Τα αντικαταθλιπτικά ενοχοποιούνται για το νεογνικό στερητικό σύνδρομο
Λονδίνο: Τα νεογνά ίσως κινδυνεύουν να εκδηλώσουν συμπτώματα στέρησης εάν οι μητέρες λάμβαναν αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της κύησης, σύμφωνα με ισπανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.
Λονδίνο: Τα νεογνά ίσως κινδυνεύουν να εκδηλώσουν συμπτώματα στέρησης εάν οι μητέρες λάμβαναν αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της κύησης, σύμφωνα με ισπανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Λα Λαγκούνα στην Τενερίφη με επικεφαλής τον Δρ Εμίλιο Σανζ διαπίστωσε ότι η χρήση εκλεκτικών αναστολέων εναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) σχετίζεται με το νεογνικό στερητικό σύνδρομο, το οποίο περιλαμβάνει σπασμούς, ευερεθιστότητα, τρόμο και μη φυσιολογικό κλάμα.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τη βάση δεδομένων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για τις ανεπιθύμητες ενέργειες στις περιπτώσεις νεογνικών σπασμών και του νεογνικού στερητικού συνδρόμου που σχετίζονται με τη χρήση SSRIs.
Διαπίστωσαν ότι μέχρι τον Νοέμβριο του 2003, συνολικά 93 περιπτώσεις χρήσης SSRIs είχαν συσχετιστεί είτε με νεογνικούς σπασμούς, είτε με στερητικό σύνδρομο.
Εξ αυτών 64 περιπτώσεις σχετίστηκαν με την παροξετίνη, 14 με την φλουοξετίνη, εννέα με την σερταλίνη και επτά με τη σιταλοπράμη.
Η δοσολογία αναφερόταν μόνο σε 13 περιπτώσεις σχετικές με την παροξετίνη και κυμαινόταν από 10 mg έως 50 mg ημερησίως.
Η διάρκεια της θεραπείας αναφερόταν μόνο σε οκτώ περιπτώσεις και κυμαινόταν από τέσσερις μήνες έως πέντε χρόνια.
Με δηλώσεις του προς τον Τύπο, ο Δρ Σανζ επεσήμανε ότι τα συμπτώματα της στέρησης είναι μεγαλύτερα για την παροξετίνη συγκριτικά με τα υπόλοιπα αντικαταθλιπτικά. Επομένως η συγκεκριμένη δραστική ουσία θα πρέπει να μη χορηγείται κατά τη διάρκεια της κύησης και αν χρησιμοποιείται να δίνεται στη χαμηλότερη δυνατή δοσολογία. Αναφορικά με τους άλλους SSRIs και συγκεκριμένα την σιταλοπράμη και την βενλαφαξίνη, η χορήγηση τους θα πρέπει να γίνεται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση.
Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα ο Δρ Βλάντισλαβ Ρουχκιν και ο Δρ Αντρες Μάρτιν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ επισημαίνουν ότι «η μελέτη εγείρει το ερώτημα πόσο θα πρέπει να μας απασχολεί η έκθεση των νεαρών ασθενών σε SSRIs. Απομένει να δούμε αν η μελέτη αντανακλά ένα ελάσσων πρόβλημα για συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά ή περαιτέρω αποδείξεις μιας μεγαλύτερης ομάδας σοβαρών προβλημάτων για τη χρήση SSRIs σε νεαρής ηλικίας ασθενείς».