Ο διαβήτης τύπου ΙΙ επιδεινώνει την επιβίωση στον καρκίνο του προστάτη
Νέα Υόρκη: Το ιστορικό διαβήτη τύπου ΙΙ δεν σχετίζεται με μεγαλύτερη επιθετικότητα του καρκίνου του προστάτη, αλλά προβλέπει χειρότερη μακροπρόθεσμη επιβίωση, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας για τη Θεραπευτική Ακτινολογία και Ογκολογία.
Νέα Υόρκη: Το ιστορικό διαβήτη τύπου ΙΙ δεν σχετίζεται με μεγαλύτερη επιθετικότητα του καρκίνου του προστάτη, αλλά προβλέπει χειρότερη μακροπρόθεσμη επιβίωση, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας για τη Θεραπευτική Ακτινολογία και Ογκολογία.
Ερευνητική ομάδα του Αντικαρκινικού Κέντρου Fox Chase της Φιλαδέλφεια με επικεφαλής τον Δρ Khahn H. Nguyen παρουσίασε μελέτη 1.512 ανδρών με εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη που είχαν υποβληθεί σε τρισδιάστατη ακτινοθεραπεία την περίοδο Απριλίου 1989-Οκτωβρίου 2001.
Εξ αυτών 206 είχαν διαβήτη τύπου ΙΙ που αντιμετωπιζόταν με διατροφή, γυμναστική ή φαρμακευτική αγωγή άλλη από την ινσουλίνη.
Δεν υπήρχαν διαφορές στα αρχικά σκορ του PSA (ειδικού προστατικού αντιγόνου) ή στο καρκινικό στάδιο μεταξύ των διαβητικών και των μη διαβητικών.
Πέντε χρόνια μετά την ακτινοθεραπεία, τα σκορ του PSA αντανακλούσαν ένα ποσοστό αποτυχίας της θεραπείας της τάξης του 27,2% στους μη διαβητικούς και 23,8% στους διαβητικούς. Η απομακρυσμένη εξάπλωση του καρκίνου εκδηλώθηκε στο 7% των μη διαβητικών και στο 4,9% των διαβητικών.
Αν και οι άνδρες χωρίς διαβήτη τύπου ΙΙ δεν είχαν σημαντικές διαφορές στο αποτέλεσμα της θεραπείας, το ιστορικό της νόσου είχε θεμελιώδη επίπτωση στο συνολικό αποτέλεσμα.
Οι μη διαβητικοί είχαν συνολική θνητότητα 19,1% συγκριτικά με το 22,8% των πασχόντων από διαβήτη τύπου ΙΙ. Η διαφορά είναι στατιστικά σημαντική ακόμα και αφού ληφθούν υπόψη άλλοι παράγοντες κινδύνου.
Ο διαβήτης σχετίζεται με άλλους παράγοντες κινδύνου θανάτου, όπως η καρδιαγγειακή νόσος και η παχυσαρκία. Τα νούμερα της συγκεκριμένης μελέτης είναι πολύ μικρά για να διαπιστωθεί αν η ινσουλίνη είναι ένας παράγοντας, αλλά δείχνουν ότι είναι ένας αυξητικός παράγοντας που μπορεί να προάγει τα προστατικά καρκινικά κύτταρα.