτύπου των κυττάρων, χωρίς όμως να υπάρξει αλλαγή στο DNA. Η επιγενετική, όπως εξηγεί ο κ. Τσαυτάρης, είναι ένα ακόμη κληρονομικό σύστημα πέραν της γενετικής.
Η γενετική υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες κληρονομούνται από το ένα κύτταρο στο άλλο και ότι αλλαγές μπορούν να συμβούν στο φαινότυπο ενός οργανισμού, μόνο αν αλλάξει ο γενότυπος, δηλαδή τα γονίδια. Οι μεταλλάξεις αλλάζουν τα γονίδια και έτσι ο ένας οργανισμός διαφοροποιείται από τον άλλον.
Η επιγενετική υποστηρίζει ότι υπάρχουν κληρονομήσιμες πληροφορίες που μπορεί να περάσουν από το ένα κύτταρο στο επόμενο θυγατρικό ή από τη μια γενιά στην άλλη, αλλά και να δημιουργήσουν παραλλαγές, χωρίς να περιλαμβάνουν αλλαγές στο DNA. Αυτές οι επιγενετικές αλλαγές στο DNA έχουν ως συνέπεια να καθίστανται ορισμένα γονίδια ανενεργά, επειδή αλλάζει ο φαινότυπός τους χωρίς να υπάρχει αλλαγή στο DNA.
Κάποια τρόφιμα αλλά και περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν επιπτώσεις στον οργανισμό, γιατί ενεργοποιούν ή καθιστούν τα γονίδια ανενεργά. Έτσι, τρόφιμα που περιέχουν αναστολείς της αποακετυλάσης των ιστονών κρατούν ενεργά τα κύτταρα που προστατεύουν από διάφορες παθήσεις ή τις καταστέλλουν και τέτοια τρόφιμα είναι τα μπρόκολα και τα σκόρδα, σημειώνει ο κ. Τσαυτάρης.