H πρωτεΐνη των αθλητών ίσως αποτελέσει ένα βήμα για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας
Λονδίνο: Μια πρωτεΐνη που συντελεί στο να τρέχουν οι αθλητές γρηγορότερα μπορεί ακόμη να βοηθήσει έναν κοινό τύπο αναπτυσσόμενης καρδιακής ανεπάρκειας. Η πρωτεΐνη, η οποία ονομάζεται παρβαλντουμίνη, είναι αποδεδειγμένο ότι συμβάλλει στη γρήγορη και αποτελεσματική συστολή και χαλάρωση των μυϊκών ινών του ποδιού και του βραχίονα.
Λονδίνο: Μια πρωτεΐνη που συντελεί στο να τρέχουν οι αθλητές γρηγορότερα μπορεί ακόμη να βοηθήσει έναν κοινό τύπο αναπτυσσόμενης καρδιακής ανεπάρκειας. Η πρωτεΐνη, η οποία ονομάζεται παρβαλντουμίνη, είναι αποδεδειγμένο ότι συμβάλλει στη γρήγορη και αποτελεσματική συστολή και χαλάρωση των μυϊκών ινών του ποδιού και του βραχίονα.
Αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό έχουν υψηλά επίπεδα παρβαλντουμίνης στους σκελετικούς τους μυς και έτσι εξηγείται το γεγονός ότι αυτοί μπορούν να τρέχουν πιο γρήγορα από οποιονδήποτε.
Η παρβαλντουμίνη λειτουργεί όπως ένα σφουγγάρι, το οποίο, με την επίδραση ιόντων ασβεστίου, βοηθά τα κύτταρα των σκελετικών μυών να χαλαρώνουν γρηγορότερα.
Πρόσφατα μια ομάδα από το University of Michigan, αφού πραγματοποίησε πειράματα σε ποντίκια, έδειξε πρώτη φορά ότι η παρβαλντουμίνη μπορεί να βελτιώσει την καρδιακή λειτουργία.
Η πρωτεΐνη επανέφερε με επιτυχία το φυσιολογικό χαλαρό καρδιακό ρυθμό σε καρδιές που δεν χαλαρώνουν εύκολα.
Ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ Τζότζεφ Μέτζγκερ, είπε στο BBC ότι: «Αν και είναι αρκετά νωρίς να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο, η χρήση παρβαλντουμίνης ίσως κάποια ημέρα συντελέσει στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας στους ανθρώπους».
Η καρδιακή ανεπάρκεια επιφέρει αρκετά προβλήματα στον αναπτυσσόμενο κόσμο και ως επί το πλείστον οφείλεται στη διατροφή με λιπαρά και την ελάχιστη έως ανύπαρκτη άσκηση του σώματος.
Περίπου το 40% των περιπτώσεων που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια σχετίζεται με την κατάσταση της διαστολικής δυσλειτουργίας, κατά την οποία η καρδιά συστέλλεται φυσιολογικά, αλλά δεν χαλαρώνει αρκετά γρήγορα, ώστε να επιτρέπει στα καρδιακά διαμερίσματα (κόλπους και κοιλίες) να γεμίσουν με αίμα πριν από την επόμενη σύσπαση.
Το γονίδιο της παρβαλντουμίνης βρίσκεται σε κάθε κύτταρο του οργανισμού, αλλά δεν ενεργοποιείται φυσιολογικά στα κύτταρα του μυοκαρδίου.
Σύμφωνα με το BBC, η ομάδα του Μίσιγκαν χρησιμοποίησε έναν ιό για να μπορέσει να εισαγάγει στην πρωτεΐνη των καρδιακών κύτταρων των ποντικών γενετικό υλικό που θα δώσει τις κατάλληλες πληροφορίες. Η ίδια τεχνική δεν μπορεί να εφαρμοστεί στους ανθρώπους, επειδή ο οργανισμός τους μακροπρόθεσμα θα απέρριπτε την πρωτεΐνη.
Παρ΄ όλα αυτά, οι εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη προκειμένου να βρεθεί η μέθοδος που θα έχει εφαρμογή στον άνθρωπο.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην Journal of Clinical Investigation.