Κίνδυνος κατάχρησης αλκοόλ για τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας
Νέα Υόρκη: Τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας κινδυνεύουν να εκδηλώσουν προβλήματα αλκοολισμού μετέπειτα στη ζωή τους, τα οποία τείνουν να αρχίζουν σε ηλικία περίπου 15 ετών.
Νέα Υόρκη: Τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας κινδυνεύουν να εκδηλώσουν προβλήματα αλκοολισμού μετέπειτα στη ζωή τους, τα οποία τείνουν να αρχίζουν σε ηλικία περίπου 15 ετών.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του επιστημονικού εντύπου Alcoholism: Clinical and Experimental Research, η Δρ Μπρουκ Μολινα του Δυτικού Ψυχιατρικού Ινστιτούτου και Κλινικής του Πιτσμπουργκ έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 364 παιδιά που είχαν διαγνωστεί με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας στα εφηβικά τους χρόνια (11-17 ετών) και στην ενήλικη ζωή τους (18-28 ετών).
Τα παιδιά 15-17 ετών με παιδικό σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας ανέφεραν ότι είχαν μεθύσει 14 φορές, κατά μέσο όρο, το προηγούμενο χρόνο, έναντι 1,8 φορών για κάθε έφηβο ιδίου προφίλ που δεν είχε διαγνωστεί με παιδικό σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το 14% των παιδιών 15-17 ετών με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας είχε διαγνωστεί με κατάχρηση αλκοόλ ή εξάρτηση συγκριτικά με κανένα από τα συνομήλικα παιδιά χωρίς σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Επίσης διαπιστώθηκε ότι μέχρι και την πρώιμη ενήλικη ζωή τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας που συνέχισαν να έχουν σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς, όπως ανεύθυνη συμπεριφορά, τάση να παραβαίνουν τους κανόνες και παραβατικότητα, έπιναν περισσότερο και είχαν σχετικά με το αλκοόλ προβλήματα.
Σε σχετική έρευνα με την πρώτη, η Δρ Μολινα πήρε συνεντεύξεις από 142 εφήβους με παιδικό σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και τους γονείς και διαπίστωσε ότι ο γονεϊκός αλκοολισμός προέβλεπε και την χρήση αλκοόλ στους εφήβους. Η σχέση εν μέρει εξηγείται από τα υψηλότερα ποσοστά στρες στις συγκεκριμένες οικογένειες και οι συσχετισμοί αυτοί ήταν ισχυρότεροι στους εφήβους με παιδικό σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το συμπέρασμα είναι ότι το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας αυξάνει τον κίνδυνο προβλημάτων με το αλκοόλ και τα παιδιά αυτά θα πρέπει να βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση και οι γονείς και οι δάσκαλοι να βοηθούν στην ακαδημαϊκή και κοινωνική τους ωρίμανση.